بسم الله الرحمن الرحیم
احادیث وحدت و اتحاد
وحدت، تپش هماهنگ قلب هاست و آهنگ حرکت دست ها. وحدت اسلامی، عامل اقتدار اسلام در برابر کفر و نفاق و اختلاف، آفت بزرگ عزت و استقلال مسلمین است. آرمان و امید همه دوستان عظمت اسلامی، و جدائی و تفرقه، آرزوی شوم دشمنان دیرینه ماست. وحدت، کشتی نوح است و تفرقه، تازیانه عذاب الهی. در روزگاری که شیاطین، بذر نفاق و تفرقه می پاشند تا در سرزمین مقدس اسلام، درخت دشمنی پرورش دهند، با بیداری و یاد آوری سخنان وحدت بخش رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام نقشه های شوم استکبار، نقش بر آب گردد و خداجویان وحدت اندیش برگرد قرآن و سنت هماهنگ شوند و با رهبری عترت علیهم السلام پرچم استقلال و آزادی را در سراسر گیتی به اهتزاز درآورند. در اینجا احادیثی درباره وحدت از پیامبر از منابع مختلف تاریخی و روایی نقل می شود.
قرآن: وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ.
و شما مسلمانان مانند مللی نباشید که پس از آنکه آیات روشن برای (هدایت) آنها آمد راه تفرقه و اختلاف پیمودند، که البته برای آنها عذاب بزرگ خواهد بود.
سوره آل عمران، آیه ۱۰۵.
فرمان وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): اسْمَعُوا و أطِيعُوا لِمَنْ وَلاّهُ اللّه ُ الأمْرَ، فإنَّهُ نِظامُ الإسلامِ.
از كسى كه خداوند او را ولى امر شما كرده است، شنوايى و اطاعت داشته باشيد كه او رشته كار اسلام است.
امالی مفید، ج۱، ص ۱۴.
پیوندهای اجتماعی
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ اَلتَّبَاذُلِ وَ إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّقَاطُعَ وَ اَلتَّحَاسُدَ وَ اَلتَّدَابُرَ...
آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در وصیتشان به حسنین (علیهما السلام) می فرماید: بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوری گزیدن از جدائی و حسادت و پشت کردن به یکدیگر...
نهج البلاغه، نامه ۴۷.
انس و الفت
قال الباقر (علیه السلام): ... يَا مَعْشَرَ اَلْمُؤْمِنِينَ تَأَلَّفُوا وَ تَعَاطَفُوا.
هان ای گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشید و به هم مهربانی کنید.
الکافی، جلد ۲، ص ۳۴۵.
ایجاد وحدت
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَام.
اصلاح اختلاف ها، از تمامی نمازها و روزه ها برتر است.
نهج البلاغه، وصیت ۴۷.
آشتی دادن
قال الامام الصادق (علیه السلام): صَدَقةٌ يُحِبُّها اللّه ُ: إصلاحٌ بينَ الناسِ إذا تَفاسَدُوا، و تَقارُبٌ بَينَهِم إذا تَباعَدُوا.
ایجاد وحدت هنگام پیدایش اختلاف، و تباهی امت و نزدیک کردن آنها در هنگام جدائی، صدقه ای است که خداوند آن را دوست دارد.
الکافی، جلد ۲، ص ۲۰۹.
محور وحدت
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): ...فَأَنْتُمْْ أَهْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِينَ بِهِمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ وَ ائْتَلَفَتِ الْكَلِمَةُ...
...شما اهل بیت، اهل الله هستید که به برکت شما، نعمت کامل گشته و پراکندگی بر طرف شده و اتحاد کلمه پدید آمده است...
الکافی، جلد ۱، ص ۴۴۶.
خدا، پیامبر، قرآن
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): «فی ذم أهل الرأی» وَ إِلَهُهُمْ وَاحِدٌ وَ نَبِيُّهُمْ وَاحِدٌ وَ كِتَابُهُمْ وَاحِدٌ؛ أَ فَأَمَرَهُمُ اللَّهُ [تَعَالَى] سُبْحَانَهُ بِالاخْتِلَافِ فَأَطَاعُوهُ، أَمْ نَهَاهُمْ عَنْهُ فَعَصَوْهُ؟
خدا یکی، پیامبر یکی، و کتاب یکی است. آیا آنها را خداوند به اختلاف و دو دستگی فرمان داده و او را اطاعت می کنند؟ یا آنها را از اختلاف نهی کرده و فرمانش را سرپیچی می کنند؟
نهج البلاغه، خطبه ۱۸.
اهل بیت (علیهم السلام)
قالت فاطمة الزهراء (علیها السلام): وَ طاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ، وَ إمَامَتَنَا أَمَاناً مِنَ الْفُرْقَةِ [لِلْفُرْقَةِ] وَ الْجِهَادَ عِزاً لِلإسْلَامِ.
پیروی از ما «اهل بیت» نظام امت، و رهبری ما عامل وحدت، و جهاد مایه عزت و سربلندی اسلام است.
کشف الغمة، جلد ۲، ص ۱۰۹.
رهبری و وحدت
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): مَكانُ القَيِّمِ بالأمْرِ مَكانُ النِّظامِ مِنَ الخَرَزِ ، يَجْمَعُهُ و يَضُمُّهُ ، فإنِ انقَطَعَ النِّظامُ تَفَرَّقَ و ذَهَبَ ، ثُمَّ لَم يَجْتَمِعْ بِحَذافيرِهِ أبَدا.
جایگاه رهبر و سرپرست در اجتماع، جایگاه رشته ای است که دانه ها را بهم پیوند داده و جمع می کند، و آنگاه که آن رشته بگسلد، دانه ها پراکنده گشته و هرگز تمام آنها جمع نخواهند شد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۴۶.
فلسفه رهبری
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): فَرَضَ اللَّهُ ...الْإِمَامَةِ نِظَاماً لِلْأُمَّةِ، وَ الطَّاعَةَ تَعْظِيماً لِلْإِمَامَةِ.
امامت، موجب نظم و هماهنگی مردم و اطاعت، برای عظمت رهبری است.
نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲.
حفظ وحدت
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): ...إِنَّ هَؤُلَاءِ قَدْ تَمَالَئُوا عَلَى سَخْطَةِ إِمَارَتِي، وَ سَأَصْبِرُ مَا لَمْ أَخَفْ عَلَى جَمَاعَتِكُمْ، فَإِنَّهُمْ إِنْ تَمَّمُوا عَلَى فَيَالَةِ هَذَا الرَّأْيِ انْقَطَعَ نِظَامُ الْمُسْلِمِينَ...
سینه اینان (خوارج) از دشمنی با حکومت من انباشته است و تا آن هنگام که بیم از هم پاشیدن جماعت (امت) نباشد، صبر می کنم، براستی اگر اینان بر این اندیشه سست ادامه دهند، نظام مسلمانان از هم خواهد گسست.
نهج البلاغه، خطبه ۱۶۹.
وحدت، پایه دین
قال الإمام الرضا (علیه السلام): ...إِنَّ الْإِمَامَةَ زِمَامُ الدِّينِ وَ نِظَامُ الْمُسْلِمِينَ وَ صَلَاحُ الدُّنْيَا وَ عِزُّ الْمُؤْمِنِينَ إِنَّ الْإِمَامَةَ أُسُّ الْإِسْلَامِ النَّامِي وَ فَرْعُهُ السَّامِي...
امامت، زمام دین و مایه نظام و تشکیلات مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. رهبری، پایه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است.
کافی، جلد ۱، ص ۲۰۰.
عوامل وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ...المؤمنونَ إخْوَةٌ، تَتَكافى دِماؤهُم، وَ هُمْ يَدٌ على مَن سِواهُم...
مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه اند.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴.
برادری اسلامی
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): المُسلمونَ إخوَةٌ، لا فَضلَ لأِحَدٍ على أحَدٍ إلاّ بالتَّقوى.
مسلمانان با هم برادرند و هیچ کس بر دیگری برتری ندارد، جز به تقوی.
کنز العمال، جلد ۱، ص ۱۴۹ نهج الفصاحه، ح ۳۱۱۲.
پیوند روحی
قال الباقر (علیه السلام): إنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَ الْمُؤْمِنينَ مِنْ طينَةِ الْجِنانِ وَأجْرى فيهِمْ مِنْ ريحِ رُوحِهِ فَلِذلِكَ الْمُؤْمِنُ أخُو الْمُؤْمِنِ لِأبيهِ وَأُمِّهِ فَإذا أصابَ رُوحا مِنْ تِلْكَ الْأرْواحِ فى بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدانِ حُزْنٌ، حَزِنَتْ هذِهِ لِأنَّها مِنها.
خداوند، مؤمنان را از خاک بهشت آفرید و از روح خود در آنان دمید، از این رو مؤمن با مؤمن، برادر پدر و مادری است پس هرگاه که به یکی از آنان در دیاری اندوهی برسد، دیگری هم در غم او اندوهگین می شود.
الکافی، جلد ۲، ص ۱۶۶.
بنی آدم اعضای یکدیگرند
قال الامام الصادق (علیه السلام): إنّما المؤمنونَ إخْوَةٌ بنو أبٍ و اُمٍّ، و إذا ضَرَبَ على رَجُلٍ مِنهُم عِرْقٌ سَهِرَ لَه الآخَرونَ.
مؤمنان، با یکدیگر برادرند، و همگی فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود «مصیبتی بر او وارد شود» دیگران در غم او خوابشان نبرد.
الکافی، جلد ۲، ص ۱۶۵.
برادری، فرمان خدا
قال الصادق (علیه السلام): تَواصَلوا و تَبارُّوا و تَراحَموا و كُونُوا إخوَةً بَرَرَةً كَما أمَرَ كُمُ اللّه ُ.
همان گونه که خدای عزوجل به شما دستور داده، با هم پیوند داشته باشید، به یکدیگر نیکی کنید، و برادرانی نیکوکار باشید.
وسایل الشیعه، ج ۸، ص ۵۵۲، ح ۳.
برادر دوستی
عن حفص بن البختری قال: کنت عند أبی عبد الله (علیه السلام) و دخل علیه رجل فقال لی: تحبه؟ فقلت: نعم، فقال لی: و لم لا تحبه و هو أخوک و شریکک فی دینک و عونک علی عدوک و رزقه علی غیرک.
حفص گوید: نزد امام صادق (علیه السلام) بودم، مردی وارد شد پس امام به من فرمود: آیا دوست داری او را؟ گفتم: آری. حضرت فرمود: چرا او را دوست نداشته باشی و حال آن که او برادر تو و همکیش تو و یاور تو در برابر دشمن است و مخارج او هم بر عهده دیگری است.
کافی، جلد ۲، ص۱۶۶.
همدردی
قال الامام الباقر (علیه السلام): ألمؤمنون فی تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد، إذا اشتکی تداعی له سائره بالسهر و الحمی.
مؤمنان در نیکی و شفقت و مهربانی به یکدیگر مانند یک پیکرند که اگر به عضوی از آن آسیبی برسد تمام اعضاء در تب و بی خوابی گرفتار آیند.
بحارالانوار، جلد ۷۱، ص ۲۳۴.
تعاون و همکاری
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ألمؤمن للمؤمن کالبنیان المرصوص یشد بعضه بعضا.
مؤمن نسبت به مؤمن مانند بنای استواری است که اجزای آن، یکدیگر را استحکام می بخشند.
نهج الفصاحه، حدیث ۳۱۰۳.
الفت و دوستی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): خیر المؤمنین من کان مألفة للمؤمنین و لا خیر فیمن لایألف و لایؤلف.
بهترین مؤمنان، کسی است که محور الفت مؤمنان باشد، کسی که انس نگیرد و با دیگران مأنوس نشود خیری ندارد.
بحارالانوار، جلد ۷۱، ص ۳۹۳.
مدد الهی در سایه وحدت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ید الله علی الجماعة.
دست خدا بر سر جماعت است.
نهج الفصاحه، ۳۲۱۱.
وحدت و هماهنگی در حرکت های نظامی
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): ایاکم و التفرق فإذا نزلتم فانزلوا جمیعا و إذا ارتحلتم فارتحلوا جمیعا.
از تفرقه و جدایی بپرهیزید، سپس هرگاه در جائی فرود آمدید، همگی فرود آئید و هرگاه کوچ کردید، با هم کوچ کنید.
نهج البلاغه، وصیت ۱۱.
آثار وحدت
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): فانظروا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مجتمعة و الاهواء مؤتلفة و القلوب معتدلة و الایدی مترادفة، و السیوف متناصرة و البصائر نافذة و العزائم واحدة ألم یکونوا أربابا فی أقطار الأرضین و ملوکا علی رقاب العالمین.
پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیتها گرد آمده، و اندیشه ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین «شهرها»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.
اختلاف، عذاب الهی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ألجماعة رحمة و الفرقه عذاب.
جماعت «وحدت»، مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.
نهج الفصاحه، حدیث ۱۳۲۳.
ذلت، سرانجام اختلاف
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): فانظروا إلی ما صاروا الیه فی اخر أمورهم حین وقعت الفرقة و تشتت الألفة و اختلفت الکلمة و الأفئدة و تشعبوا مختلفین و تفرقوا متحاربین قد خلع الله عنهم لباس کرامته و سلبهم غضارة نعمته و بقی قصص أخبارهم فیکم عبرا للمعتبرین.
پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان است تا مایه عبرت، عبرت گیرندگان باشد شود.
نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲.
اختلاف، موجب هلاکت
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا.
آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.
کنز العمال، حدیث ۸۹۴.
اختلاف، گسستن از اسلام
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): من فارق الجماعة شبرا خلع الله ربقة الإسلام من عنقه.
هر کس یک وجب از جامعه «مسلمین» دور شود خداوند رشته مسلمانی را از گردن او باز کند.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۴ نهج الفصاحه، ۲۷۶۹.
اختلاف، اندوه بزرگ علی (علیه السلام)
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): فیا عجبا! و الله یمیت القلب و یجلب الهم من اجتماع هؤلاء القوم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم.
