دوم: آن كه1 در بين نماز عمداً يا سهواً يا از روي ناچاري ، چيزي كه وضو يا غسل را باطل مي كند پيش آيد ،مثلاً بول از او بيرون آيد2، ولي كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غايط خودداري كند، اگر در بين نماز بول يا غائط از او خارج شود چنانچه به دستوري كه در احكام وضو گفته شد[1]رفتار نمايد نمازش باطل نمي شود و نيز اگر در بين نماز از زن مستحاضه خون خارج شود، درصورتي كه به دستور استحاضه رفتار كرده باشد، نمازش صحيح است.
1- زنجانی: دوم: «از بین رفتن وضو یا غسل» از مبطلات نماز آن است که ...
2- سيستاني: هرچند بنابراحتياط واجب پيش آمدن آن پس از تمام شدن سجده آخر نماز از روي سهو يا ناچاري باشد...
*****
مكارم: دوم: باطل شدن وضو ، اگر در بين نماز چيزي كه وضو را باطل مي كند انجام دهد خواهد عمداً باشد يا سهواً يا ازروي ناچاري نماز او باطل است؛ ولي كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن بول و غائط جلوگيري كند بايد مطابق دستوري كه در احكام وضو گفته شد عمل نمايد ، همچنين خارج شدن خون از زن مستحاضه نماز را باطل نمي كند به شرط اين كه به دستورات استحاضه عمل كرده باشد.
مظاهری: دوم: از مبطلات آن است که در بین نماز عمدا یا سهوا یا از روی ناچاری کاری که وضو یا غسل را باطل می کند انجام دهد.
مسأله 1127- كسي كه بي اختيار خوابش برده1، اگر نداند كه در بين نماز خوابش برده يا بعد از آن، بنابراحتياط واجب2بايد نمازش را دوباره بخواند3، ولي اگر تمام شدن نماز را بداند و شكّ كند كه خواب در بين نماز بوده يا بعد، نمازش صحيح است.
اين مسأله در رساله آيات عظام بهجت ، مظاهری و سبحانی نيست
1- مكارم: (مثلاً در حال سجده به خواب رفته) امّا نمي داند در سجده نماز بوده يا بعد از آن در سجده شكر، بايد نماز را اعاده كند.
2- گلپايگاني، صافي: بنابراحتياط لازم...
[عبارت «بنابراحتياط واجب» در رساله آيات عظام: اراكي، خوئي، فاضل ، تبريزي و زنجاني نيست]
3- خوئي، اراكي، گلپايگاني، صافي، زنجاني، تبريزي، وحید: [پايان مسأله].
سيستاني: لازم نيست نمازش را دوباره بخواند، به شرط آن كه بداند آنچه از نماز بجا آورده به اندازه اي كه عرفاً آن را نماز بگويند بوده است.
مسأله 1128- اگر بداند به اختيار خودش خوابيده و شكّ كند كه بعد از نماز بوده يا در بين نماز يادش رفته كه مشغول نماز است و خوابيده نمازش صحيح است1.
اين مسأله دررساله آيات عظام بهجت ، مكارم، مظاهری و سبحانی نيست.
1- تبريزي: و اگر احتمال دهد خوابش در اثناء نماز عمداً و با التفات به نماز بوده بايد دوباره بخواند.
سيستاني: با شرطي كه در مسأله پيش گفته شد صحيح است.
مسأله 1129- اگر درحال سجده از خواب بيدار شود و شكّ كند كه در سجده آخر نماز است، يا در سجده شكر1،بايد آن نماز را دوباره بخواند2.
اين مسأله دررساله آيات عظام: بهجت ، مظاهری و سبحانی نيست.
1- خوئي، تبريزي، صافي: چنانچه بداند كه بي اختيار خوابش برده...
سيستاني: چه بداند به اختيار خوابيده يا بي اختيار خوابش برده است، حكم به صحّت آن مي شود و اعاده لازم نيست.
2- خوئي، تبريزي: و اگر بداند به اختيار خودش خوابيده و احتمال دهد كه از روي غفلت در سجده نماز خوابيده نمازش صحيح است.
مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1127.
_______________________________