محبوبیت نوزاد نزد آقا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): وَ لَمَوْلُودٌ فِی أُمَّتِی أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمْس.
همانا یک نوزادِ متولد شده در امّتم، از آنچه خورشید بر آن می تابد، نزد من محبوب تر است.
مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص۱۵۳.
مباهات آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) به کثرت و اولاد زیاد
(۱) قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): تَنَاکَحُوا تَنَاسَلُوا تَکْثُرُوا فَإِنِّی أُبَاهِی بِکُمُ الْأُمَمَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَلَوْ بِالسِّقْط.
ازدواج و تولید نسل کنید و زیاد شوید که من در روز قیامت به شما مباهات می کنم؛ حتی به طفلی که سقط شده باشد.
بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۱۶۹.
(۲) قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): أَکْثِرُوا الْوَلَدَ أُکَاثِرْ بِکُمُ الْأُمَمَ غَداً.
اولاد خود را زیاد کنید. من فردای قیامت به کثرت شما بر سایر امت ها افتخار می کنم.
وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۳۵۷.
برترین زنان
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): خَیْرُ النِّسَاءِ الْوَلُودُ الْوَدُودُ.
بهترین زنان، زن بسیار فرزندآور و مهربان است.
نثر اللآلئ، ص ۶۴.
در طلب فرزند باشید
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اطْلُبُوا الْوَلَدَ وَالْتَمِسُوهُ فَإِنَّهُ قُرَّهُ الْعَیْنِ وَرَیْحَانَهُ الْقَلْبِ وَإِیَّاکُمْ وَالْعَجْزَ وَالْعَقْرَ.
در طلب فرزند باشید و آن را [از خدا] بخواهید که فرزند، روشنی چشم و ریحانه قلب است و از ازدواج با زنان پیر و نازا بپرهیزید.
بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص ۸۴.
شِکوه و شکایت از کم بودن شیعیان
در فرازی از دعای افتتاح چنین آمده است: اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُوا إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَغَیْبَهَ وَلِیِّنَا (إِمَامِنَا)وَکَثْرَهَ عَدُوِّنَا وَقِلَّهَ عَدَدِنَا.
بارالها ما به درگاهت از فقدان پیغمبرمان (صلی الله علیه و آله و سلّم) و غیبت اماممان (علیهم السلام) و بسیاری دشمنمان و کمی عددمان شکایت می کنیم.
مفاتیح الجنان، دعای افتتاح.
فرزند صالح، گل بهشتی
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إِنَّ الْوَلَدَ الصَّالِحَ رَیْحَانَهٌ مِنْ رَیَاحِینِ الْجَنَّه.
فرزند شایسته و خوب، گلی از گل های بهشت است.
الکافی، ج۶، ص۳.
طلب فرزند مؤمن از خدا
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَا یَمْنَعُ الْمُؤْمِنَ أَنْ یَتَّخِذَ أَهْلًا لَعَلَّ اللَّهَ یَرْزُقُهُ نَسَمَهً تُثْقِلُ الْأَرْضَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه.
چه چیزی مؤمن را از داشتن خانواده مانع می شود؟ شاید خدا به او فرزندی دهد که زمین را با [گفتن] لااله الاالله سنگین سازد.
وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۱۴.
فرزند، بازوی پدر
آقا امام عسکری (علیه السلام) برای فردی (عیسی بن صبیح) چنین دعا فرمود: «اللَّهُمَّ ارْزُقْهُ وَلَداً یَکُونُ لَهُ عَضُداً فَنِعْمَ الْعَضُدُ الْوَلَدُ.
خدایا! فرزندی به او عطا کن که بازویش (یاورش) باشد؛ فرزند، چه خوب بازویی (یاوری) است!
همان، ج۵۰، ص۲۷۵.
فرزندان مددکار
قال السجّاد (علیه السلام): مِنْ سَعَادَهِ الرَّجُلِ أَنْ یَکُونَ لَهُ وُلْدٌ یَسْتَعِینُ بِهِمْ.
از خوشبختی و سعادت مرد این است که فرزندانی داشته باشد که یاورش باشند.
الکافی، ج ۶، ص۲.
کفاره گناهان والدین
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إِذَا مَرِضَ الصَّبِیُّ کَانَ مَرَضُهُ کَفَّارَهً لِوَالِدَیْهِ.
هرگاه کودکی بیمار شود، کفاره گناهان پدر و مادر است.
بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۹۷.
عمل نیک فرزند، باعث آمرزش پدر
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَرَّ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ علیه السلام بِقَبْرٍ یُعَذَّبُ صَاحِبُهُ ثُمَّ مَرَّ بِهِ مِنْ قَابِلٍ فَإِذَا هُوَ لَا یُعَذَّبُ فَقَالَ یَا رَبِّ مَرَرْتُ بِهَذَا الْقَبْرِ عَامَ أَوَّلَ فَکَانَ یُعَذَّبُ وَمَرَرْتُ بِهِ الْعَامَ فَإِذَا هُوَ لَیْسَ یُعَذَّبُ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ أَنَّهُ أَدْرَکَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِیقاً وَ آوَی یَتِیماً فَلِهَذَا غَفَرْتُ لَهُ بِمَا فَعَلَ إبْنُهُ.
حضرت عیسی علیه السلام از کنار قبری عبور می کرد، دید صاحب قبر عذاب می شود. سال بعد که عبور کرد، دید عذاب برداشته شده است. حضرت علت آن را از خدا سؤال کردند. آن گاه خداوند به او وحی فرمود که صاحب این قبر، فرزند شایسته ای داشت که در این سال به حد بلوغ رسیده و جاده ای را درست کرده و نیز یتیمی را پناه داده است و من به سبب عمل نیک این فرزند، پدرش را آمرزیدم.
الکافی، ج ۶، ص ۳ و ۴.
ارزش فرزند داشتن
قال السجّاد (علیه السلام): نِعْمَ الشَّیْ ءُ الْوَلَدُ إِنْ عَاشَ فَدَعَّاءٌ حَاضِرٌ وَإِنْ مَاتَ فَشَفِیعٌ حَاضِرٌ.
فرزند، چیز خوبی است. اگر زنده باشد دعاکننده ای آماده است و اگر بمیرد شفیعی حاضر است.
مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۳۸۹.
ارزش مهرورزی به فرزند
قال الصادق (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ لَیَرْحَمُ الرَّجُلَ لِشِدَّهِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ.
به درستی خداوند به سبب شدّت محبت مرد به فرزندش به وی ترحّم می کند.
هدایه الأمة إلی أحکام الأئمة (علیهم السلام)، ج۷، ص۳۰۴.
فرزند صالح، یادگار مؤمن
قال الصادق (علیه السلام): مِیرَاثُ اللَّهِ مِنْ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ وَلَدٌ صَالِحٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ.
میراث خدا از بنده مؤمنش، فرزند صالحی است که برای او آمرزش بطلبد.
بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص۹۰.
فرزند، عامل ماندگاری
قال الرضا (علیه السلام): مَنْ مَاتَ بِلَا خَلَفٍ فَکَأَنْ لَمْ یَکُنْ فِی النَّاسِ وَمَنْ مَاتَ وَلَهُ خَلَفٌ فَکَأَنْ لَمْ یَمُتْ.
شخصی که بدون فرزند بمیرد چنان است که در میان مردم نبوده و کسی که بمیرد و جانشینی داشته باشد چنان است که هرگز نمرده است.
من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۸۱.
فرزندان سقط شده والدین را به بهشت میبرد
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اِعْلَمُوا أَنَّ أَحَدَکُمْ یَلْقَی سِقْطَهُ مُحْبَنْطِئاً عَلَی بَابِ الْجَنَّهِ حَتَّی إِذَا رَآهُ أَخَذَهُ بِیَدِهِ حَتَّی یُدْخِلَهُ الْجَنَّهَ وَإِنَّ وَلَدَ أَحَدِکُمْ إِذَا مَاتَ أُجِرَ فِیهِ وَإِنْ بَقِیَ بَعْدَهُ اسْتَغْفَرَ لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ.
بدانید که هر یک از شما، فرزند سقط شده خویش را، با سینه جلو داده (با غرور و افتخار) بر درگاه بهشت می بیند. وقتی او والدینش را ببیند، دستشان را گرفته، داخل بهشت می کند. بدانید که فرزند شما اگر در حیاتتان بمیرد، پاداش می برید و اگر بعد از شما باقی بماند، برای شما آمرزش می طلبد.
وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۳۵۷.
فرزندان از دنیا رفته، شفاعت کننده والدین
قال الصادق (علیه السلام): إِنَّ أَوْلَادَ الْمُسْلِمِینَ مَوْسُومُونَ عِنْدَاللَّهِ شَافِعٌ وَمُشَفَّعٌ... .
فرزندان مسلمانان - اگر در سن کودکی از دنیا بروند - شفاعت کننده اند و شفاعت آنان نزد خداوند پذیرفته است... .
وسائل الشیعه، ج ۱، ص۴۲.
جوانی که در عرفه می گفت: خدایا! والدینم!
قال الصادق (علیه السلام): إِنَّ فُلَاناً ... قَالَ: إِنِّی کُنْتُ زَاهِداً فِی الْوَلَدِ حَتَّی وَقَفْتُ بِعَرَفَهَ فَإِذَا إِلَی جَنْبِی غُلَامٌ شَابٌّ یَدْعُو وَیَبْکِی وَیَقُولُ: یَا رَبِّ وَالِدَیَّ! وَالِدَیَّ! فَرَغَّبَنِی فِی الْوَلَدِ حِینَ سَمِعْتُ ذَلِکَ.
شخصی می گفت: من به فرزند علاقه نداشتم تا اینکه روزی در عرفه، جوانی را کنارم دیدم که می نالد و می گرید و می گوید: خدایا
پدر و مادرم! خدایا پدر و مادرم! این کار او، مرا به داشتن فرزند ترغیب کرد.
الکافی، ج ۶، ص۳.
پاداش بوسیدن و شاد کردن فرزند
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَهً وَمَنْ فَرَّحَهُ، فَرَّحَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ.
هر کس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ برایش ثواب می نویسد و هر که وی را شاد کند، خداوند، او را در روز قیامت، شاد خواهد کرد.
همان، ج ۲۱، ص ۴۷۵.
ثواب نگریستن به فرزند
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إِذَا نَظَرَ الْوَالِدُ إِلَی وَلَدِهِ فَسَرَّهُ کَانَ لِلْوَالِدِ عِتْقُ نَسَمَهٍ.
هر گاه پدر به فرزندش نگاه کند و او را خوشحال سازد، (پاداشِ) آزاد کردن بَرده ای را دارد.
بحار الانوار، ج۷۱، ص۸۰.
پاداش مادران باردار
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَحْمِلُ مِنْ زَوْجِهَا وَلَداً إِلَّا کَانَتْ فِی ظِلِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّی یُصِیبَهَا طَلْقٌ یَکُونُ لَهَا بِکُلِّ طَلْقَهٍ عِتْقُ رَقَبَهٍ مُؤْمِنَهٍ.
زنی که حامله می شود در سایه لطف خداست و به عدد هر زایمانی که برایش پیش می آید پاداش آزاد کردن یک برده را دارد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۱۵۶.
ثواب به دنیا آوردن فرزند (زایمان)
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: خدا به بانویی که فرزندی به دنیا می آورد، چنین خطاب می کند: یَا أَیَّتُهَا المَرْأَهُ قَدْ غَفَرْتُ لَکِ مَا تَقَدَّمَ مِنَ الذُّنُوبِ.