شگفتا و عجبا! بخدا سوگند، وحدت اینان در راه باطل خود، و پراکندگی شما از راه حق، مایه دلمردگی و فزونی غم و اندوه است.
نهج البلاغه، خطبه ۲۷.
برتری نژادی، هرگز
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): یا أیها الناس، إن الرب واحد و الاب واحد و إن الدین واحد لیست العربیة لأحدکم باب و لا أم و إنما هی اللسان فمن تعلم العربیة فهو عربی.
ای مردم، پروردگار شما یکی است «الله»، پدر همه شما یکی است «آدم»، و دین همه یکی است «اسلام»، و عربیت، پدر و مادر هیچ یک از شما نیست، بلکه آن هم یکی از زبان هاست و هر کس زبان عربی را بیاموزد، عربی است.
معالم الحکومه، ۴۰۴.
جامعه، یک خانواده بزرگ
قال الإمام السجاد ( علیه السلام): یا زهری، اما علیک أن تجعل المسلمین منک بمنزلة أهل بیتک، فتجعل کبیرهم بمنزلة والدک، و تجعل صغیرهم بمنزلة ولدک، و تجعل تربک منهم بمنزلة أخیک.
آقا امام سجاد ( علیه السلام) به زهری فرمود: ای زهری، چه می شود که مسلمانان را مانند اهل خانه خود بدانی، بزرگ آنان را بمنزله پدر خود و کوچکشان را بمنزله فرزند و همسال خود را بمنزله برادرت قرار دهی.
بحارالانوار، جلد ۶۸، ۲۳۰.
خطر تک روی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ثلاثة لاتسأل عنهم: رجل فارق الجماعة و عصی إمامه و مات عاصیاو أمة او عبد ابق من سیده فمات. و امرأة غاب عنها زوجها و قد کفاها مؤونة الدنیا فتبرجت بعده، فلاتسأل عنهم.
از سه کس چیزی مپرس:
۱- مردی که از جماعت مسلمین دوری گزیند، و امام خود را نافرمانی کند، و در آن حال بمیرد.
۲- کنیز یا بنده ای که در حال گریز از آقای خود بمیرد.
۳- زنی که شوهرش از او دور باشد و مخارج او را بپردازد و در غیبت شوهرش، آرایش و خودنمایی کند، از اینها مپرس.
نهج الفصاحه، ۱۲۲۴.
مرگ جاهلی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): من فارق الجماعة مات میتة جاهلیة.
هر کس از گروه «مسلمانان» جدا شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.
نهج الفصاحه، ۲۸۵۵.
تک رو، شکار شیطان
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): فإن ید الله علی الجماعة و ایاکم و الفرقة فإن الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب.
دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ است.
شرح نهج البلاغه، جلد ۸، ص ۱۱۲.
جزای جدایی
قال الإمام الصادق (علیه السلام): من فارق جماعة المسلمین و نکث صفقة الامام جاء إلی الله أجذم.
هر کس از جماعت مسلمین جدا شود و عهد و پیمان خود را با رهبر بشکند، دست بریده محشور خواهد شد.
کافی، جلد ۱، ص ۴۰۵.
سبب اختلاف
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): لو سکت الجاهل ما اختلف الناس.
اگر جاهل سکوت می کرد، مردم اختلاف نمی کردند[سبب بسیاری از اختلافات، سخن های ناآگاهانه است].
بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۸۱.
پیامدهای اختلاف
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ما اختلف أمة بعد نبیها الا ظهر أهل باطلها علی اهل حقها.
هیچ امتی پس از پیامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند.
کنز العمال، حدیث ۹۲۹.
دین زدائی
قال النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ألا إن فی التباغض الحالقة لا أعنی حالقة الشعر و لکن حالقة الدین.
آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.
کافی، جلد ۲، ص ۳۴۶.
تفرقه حق طلبان
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): و إنی و الله لأظن أن هؤلاء القوم سید الون منکم باجتماعهم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم و بمعصیتکم إمامکم فی الحق و طاعتهم إمامهم فی الباطل.
به خدا سوگند! گمان دارم اینان قدرت را از شما بگیرند، زیرا آنان بر باطل خویش، وحدت دارند و شما در حق خود پراکنده اید، آنان از رهبر خود در مسیر باطل اطاعت می کنند و شما از رهبر خود در راه حق فرمان نمی برید.
نهج البلاغه، خطبه ۲۵.
اختلاف، آفت اندیشه
قال أمیرالمؤمنین الامام علی (علیه السلام): ألخلاف یهدم الرأی.
اختلاف، بنیاد «اندیشه درست» را درهم می ریزد.
نهج البلاغه حکمت ۲۱۵.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
