بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِاللهِ الصَالِحینَ وَ رَحْمَةُ ٱللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
بیست نشانه شیعه
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْفَضْلِ بْنِ زَيْدَوَيْهِ اَلْجَلاَّبُ اَلْهَمَدَانِيُّ بِهَمَدَانَ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ عُمْرُوسٍ اَلْهَمْدَانِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَسَنُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْأَوْزَاعِيِّ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي كَثِيرٍ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم):
مَنْ رَزَقَهُ اَللَّهُ حُبَّ اَلْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي فَقَدْ أَصَابَ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ
فَلاَ يَشُكَّنَّ أَحَدٌ أَنَّهُ فِي اَلْجَنَّةِ فَإِنَّ فِي حُبِّ أَهْلِ بَيْتِي عشرون [عِشْرِينَ] خَصْلَةً
عَشْرٌ مِنْهَا فِي اَلدُّنْيَا وَ عَشْرٌ مِنْهَا فِي اَلْآخِرَةِ
أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلدُّنْيَا
فَالزُّهْدُ وَ اَلْحِرْصُ عَلَى اَلْعَمَلِ وَ اَلْوَرَعُ فِي اَلدِّينِ وَ اَلرَّغْبَةُ فِي اَلْعِبَادَةِ وَ اَلتَّوْبَةُ قَبْلَ اَلْمَوْتِ وَ اَلنَّشَاطُ فِي قِيَامِ اَللَّيْلِ وَ اَلْيَأْسُ مِمَّا فِي أَيْدِي اَلنَّاسِ وَ اَلْحِفْظُ لِأَمْرِ اَللَّهِ وَ نَهْيِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلتَّاسِعَةُ بُغْضُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْعَاشِرَةُ اَلسَّخَاءُ
وَ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلْآخِرَةِ
فَلاَ يُنْشَرُ لَهُ دِيوَانٌ وَ لاَ يُنْصَبُ لَهُ مِيزَانٌ وَ يُعْطَى كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ وَ يُكْتَبُ لَهُ بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ يَبْيَضُّ وَجْهُهُ وَ يُكْسَى مِنْ حُلَلِ اَلْجَنَّةِ وَ يَشْفَعُ فِي مِائَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ يَنْظُرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ وَ يُتَوَّجُ مِنْ تِيجَانِ اَلْجَنَّةِ وَ اَلْعَاشِرَةُ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ فَطُوبَى لِمُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِي .
ابى سعيد خدرى گويد رسول خدا (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) فرمود:
هر كس را خداوند دوستى امامان از خاندان من روزى كرده بخير دنيا و آخرت رسيده و هيچ كس شك نكند كه او در بهشت است زيرا در دوستى خاندان من بيست خصلت است ده در دنيا و ده در آخرت. در دنيا زهد و حرص در عمل(علم خ ب)و ورع در دين و رغبت در عبادت و توبه پيش از مرگ و نشاط در شب زنده دارى و نوميدى از آنچه در دست مردم است و حفظ امر و نهى خداى عز و جل نهم بغض دنيا و دهم سخاوت و در آخرت ديوانى براى او نشر داده نشود و ميزانى بر پا نگردد و نامۀ عملش بدست راستش باشد و بيزارى از دوزخ براى او نوشته شود،رويش سفيد باشد و از جامههاى بهشت بر او پوشند و در بارۀ صد كس از خاندانش شفاعت كند و خدا نظر رحمت به وى فرمايد و از تاجهاى بهشتى بر سر او نهند،دهم آنكه بيحساب در بهشت در آيد خوشا بر دوستان خاندان من.
الخصال با ترجمه مرحوم آیةالله کمره ای؛ ج ۲، ص ۲۹۲.