ای خانم (که فارغ شده ای) تمام گناهان گذشته ات را بخشیدم.
همان، ج ۱۴، ص۲۴۵.
ثواب شیر دادن
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): فَإِذَا أَرْضَعَتْ فَلَهَا بِکُلِّ رَضْعَهٍ تَحْرِیرُ رَقَبَهٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیل.
وقتی مادر به فرزندش شیر می دهد، برای هر بار شیر دادن، پاداش آزاد کردن یک بنده از فرزندان حضرت اسماعیل علیه السلام را دریافت می کند.
بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص۲۵۲.
استغفار برای فرزنددار شدن
آقا امام صادق (علیه السلام) برای فرزنددار شدن به شخصی چنین توصیه می فرماید: فَقَالَ: اسْتَغْفِرْ رَبَّکَ فِی السَّحَرِ مِائَهَ مَرَّهٍ فَإِنْ نَسِیتَهُ فَاقْضِهِ.
صد بار در سحرگاهان به درگاه خداوند، استغفار کن و اگر فراموش کردی قضای آن را به جا آور.
الکافی، ج ۶، ص۹.
بلند گفتن اذان در خانه، برای فرزنددار شدن
حَدَّثَنِی هِشَامُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ أَنَّهُ شَکَا إِلَی أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام سُقْمَهُ وَ أَنَّهُ لَا یُولَدُ لَهُ فَأَمَرَهُ أَنْ یَرْفَعَ صَوْتَهُ بِالْأَذَانِ فِی مَنْزِلِهِ قَالَ فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّی سُقْمِی وَ کَثُرَ وُلْدِی.
از هشام بن ابراهیم روایت شده است که از بیماری نزد امام رضا علیه السلام شکایت کرد و عرض کرد که فرزنددار نمی شوم. امام علیه السلام به او امر کرد در خانه، صدایش را به اذان بلند کند. هشام می گوید چنین کردم و بیماری از من رخت بر بست و خداوند، فرزندان زیادی به من داد.
الکافی، ج ۶، ص۱۰.
انتخاب نام محمد برای پسردار شدن
فردی از نداشتن فرزند نزد امام صادق علیه السلام شکوه کرد، حضرت فرمود: «إِذَا جَامَعْتَ فَقُلِ: اللَّهُمَّ إِنَّکَ إِنْ رَزَقْتَنِی ذَکَراً سَمَّیْتُهُ مُحَمَّداً قَالَ فَفَعَلَ ذَلِکَ فَرُزِقَ.
وقتی با همسرت همبستر شدی بگو: خدایا! اگر پسری نصیبم کنی، نامش را محمد می گذارم. آن شخص گفت: این کار را انجام دادم پس خدا پسری نصیبم کرد.
الکافی، ج۶، ص۹.
سوره قدر و کثرت پسر
آقا امام صادق علیه السلام خطاب به مردی که هشت دختر داشت و پسر می خواست فرمود: إِذَا أَرَدْتَ الْمُوَاقَعَهَ وَقَعَدْتَ مَقْعَدَ الرَّجُلِ مِنَ الْمَرْأَهِ فَضَعْ یَدَکَ الْیُمْنَی عَلَی یَمِینِ سُرَّهِ الْمَرْأَهِ وَاقْرَأْ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ وَاقِعْ أَهْلَکَ فَإِنَّکَ تَرَی مَا تُحِبُّ وَإِذَا تَبَیَّنْتَ الْحَمْلَ فَمَتَی مَا انْقَلَبْتَ مِنَ اللَّیْلِ فَضَعْ یَدَکَ یَمْنَهَ سُرَّتِهَا وَ اقْرَأْ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّات.
وقتی برای آمیزش، تصمیم گرفتی و به مقدمات آن پرداختی، دست راستت را سمت راست ناف زن بگذار و هفت بار سوره قدر را بخوان و آن گاه آمیزش کن که به خواسته ات می رسی. وقتی علائم بارداری آشکار شد، پاسی از شب گذشته، دستت را بر سمت راست ناف همسرت بگذار و هفت بار سوره قدر را بخوان.» آن مرد می گوید: این کار را کردم و برایم هفت پسر به دنیا آمد. افراد دیگری نیز چنین کردند و صاحب پسر شدند.
وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص۳۷۴.
کاسنی برای افزایش اولاد
قال الرضا (علیه السلام): عَلَیْکُمْ بِأَکْلِ بَقْلَهِ الْهِنْدَبَاءِ فَإِنَّهَا تَزِیدُ فِی الْمَالِ وَالْوَلَدِ وَمَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکْثُرَ مَالُهُ وَ وَلَدُهُ فَلْیُدْمِنْ أَکْلَ الْهِنْدَبَاء.
بر شما باد به خوردن دانه های کاسنی؛ زیرا خوردن آن، مال و اولاد را زیاد می کند و هر کس خواهان ازدیاد مال و اولاد باشد پیوسته از کاسنی استفاده کند.
بحار الانوار، ج ۶۳، ص۲۰۷.
راهنمایی برای تکثیر نسل
قال الصادق (علیه السلام): مَنْ عَدِمَ الْوَلَدَ فَلْیَأْکُلِ الْبَیْضَ وَلْیُکْثِرْ مِنْهُ.
هر کس فرزند ندارد، تخم مرغ بخورد و فراوان از آن بهره ببرد؛ چراکه نسل را می افزاید.
وسائل الشیعه، ج ۲۵، ص۸۰.
شکایت از نسل اندک
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام): إِنَ نَبِیّاً مِنَ الْأَنْبِیَاءِ شَکَا إِلَی اللَّهِ قِلَّهَ النَّسْلِ فِی أُمَّتِهِ فَأَمَرَهُ أَنْ یَأْمُرَهُمْ بِأَکْلِ الْبَیْضِ فَفَعَلُوا فَکَثُرَ النَّسْلُ فِیهِمْ.
یکی از پیامبران، از کمیِ زاد و ولد در میان امّتش به درگاه خداوند نالید. خدا به او فرمود که مردم را به خوردن تخم مرغ، سفارش کند. مردم، چنین کردند و از آن پس، زاد و ولد در میانشان فراوان شد.
همان، ج ۲۵، ص۸۰.
دختردار همراه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) در بهشت
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَنْ عَالَ ابْنَتَیْنِ أَوْ ثَلَاثاً کَانَ مَعِی فِی الْجَنَّه.
آنکه دو یا سه دختر را سرپرستی کند، در بهشت با من خواهد بود.
مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص۱۱۵.
دختر دار در کنار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَنْ عَالَ ثَلَاثَ بَنَاتٍ أَوْ مِثْلَهُنَّ مِنَ الْأَخَوَاتِ وَ صَبَرَ عَلَی لَأْوَائِهِنَّ حَتَّی یَبِنَّ إِلَی أَزْوَاجِهِنَّ أَوْ یَمُتْنَ فَیَصِرْنَ إِلَی الْقُبُورِ کُنْتُ أَنَا وَهُوَ فِی الْجَنَّهِ کَهَاتَیْنِ - وَأَشَارَ بِالسَّبَّابَهِ وَالْوُسْطَی - فَقِیلَ : یَا رَسُولَ اللَّهِ - وَاثْنَتَیْنِ؟ قَالَ: وَاثْنَتَیْنِ. قِیلَ: وَ وَاحِدَهً؟ قَالَ: وَ وَاحِدَهً.
هر کس سه دختر یا سه خواهر را سرپرستی کند و بر سختی های ایشان صبر کند تا ازدواج کنند یا فوت شوند، من و او در بهشت مثل این دو انگشت - به انگشت سبابه و وسط اشاره فرمود - [کنار هم] خواهیم بود. پرسید: ای رسول خدا! دو نفر چطور؟ فرمود: دو نفر نیز چنین است. پرسید: یک نفر چطور؟ فرمود: یکی نیز چنین است.
وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص۳۶۲.
سپر آتش
قال الصادق (علیه السلام): مَنْ عَالَ ابْنَتَیْنِ أَوْ أُخْتَیْنِ أَوْ عَمَّتَیْنِ أَوْ خَالَتَیْنِ حَجَبَتَاهُ مِنَ النَّارِ.
هر کس دو دختر یا دو خواهر یا دو عمه یا دو خاله را سرپرستی کند، این کار، سپر او در برابر آتش خواهد بود.
من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص۴۸۲.
رفت و آمد فرشتگان در خانه دخترداران
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَا مِنْ بَیْتٍ فِیهِ الْبَنَاتُ إِلَّا نَزَلَتْ کُلَّ یَوْمٍ عَلَیْهِ اثْنَتَا عَشْرَهَ بَرَکَهً وَ رَحْمَهً مِنَ السَّمَاءِ وَ لَا یَنْقَطِعُ زِیَارَهُ الْمَلَائِکَهِ مِنْ ذَلِکَ الْبَیْتِ یَکْتُبُونَ لِأَبِیهِمْ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهٍ عِبَادَهَ سَنَهٍ.
در خانه هایی که دختر زیاد است، دائماً فرشته ها می آیند و برای پدرشان برای هر یک شبانه روز، یک سال عبادت می نویسند. کسی که چند دختر در خانه اش داشته باشد هر شبانه روز او، پاداش یک سال عبادت دارد.
مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص۱۱۶.
خانه بی برکت
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): بَیْتٌ لا صِبْیانَ فیهِ لا بَرَکَهَ فیهِ.
خانه ای که کودک در آن نیست، برکت در آن نیست.
کنز العمّال، ح ۴۴۴۲۵.
رزق آور بودن خانواده
قال الصادق (علیه السلام): الرِّزْقُ مَعَ النِّسَاءِ وَالْعِیَالِ.
رزق و روزی با همسر و فرزندان است.
الکافی، ج ۵، ص ۳۳۰.
ازدواج باعث رزق
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): الْتَمِسُوا الرِّزْقَ بِالنِّکَاحِ.
رزق را در ازدواج جستجو کنید.
مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص۱۷۳.
خدا، ضامن روزی
بکر بن صالح می گوید: «کَتَبْتُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام أَنِّی اجْتَنَبْتُ طَلَبَ الْوَلَدِ مُنْذُ خَمْسِ سِنِینَ وَ ذَلِکَ أَنَّ أَهْلِی کَرِهَتْ ذَلِکَ وَقَالَتْ إِنَّهُ یَشْتَدُّ عَلَیَّ تَرْبِیَتُهُمْ لِقِلَّهِ الشَّیْ ءِ فَمَا تَرَی فَکَتَبَ علیه السلام إِلَیَّ اطْلُبِ الْوَلَدَ فَإِنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ یَرْزُقُهُم.
در نامه ای به امام کاظم علیه السلام نوشتم پنج سال است که از بچه دار شدن خودداری می کنم وخانمم بچه دارشدن را ناپسند می شمارد و می گوید: تربیت او به سبب فقر، دشوار است. نظر شما چیست؟ حضرت علیه السلام برای من نوشت: فرزند بیاورید که روزی او با خداوند است.
الکافی، ج۶، ص۳.
گمان بد به خدا
قال الصادق (علیه السلام): مَنْ تَرَکَ التَّزْوِیجَ مَخَافَهَ الْفَقْرِ فَقَدْ أَسَاءَ الظَّنَّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ.
هر کس ازدواج را از بیم فقر ترک کند، همانا به خداوند، گمان بد برده است. خداوند عزّوجلّ می فرماید: اگر نیازمند باشند خدا از فضل خویش بی نیازشان می کند.
من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص۳۸۵.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
