انهار
انهار
مطالب خواندنی

آب مطلق و مضاف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

مسأله 15-آب، يک قسم است و آن، آب مطلق است كه بدون پسوند يا پيشوند آب ناميده میشود؛ مايعی كه از جسم خاص با فشار گرفته میشود ـ مانند آب ميوه ـ يا با ذوب كردن جرم مخصوص به‌دست میآيد، يا آبی كه بر اثر ممزوج شدن با چيزی از نام آب بيرون رود ـ نظير گِل‌آب ـ هيچ‌كدام از اين‌ها آب نيست. هرگاه پسوند بيانگر نوع آب باشد ـ مانند آب نيسان ـ مانع آب بودن آن نخواهد بود.

مسأله 16-آب، چهار نوع است: آب راكد؛ آب جاری؛ آب باران؛ آب چاه. آب راكد نیز دو نوع است: كُر و قليل.

مسأله 17- آب كُر، مقداری است که با دو راه می‌توان حداقل اندازهٔ آن را معلوم کرد: 1. حجم آن مساوی مساحت ظرفی باشد كه هر يک از درازا، پهنا و گودی آن، سه وجب و نيم به وجب‌های متوسط باشد. 2. وزن آن 384 کيلوگرم باشد.

مسأله 18- اگر عین نجس ـ مانند خون و ادرار ـ یا چیزی كه نجس شده است ـ نظير لباس نجس ـ به آب كُر برسد، چنانچه یكی از اوصاف سه‌گانه آن آب (رنگ، بو یا مزه) تغییر كند، آب نجس میشود و اگر تغییر نكند، نجس نمیشود.

مسأله 19- سبب تغییر باید نجاست باشد و مورد تغییر هم باید یكی از سه وصف یادشده در مسأله قبل باشد. تغییر، اعم از آن است كه به یكی از اوصاف شیء نجس باشد؛ یا به وصف شیء دیگر، پس اگر سبب تغییر، خصوصیت شیء نجس‌شده باشد، نه نجاست، آن آبْ نجس نمیشود؛ همچنین چنانچه سبب تغییر، مجاورت با نجاست باشد، نه برخورد با آن، آبْ نجس نمیشود.

مسأله 20- اگر عین نجس یا شیء نجس‌شده، به آبی برسد كه بیشتر از كُر است و بو، رنگ یا مزهٔ قسمتی از آن را تغییر دهد، چنانچه مقداری كه تغییر نكرده، كمتر از كُر باشد، تمام آب نجس میشود و اگر به اندازهٔ كُر یا بیشتر باشد، فقط مقداری كه تغییر كرده، نجس است.

مسأله 21- آب فوّاره، اگر متصل به كُر باشد و با آب نجس‌شده ممزوج شود، آن را پاک میكند؛ ولی چنانچه قطره قطره روی آب نجس‌شده بریزد، آن را پاک نمیكند، هرچند با آن ممزوج شده باشد. در صورتی كه قبل از قطره قطره شدن با آب نجس‌شده ممزوج گردد، آب متنجّس را پاک میكند.

مسأله 22-اگر چیز نجس‌شده‌ای را با آب شیری بشويند كه متصل به كُر است، آبی كه متصل به آب شیر است، در صورتی كه بو، رنگ یا مزه نجاست را به خود نگیرد، پاک است.

مسأله 23- اگر مقداری از آب كُر یخ ببندد و باقی آن به اندازهٔ كر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد، نجس میشود، هرچند بو، رنگ یا مزه آن تغییر نكند و هر اندازه از یخ هم آب شود، نجس میشود.

مسأله 24-آبی كه به اندازهٔ كُر بوده، اگر كسی شک كند كه كمتر از كُر شده یا نه، حكم آب كُر را دارد؛ یعنی شیء نجس‌شده را پاک میكند و اگر نجاستی به آن برسد، در صورتی كه یكی از اوصاف سه‌گانه یادشده تغییر نكند، نجس نمیشود. آبی كه كمتر از كُر بوده و كسی شک كند كه به اندازهٔ كُر رسیده یا نه، حكم آبِ كمتر از كُر را دارد.

مسأله 25- كُر بودن آب از دو راه ثابت میشود: 1. خود شخص یقین یا اطمینان پیدا كند. 2. دو مرد عادل به كُر بودن آن گواهی دهند؛ همچنین اگر یک كارشناس و مطمئن خبر داد و به گفته او اطمینان حاصل شد، ثابت میشود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -