بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الـسَّلاَمُ عَـلَى مَـهْدِيِّ الْأُمَـمِ
وَ جَـامِـعِ الْـكَـلِمِ
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
در باره شراب و شرابخواری
یکی از موضوعاتی که در عصر حاضر اهمیت زیادی دارد و مؤمنان آگاه، بویژه اهل علم و طلاب علوم دینی و فضلای معظم و سربازان آقا امام زمان (علیه آلاف التحیة و الثناء) باید خود را برای آن آماده کنند پاسخ گوئی به شبهاتی است که غالباً از طرف دشمنان به اسلام وارد می شود تا ذهن جوانانمان را که سرمایه های عظیم و ارزشمند ما مسلمانان می باشند مشوش کنند و از اسلام دور و جدا کنند.
در مباحث و آیات و احادیث ذیل سعی میشود تا مقداری که میسّر است به این گونه شبهات پاسخ داده شود.
فهرست محتوا
{۱} برخی از شبهات
{۲} شراب در قرآن
(۱) شراب عملی شیطانی و پلید
(۲) شراب موجب کینه و دشمنی
(۳) شراب دارای منافع ولی گناهی بزرگ
{۳} شراب در روایات
(۱) علّت حرمت شراب
(۲) شراب در تمام اديان الهى حرام شده است
(۳) توليد شراب برای دارو
(۴) لعنت شدگان بخاطر شراب
(۵) ايـمان شـرابـخوار
(۶) رابطه شـراب و ایمان
(۷) قـرآن خصم شرابخوار
(۸) گوش و چشم شرابخوار
(۹) با شرابخوار رابطه ای بر قرار نکنید
(۱۰) به شرابخوار سلام نکنید
(۱۱) جـواب سـلام شرابخوار را ندهید
(۱۲) با شرابخوار همنشین نشوید
(۱۳) بـا شـرابـخوار دوست و همسايه نشوید
(۱۴) یا میگساری یا آب کوثر
(۱۵) مـؤمن به خدا و قیامت کنار سـفره شـراب نمی نشیند
(۱۶) کیفر و مجازات شـرابخوار
(۱۷) شـراب خوار محروم از نـگاه {لطف} الهى
(۱۸) شـراب خوار محروم از بهشت
(۱۹) حشر شرابخوار
(۲۰) تشنگی شرابخوار
(۲۱) سيه روئى شـرابـخوار در قیامت
(۲۲) شـرابـخوار مأیوس از رحمت خداوند
(۲۳) شـرابـخوار شفاعت نمی شود
(۲۴) ميگسارى و بـت پـرسـتى
(۲۵) انواع عذابـهاى شرابخوار
(۲۶) شراب و نماز
(۲۷) شراب اُمّ الخبائث
(۲۸) عروس شیطان
(۲۹) خانه ای که در آن شراب باشد
(۳۰) مقایسه شرابخواری، زنا و سرقت
(۳۱) مقایسه شـرابـخوارى و ترک نماز
(۳۲) شـرابـخوارى و خوردن فاضلاب جهنم
(۳۳) حلال شدن شراب در آخـرالـزمان!
(۳۴) شرابخواری بزرگترین گناه
(۳۵) شراب بذر گناه
(۳۶) شراب مرکز زشتیها
(۳۷) شراب کلید زشتیها
(۳۸) همنشينىِ با شرابخوار ممنوع
(۳۹) شراب از نظر علمی و پزشکی
توضیحات فهرست محتوا
{۱} برخی از شبهات
چرا زن باید حجاب داشته باشد؟
چرا باید خمس داد؟
چرا به زیارت معصومین (علیهم السلام) برویم؟
چرا عزاداری کنیم؟
چرا سگ نجس است؟
چرا ارث پسر دو برابر دختر است؟
چرا خوردن شراب حرام است؟
و...
بنده که طلبه ای کوچک با معلوماتی ضعیف هستم قصد دارم با لطف الهی پاسخ برخی از شُبهات را ارائه دهم و البته اهل علم و دانش دینی و فضلائی که دارای معلومات بیشتر، جامعتر و کاملتر هستند باید در این خدمت همّت کنند و از اسلام مظلوم و عزیز دفاع کنند زیرا دفاع از اسلام وظیفه سربازان عُلما و فُضلاء اسلام و سنگر نشینان دفاع از دین می باشد.
این را باید البته همه بدانیم که فقط اسلام عزیز است که - تمام قد و محکم - به فکر سلامت جسم و جان اشخاص است و براى پاسدارى از سلامت اشخاص بهترين رهنمودها و دستورات را ارائه فرموده است، و از جمله چیزهائی که اسلام برای سلامت جسم و جان اشخاص آن را مضرّ و حرام معرفی فرموده است خوردن شراب هست و اسلام برای اجتناب از بلای خانمان سوز شرابخواری هشدارهاى زیادی داده است.
البته از شراب خوارى فقط در دين مقدّس اسلام نهی نشده است بلكه انبياى الهى و اديان آسمانى نیز از آن نهی کرده اند.
زیرا شراب خوار نه تنها با خوردن شراب بـه جسم و جان و سلامت و تندرستى خود صــدمــه مى زند، بلكه در حال مستى؛ به جسم و جان و سلامت و تندرستی ديگران هم صدمه می زند.
از آقا امام رضا (عليه السلام) روایت شده است که فرموده است: مـا بَعَثَ اللّهُ نَـبيّا اِلاّ بِـتَحْرِيمِ الْخَـمْرِ و اَنَّ اللّهَ يَـفْعَلُ مـا يَشاءُ.
خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد مگر با حرام كردن شراب، و اينكه اقرار داشت كه خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۴.
{۲} شراب در قرآن
(۱) شراب عملی شیطانی و پلید
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.
ای اهل ایمان، شراب و قمار و بتپرستی و تیرهای گروبندی همه اینها پلید و از عمل شیطان است، از آن البته دوری کنید تا رستگار شوید.
سوره مائده، آیه ۹۰.
(۲) شراب موجب کینه و دشمنی
اِنَّما يُريدُ الشَّيطانُ اَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِى الخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلوةِ فَهَلْ اَنْتُمْ مُنْتَهُونِ.
شيطان قصد دارد بوسيله شراب و قمار ميان شما بذر كينه و دشمنى بيندازد و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد. پس آيا شما از آن دست برمى داريد.
سوره مائده، آیه ۹۱.
(۳) شراب دارای منافع ولی گناهی بزرگ
یسئَلُونَک عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کبِیرٌ وَ مَنَفِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَکبرُ مِن نَّفْعِهِمَا... .
در باره شراب و قمار از تو سؤال می کنند ، بگو: «در آنها گناه و زیان بزرگی است و منافعی ( از نظر مادی ) برای مردم در بردارد ( ولی ) گناه آنها از نفعشان بیشتر است...
سوره بقره، آیه ۲۱۹.
{۳} شراب در روایات
(۱) علّت حرمت شراب
عَنِ المُفَضَّلِ قالَ قُلْتُ لأبى عَبْدِاللّهِ (عليه السلام): لِمَ حَرَّمَ اللّهُ الْخَمْرَ؟ قالَ حَرَّمَ اللّهُ الْخَمْرَ لِفِعْلِها وَ فَسادِها، لِأنّ مُدْمِنَ الْخَمْرِ:
۱- تُورِثُهُ الاِرْتِعاشَ،
۲- وَ تَذَهَبُ بِنُورِهِ،
۳- وَ تَهْدِمُ مُرُوَّتَهُ،
۴- وَ تَحْمِلُهُ عَلى اَنْ يَجْتَرِئَ عَلى اِرْتِكابِ الـــمَحارِم،
۵- وَ سَفْكِ الدِّماءِ،
۶- وَ رُكُوبِ الزِّنا،
۷- وَلا يُؤمَنُ اِذا سَكَرَ اَنْ يُثيبَ عَلَى حَرِمِهِ، وَهُوَيَعْقِلُ ذلِكَ،
۸- ولايَزيدُ شارِبُها اِلاّ كُلَّ شَرٍّ.
مفضلّ مى گويد: به امام صادق (عليه السلام) گفتم: چرا شراب حرام شده است؟
امام صادق (عليه السلام) فرمود: خداوند شراب را بواسطه اثرات و تباهى آن حرام كرده است زيرا شرابخواری:
۱- موجب لغزش مى شود،
۲- و نور انسانيت انسان را مى برد،
۳- و جوانمردى او را ويران مى كند،
۴- و انسان را به مرتكب شدن گناهان،
۵- و خونريزى،
۶- و زنا وادار مى كند،
۷- و هنگامى كه انسان مست شد در امان نيست كه ناآگانه به محارم خود تجاوز كند،
۸- و جز بدبختى چيزى گير صاحبش نمى آيد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۳.
(۲) شراب در تمام اديان الهى حرام شده است
عَنِ الرِّضا (عليه السلام) قالَ: مـا بَعَثَ اللّهُ نَـبيّا اِلاّ بِـتَحْرِيمِ الْخَـمْرِ و اَنَّ اللّهَ يَـفْعَلُ مـا يَشاءُ.
خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد مگر با حرام كردن شراب، و اينكه اقرار داشت كه خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۴.
(۳) توليد شراب برای دارو
سُوَيْدُ بْنُ طُارِقِ سَاَلَ النَبىّ (صلي الله عليه و آله و سلّم) عَنِ الخَمْرِ، فَنَهْاهُ فَقالَ: اَصْنَعُ لِلدَّواءِ فقالَ صلي الله عليه و آله: اِنَّها داءٌ وَ لَيسَتْ بِدَواءٍ.
سويد بن طارق از پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلّم) درباره شراب سئوال كرد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله او را از آن نهى كرد، او گفت: آن را براى دواء مى سازم، پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: شراب درد است نه دواء.
كنز العمال، ج ۵ ص ۱۳۷۵۶ .
پيامبر گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلّم) مي فرمايند: در چيزهاي حرام، هيچ شفائي نيست». «شفاي شما در چيزهايي كه بر شما تحريم شده، قرار داده نشده است.
از آقا امام صادق (عليه السلام) در رابطه با اثر دارويي شراب پرسيدند، حضرت فرمود: به درستي خداي عزّوجلّ در چيزي كه آن را حرام كرده، دواء و شفائي قرار نداده است.
عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ، قَالَ، كَانَ إِذَا أَصَابَتْهُ هَذِهِ الْأَرْوَاحُ فَإِذَا اشْتَدَّتْ بِهِ شَرِبَ الْحَسْوَ مِنَ النَّبِيذِ فَسَكَنَ عَنْهُ، فَدَخَلَ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فَأَخْبَرَهُ بِوَجَعِهِ، وَ أَنَّهُ إِذَا شَرِبَ الْحَسْوَ مِنَ النَّبِيذِ سَكَنَ عَنْهُ، فَقَالَ لَهُ: لَا تَشْرَبْهُ فَلَمَّا أَنْ رَجَعَ إِلَى الْكُوفَةِ هَاجَ وَجَعُهُ، فَأَقْبَلَ أَهْلُهُ فَلَمْ يَزَالُوا بِهِ حَتَّى شَرِبَ، فَسَاعَةَ شَرِبَ مِنْهُ سَكَنَ عَنْهُ، فَعَادَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فَأَخْبَرَهُ بِوَجَعِهِ وَ شُرْبِهِ، فَقَالَ لَهُ: يَا ابْنَ أَبِي يَعْفُورٍ لَا تَشْرَبْهُ فَإِنَّهُ حَرَامٌ إِنَّمَا هَذَا شَيْطَانٌ مُوَكَّلٌ بِكَ فَلَوْ قَدْ يَئِسَ مِنْكَ ذَهَبَ، فَلَمَّا أَنْ رَجَعَ إِلَى الْكُوفَةِ هَاجَ بِهِ وَجَعُهُ أَشَدَّ مَا كَانَ، فَأَقْبَلَ أَهْلُهُ عَلَيْهِ، فَقَالَ لَهُمْ لَا وَ اللَّهِ لَا أَذُوقُ مِنْهُ قَطْرَةً أَبَداً، فَأَيِسُوا مِنْهُ، وَ كَانَ يَهُمُّ عَلَى شَيْءٍ وَ لَا يَحْلِفُ، فَلَمَّا سَمِعُوا أَيِسُوا مِنْهُ، وَ اشْتَدَّ بِهِ الْوَجَعُ أَيَّاماً ثُمَّ أَذْهَبَ اللَّهُ بِهِ عَنْهُ فَمَا عَادَ إِلَيْهِ حَتَّى مَاتَ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ.
ابن ابي يعفور به آقا امام صادق (عليه السلام) عرض كرد: به مرضي مبتلا هستم كه هر وقت شدّت مي كند، قدري (نبيذ = شراب انگور) مي آشامم، درد ساكن مي شود!
امام (عليه السلام) فرمود: «نياشام. به درستي كه حرام است و جز اين نيست كه از شيطان است و مي خواهد تو را به حرام بيندازد، اگر از شراب خوردنت نااميد شود، درد برطرف مي شود.
ابن ابي يعفور از محضر امام (عليه السلام) در مدينه مرخص شد و به كوفه برگشت و دردش بيشتر شدّت كرد، بستگانش برايش نبيذ (شراب انگور) آوردند و اصرار به خوردنش كردند، او گفت: به خدا سوگند؛ قطره اي از آن را نخواهم آشاميد، چند روزي به شدّت ناراحت بود تا اينكه درد برطرف شد و تا آخر عمر به آن مرض مبتلا نشد.
رجال الکشی، صفحه ۲۴۷. بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۶.
(۴) لعنت شدگان بخاطر شراب
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): لَعَنَ اللّهُ: ۱- الْخَمْرَ، ۲- وَ عاصِرَها، ۳- وَ غارِسَها، ۴- وَ شارِبَها، ۵- وَ ساقيَها، ۶- وَ بائِعَها، ۷- وَ مُشْتَريهــا، ۸- وَ آكِلَ ثَمَنَها، ۹- وَ حامِلَها، ۱۰- وَ الْمَحْمُولَــــةِ اِلَيْهِ.
خـــــداوند لعنت کرده است؛ ۱- شراب، ۲- و فشار آورنده (ی انگور برای شراب ساختن)، ۳- و غرس كننده (ی درخت برای انگور و ساختن شراب)، ۴- و خورنده ی شراب، ۵- و پیاله گردان و ساقی شراب، ۶- و خريدار شراب، ۷- و فروشنده ی شراب، ۸- و استفاده كننده از ثمن (و درآمد شراب)، ۹- و حمل كننده ی شراب، ۱۰- و صاحب شراب (که بار شراب یا انگور را برایش می برند).
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۶.
(۵) ايـمان شـرابـخوار
عَنْ رَسُولِ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ شَرِبَ خَمْرا خَرَجَ نُورُ الاِيمانِ مِنْ جَوْفَهِ.
هر كس شراب بنوشد نور ايمان از قلب او خارج مى گردد.
كنز العمال، ج ۵ ح ۱۳۱۸۰.
(۶) رابطه شـراب و ایمان
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): لا يَجْمَعُ الْخَمْرُ وَالايمْانُ فى جَوْفٍ اَوْ قَلْبِ رَجُلٍ اَبَدا.
هيچگاه، شراب و ايمان در قلب يا درون انسان جمع نمى شود.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۵۲.
(۷) قـرآن خصم شرابخوار
قالَ رسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ كان فى قَلْبِهِ آيةٌ مِنَ الْقُرآنِ اَوْ حَرْفٌ فَصَّبَ عَلَيْهَا اَلْخَمْرَ يَوْمَ الْقيامَةِ يُخاصِمُهُ القُرآنُ.
هر كس كه در قلب او آيه يا كلامى از قرآن باشد و آن را با شراب بيالايد، روز قيامت قرآن با او مخاصمه مى كند.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۴۸.
(۸) گوش و چشم شرابخوار
عَنْ رَسُولِ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): لَنْ يَزالُ العَبْدُ فى فُسْحَةٍ مِنْ دِينهِ مالَمْ يَشْرَبِ الْخَمْرَ وَ اِذا شَرِبَها خَرَقَ اللّهُ عَنْهُ سَتْرَهُ و كانَ الشَّيْطانُ وَليَّهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ يَسُوقُهُ اِلى كُلِّ شَرٍّ وَ يَعْرِفُهُ عَنْ كُلِّ خَيْرٍ.
تا بنده ای شراب نخورد عرصه دين بر او گشاده است ولی همینکه شراب بخورد خداوند پرده و پوشش {رحمتش را} از او بدرد و شيطان يار و گوش و چشم او شود و او را بسوى بديها براند و از نيكها منصرف كند.
نهج الفصاحه، حديث ۲۲۹۱.
(۹) با شرابخوار رابطه ای بر قرار نکنید
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): شــارِبُ الْخَمْرِ: (۱) لا تُصَدِّقُوهُ اِذا حَدَّثَ، (۲) وَ لا تُزَوِّجُوهُ اِذا خَــــــطَبَ، (۳) وَ لاتُعَّوِدُوهُ اِذا مَرِضَ، (۴) وَ لا تَحْــــــفِرُوهُ اِذا ماتَ، (۵) وَ لا تَأْتَمِنُوهُ عَلى اَمانَةٍ، فَمَنْ اِئْتَمَنَهُ عَلى اَمانَةٍ فَاسْتَهْلَكَها فَلَيْسَ عَلَى اللّهِ اَنْ يُخْلِفَ عَلَيْهِ، (۶) وَ لا اَنْ يَأجُرَهُ عَلَيها، لاَنَّ اللّهَ يَقوُلُ:(لا تُؤْتُوا السُفَهاءَ امَوْالَكُمْ{سوره نساء آیه ۵}) وَ اَىُّ سَفيهٍ اَسْفَهُ مِنْ شارِبِ الخمْرِ.
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلّم) فرمود: (۱)هنگامى كه شرابخوار سخن گفت او را تصديق نكنيد، (۲)و وقتى خواستگارى كرد باو زن ندهيد، (۳)و هنگامى كه مريض شد از او عيادت نكنيد، (۴)و هنگامى كه مرد او را دفن نكنيد، (۵)و او را بر امانتى امين قرار ندهيد، پس كسى كه او را امين حساب كرد بر امانتى و او از بين برد بر خداوند نيست كه آن امانت را حفظ كند، (۶) و او را نبايد براى كارى اجيرى كرد، زيرا خداوند در قرآن مى فرمايد: اموال خود را به دست سفيهان ندهيد. و چه كسى سفيه تر از شرابخوار است؟
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۷.
(۱۰) به شرابخوار سلام نکنید
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ سَلَّمَ عَلى شارِبِ الْخَمْرِ اَوْ عانَقَهُ او صافَحَهُ اَحْبَطَ اللّهُ عَلَيْهِ عَمَلَ اَرْبَعينَ سَنَةٍ.
هر كس به شرابخوار سلام كند، يا با او ديده بوسى يا مصافحه كند، خداوند عمل چهل سال او را از بين مى برد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۵۱.
(۱۱) جـواب سـلام شرابخوار را ندهید
قالَ النَّبِىُ (صلي الله عليه و آله و سلّم): سَـلِّمُوا عَـلَى الْيَهُودِ وَ النَـصـارى وَ لا تُسَـلِّمُوا عَـلى شارِبِ الْخَمْرِ، وَ اِنْ سَلَّمَ عَلَيْـكُمْ فَلا تَرُدُّوا جَوابَهُ.
سلام كنيد بر يهود و نصارى ولى بر شارب الخمر سلام نكنيد و اگر او سلام كرد شما جواب او را ندهيد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۵۲.
(۱۲) با شرابخوار همنشین نشوید
قالَ الصادقُ (عليه السلام): لا تُجالِسُوا شُـرّابَ الخَـمْرِ فَـاِنَّ اللَعْـنَةَ اِذا نَزَلَتْ عَـمَّتْ مَـنْ فـى الْمَجْـلِسِ.
با شرابخواران همنشين نشويد، زيرا هنگامى كه لعنت خدا فرود آيد همه كسانى را كه در مجلس هستند فرا مى گيرد.
الحكم الزاهره، ص ۳۰۱.
(۱۳) بـا شـرابـخوار دوست و همسايه نشوید
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مُـجاوَرَةُ الْيَـهُودِ وَ النَـصارى خَيْـرٌ مِـنْ مُجـاوَرَةِ شــارِبِ الخَمْرِ، وَ لا تُصادِقُوا شارِبَ الخَمْرِ فَاِنَّ مُصادِقَتَهُ نِـدامَةٌ.
همـسايگى با يهـود و نصـارى از همسـايگى با شـرابخوار بـهتر اسـت و بـا شرابخوار دوستى نـكنيد زیرا دوستى با او پشيمانى دارد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۵۲.
(۱۴) یا میگساری یا آب کوثر
قالَ رَسُولُ اللّهُ (صلي الله عليه و آله و سلّم) عِندَ مَوْتِهِ: لَيْسَ مِنّى مَنِ اسْتَخَفَّ بِصلاتِهِ، لايَرِدُعَلىَّ الحَوْضَ لا وَاللّهِ، لَيْسَ مِنّى مَنْ شَرِبَ مُسْكِرا، لايَرِدُ عَلىَّ الحَوْضَ لا وَاللّهِ.
پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) هنگام رحلت فرمود: كسى كه نمازش را كوچك شمارد از من نيست، بخدا سوگنداو در حوض كوثر وارد بر من نمى شود، و كسى كه ميگسارى كند از من نيست، سوگند به خدا كه او هم در حوض كوثر بر من وارد نخواهد شد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۶.
(۱۵) مـؤمن به خدا و قیامت کنار سـفره شـراب نمی نشیند
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ فَلا يَجْلِسْ عَلى مائِدَةٍ يُشْرَبُ عَلَيْهَا الخَمْرُ.
هر كس كه به خدا و رستاخيز ايمان داشته باشد در كنار سفره اى كه در آن شراب خورده مى شود نمى نشيند.
كنز العمال، ج ۵ ص ۱۳۱۸۶.
(۱۶) کیفر و مجازات شـرابخوار
عَنْ رَسُولِ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ شَرِبَ بِصْقَةً مِنْ خَمْرٍ فَاجْلِدُوهُ ثَمانينَ.
هر كس يك قپه شراب نوشيد او را هشتاد ضربه شلاق بزنيد.
كنز العمال، ج ۵ ص ۱۳۱۸۶.
قالَ النَّبىُّ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِذا شَرِبَ الرَّجُلُ الْخَمْرَ فَاجْلِدُوهُ، فَاِنْ شَرِبَ فَاجْلِدُوُهُ، فَاِنْ شَرِبَ فِى الرابِعَةِ فَاقْتُلُوهُ.
هنگامى كه مرد شراب نوشيد او را شلاق بزنيد، و اگر دوباره خورد باز هم او را شلاق بزنيد، اگر بار چهارم باز نوشيد او را بكشيد.
كنز العمال، ج ۵ ص ۱۳۷۰۷.
(۱۷) شـراب خوار محروم از نـگاه {لطف} الهى
قال رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اَرْبَـعَهٌ لايَنْـظُرُ اللّهُ اِلَيْـهِمْ يَوْمَ الْقيامَةِ: ۱- عاقٌ، ۲- وَمَنّانٌ، ۳- وَ مُكَذِّبٌ بِالْقَدَرِ، ۴- وَمُدْمِنُ خَمْرٍ.
خداوند روز قيامت به چهار گروه نگاه نمى كند: ۱-عاق والدين، ۲- منّت گذار، ۳-تكذيب كننده سرنوشت، ۴- و شرابخوار.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۹.
(۱۸) شـراب خوار محروم از بهشت
عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ عليه السلام قالَ: اَرْبَعَةٌ لايَدْ خُلُونَ الجَنَّةَ: ۱- اَلكاهِنُ، ۲- وَ المُنافِقُ، ۳- وُ مُدْمِنُ الخَمْرِ، ۴- والقَتّاتُ وَ هُوَ النَّمّامُ.
چهار گروه وارد بهشت نمى شوند: ۱ ـ جادوگر، ۲ ـ منافق، ۳ ـ شرابخوار، ۴ ـ سخن چين.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۹.
عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ (عليه السلام) قالَ: ثَلاثةٌ لايَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ: ۱- السَّفّاكُ لِلدَّمِ، ۲- وَ شارِبُ الْخَمْرِ، ۳- وَ مَشّاءٌ بِنَميمَةٍ.
سه گروه وارد بهشت نمى شوند: ۱ـ خونريز، ۲ ـ شرابخوار، ۳ ـ كسى كه در پى سخن چينى است.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۹.
(۱۹) حشر شرابخوار
قَالَ النَبىُّ (صلي الله عليه و آله و سلّم): شارِبُ الْخَمْرِ مَلْعُونٌ، شارِبُ الْخَمْرِ كَعَبَدَةِ الاَوْثانِ، يُحْشَرُ يَوْمَ الْقِيامَةِ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ.
شرابخوار از رحمت خدا دوره شده است، شرابخوار همانند بـت پـرستان است، روز قـيامت با فرعون و هامان محشور مى شود.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۹.
(۲۰) تشنگی شرابخوار
قَالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): وَ الذَّى بَعَثَنى بِالْحَقِّ اِنَّ شارِبَ الْخَمْرِ يَمُوتُ عَطْشانَ، وَ هُوَ فى الْقَبْرِ عَطْشانٌ، وَ يُنادى: واعَطَشاهْ اَلْفَ سَنَةٍ …
سوگند به كسى كه مرا به حق مبعوث كرد شرابخوار با تشنگى مى ميرد، او در قبر هم تشنه خواهد بود و روز قيامت هم با تشنگى برانگيخته مى شود و تا هزار سال نداى تشنگى سر مى دهد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۴۷.
(۲۱) سيه روئى شـرابـخوار در قیامت
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): وَالَّذى بَعَثنى بِالْحَقِّ اِنَّ شَارِبَ الخَمْرِ يَجيى ءُ يَوْمَ الْقيا مَةِ مُسْوَدّا وَجْهُهُ، أزْرَقٌ عَيناهُ، قالِصا شَفَتاهُ، يَسيلُ لُعابُهُ عَلى قَدَمَيْهِ يَقْذِرُ مَنْ رَآهُ.
سوگند به كسى كه مرا به حّق بر انگيخت، شرابخوار در روز قيامت با چهره اى سياه و چشمانى كبود و لبانى كج مى آيد(محشور مى شود) در حالى كه آب دهان او روى پاهايش مى ريزد و هر كس آنرا مى بيند ناپاك مى داند.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۴۷.
(۲۲) شـرابـخوار مأیوس از رحمت خداوند
عَنْ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): يَخْـرُجُ الْخَـمّارُ مِـنْ قَبْـرِهِ مَـكْتُـوبٌ بَيْنَ عـَيْنَيْهِ آيِـسٌ مِـنْ رَحْـمَةِ اللّهِ.
شرابخوار كه از قبرش بيرون مى آيد، وسط دو چشمش نوشته شده است: از رحمت خدا مأيوس شده است.
كنزالعمال، ج ۱۶ ح ۴۳۹۵۸.
(۲۳) شـرابـخوار شفاعت نمی شود
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): ولايَـنالُ شَـفاعَتى مَـنْ شَـرِبَ المُـسْكِرَ، لايَـرِدُ عَـلىَّ الْـحَوْضَ لاوَاللّهِ.
شفاعت من به كسى كه مست كننده (شراب) مى نوشد نمى رسد، به خدا سوگند او بر من در حوض كوثر وارد نمى شود.
وسائل الشيعة، ج ۱۷ ص ۲۶۱.
(۲۴) ميگسارى و بـت پـرسـتى
قالَ اَميرُالمُؤْمِنينَ (عليه السلام): مُدْمِنُ الْخَمْرِ يَلْقىَ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ حينَ يَلْقاهُ كَعابِدِ وَثَنٍ، فَقالَ حُجْرُ بْنُ عَدِىٍّ: يا اَميرَالْمُؤمِنينَ مَااْلمُدْمِنُ؟ قالَ: اَلَّذى اِذا وَجَدَها شَرِبَها.
شرابخوار خدا را همانند كسى كه بت پرست است ملاقات مى كند، حجر بن عدى گفت: يا اميرالمؤمنين شرابخوار كيست؟ فرمود آن كسى كه هر وقت شراب گيرش بياد بنوشد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۸.
(۲۵) انواع عذابـهاى شرابخوار
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): شارِبُ الْخَمْرِ یُعَذِّبُهُ اللّهُ بِسِتّينَ وَثَلاثَ مِأَةَ نَوْعٍ مِنَ الْعَذابِ.
خداوند شرابخوار را ۳۶۰ نوع عذاب مى دهد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۵۲.
(۲۶) شراب و نماز
عَنْ اَبى جَعْفَرٍ (عليه السلام) قالَ: مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ تُقْبَلْ صَلاتُهُ اَرْبَعينَ يَوْما، فَاِنْ تَرَكَ الصَّلاةَ فى هذِهِ الاَيّامِ ضُوعِفَ عَلَيهِ الْعَذَابُ لِتَرْكِ الصَّلاةِ.
كسى كه شراب بخورد خداوند چهل روز نمازش را نمى پذيرد، چنانچه در اين چهل روز نماز را هم ترك كند عذاب او بخاطر ترك نماز دو چندان مى شود.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۴.
(۲۷) شراب اُمّ الخبائث
عَنْ رَسُولِ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اَلْخَمْرُ اُمُّ الخَبائثِ فَمَنْ شَرِبَها لَمْ يُقْبَلْ صَلاتُهُ اَرْبَعينَ يَوْما، فَاِنْ ماتَ وَهِىَ فى بَطْنِهِ ماتَ ميتَةً جاهِليَّةً.
شراب ريشه همه ناپاكيهاست، هر كس آنرا بنوشد نمازش تا چهل روز پذيرفته نمى شود، اگر شراب در درونش باشد و بميرد با مردن زمان جاهليت مرده است.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۴.
(۲۸) عروس شیطان
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله : مَنْ باتَ سُكْرانا باتَ عَرُوسا لِلشَّيطانِ.
كسـى كـه در حـال مسـتى بخوابد آن شب عروس شيطان خـواهد بود.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۴۸.
(۲۹) خانه ای که در آن شراب باشد
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اَرْبَعٌ لاتَدْخُلُ بَيْتا واحِدَةً مِنْهُنَّ اِلاّ خَرِبَ وَ لَمْ يَعْمُرْ بِالْبَرَكَةِ: ۱- اَلخيانَةُ، ۲- وَالسِّرقَةُ، ۳- وَ شُرْبُ الْخَمْرِ، ۴- وَالزِّنا.
چهار چيز است چنانچه يكى از آنها وارد خانه اى شود آن خانه را طورى خراب كند حتّى با بركت نيز آباد نگردد آنها عبارتند از: ۱- خيانت، ۲- دزدى، ۳- شرابخوارى، ۴- و زنا.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۲۵.
(۳۰) مقایسه شرابخواری، زنا و سرقت
عَنْ عَلَىٍّ (عليه السلام) اَنَّهُ قِيلَ لَهُ: اِنَّ شُرْبَ الْخَمْرِ اَشَدُّ مِنَ الزِّنا وَ السِّرْقَةِ؟ قْالَ: نَعَمْ اِنَّ شارِبَ الْخَمْرِ يَزْنى وَ يَسْرِقُ وَ يَقْتُلُ وَ يَدَعُ الصَّلاةَ.
به آقا أميرالمؤمنين على (عليه السلام) عرض شد که: آيا شرابخوارى از زنا و سرقت بدتر است؟ امام عليه السلام فرمود: بله، زيرا شرابخوار هم زنا و دزدى مى كند، هم آدم مى كشد و هم نماز را رها مى كند.
كنزالعمال، ج ۵ ح ۱۳۶۹۳.
(۳۱) مقایسه شـرابـخوارى و ترک نماز
سَألَ رَجُلٌ اَباعَبدِاللّهِ (عليه السلام) عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ اَشَرُّ اَمْ تَرْكُ الصَّلاةِ؟ فَقالَ: شُرْبُ الْخَمْرِ اَشَرُّ مِنْ تَرْكِ الصَّلاةِ، وَ تَدْرى لِمَ ذلِكَ؟ قالَ: لا، قالَ يَصيرُ فى حالٍ لايَعْرِفُ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ ولايَعْرِفُ مَنْ خالِقُهُ.
مـردى از امام صـادق (عليه السلام) پرسـيد آيا نوشيدن شراب بدتر است يا نمـاز نخواندن؟ امـام (عليه السلام) فرمود: شـرابخوارى از بـى نمازى بـدتر است مى دانى چـرا؟ آن مرد گفت: نه، فرمود: او حالتى پيدا مى كند كه نه خداى عزّوجل را مى شناسد، نه آفريننده خود را.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۳.
(۳۲) شـرابـخوارى و خوردن فاضلاب جهنم
قالَ النَبىٌّ (صلي الله عليه و آله و سلّم): مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ تُقْبَلْ صَلاتُهُ اَرْبَعينَ لَيْلةً، فَاِنْ تابَ تابَ اللّهُ عَلَيْهِ قالَها ثَلاثا، فَاِنْ عادَ كانَ حقّا عَلَى اللّهِ اَنْ يَسْقِيَهُ مِنْ نَهْرِ الْخِبالِ، قيلَ وَ ما نَهْرُ الخِبال؟ قالَ صَديدُ اَهْلِ النّارِ.
كسى كه شراب بخورد خداوند چهل شب نمازش را قبول نمى كند، پس اگر توبه كند خداوند توبه اش را تا سه بار مى پذيرد، پس اگر براى چهارمين بار نوشيد حق خداست كه او را از نهر خبال سيراب كند، گفته شد نهرخبال چيست؟ فرمود: فاضلاب جهنمى هاست.
كنزالعمال، ج ۵ ح ۱۳۷۰۴.
(۳۳) حلال شدن شراب در آخـرالـزمان!
قالَ النَبّىُ (صلي الله عليه و آله و سلّم): يَا ابْنَ مَسعُودٍ وَ الَّذى بَعَثَنى بِالْحَقِّ لَيَأتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ يَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ، وَ يُسَمُّونَهُ النّبيذَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلائكَةُ وَ النّاسِ اَجْمَعينَ، اَنَا مِنْهُمْ بَرئٌ، وَ هُمْ مِنّى بَراءٌ.
اى پسر مسعود، قسم به كسى كه مرا بحقّ برانگيخت زمانى مى رسد كه مردم شراب را حلال مى شمارند و آن را نبيذ مى نامند، لعنت خدا و ملائكه و مردم بر آنان باد من از آنان بيزارم و آنها هم از من دورند.
بحارالانوار، ج ۷۹ ص ۱۵۱.
(۳۴) شرابخواری بزرگترین گناه
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اَلْخَمْرُ اُمُّ الْفَواحِشِ وَ اَكْبَرُ الكَبائِرِ مَنْ شَرِبَها وَقَعَ عَلى اُمِّهِ وَ خالَتِهِ وَ عَمَّتِهِ.
شراب ريشه تمام زشتيها و بزرگترين گناهان است. هر كس بنوشد (ممكن است) به مادر و عمّه و خاله اش هم تجاوز كند.
كنزالعمال، ج ۵ ح ۱۳۱۸۱.
(۳۵) شراب بذر گناه
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِيّاكُمْ وَ الْخَمْرَ فَاِنَّ خَطيئَتَها تُفَرِّعُ الْخَطايا كَما اَنَّ شَجَرَتَها تُفَرَّعُ الشَجَرَ.
از شراب بپرهيزيد كه از گناه آن گناهان مى رويد چنانچه از درخت،آن درخت مى رويد.
نهج الفصاحة، ح ۹۸۹.
(۳۶) شراب مرکز زشتیها
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اَلْخَمْرُ جِماعُ الأثْمَ، وَاُمُّ الخَبائِثِ و مِفْتاحُ الشَّرِّ.
شراب گرد آورنده گناه و ريشه زشتيها و كليد بديهاست.
بحارالانوار، ج ۷۹ ص ۱۴۹.
(۳۷) شراب کلید زشتیها
عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ (عليه السلام) قال: اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ لِلشَّرِ اَقْفالاً وَ جَعَلَ مَفاتيحَ تِلْكَ الاْقفالِ الشَرابَ.
خداوند بزرگ براى بديها قفلهائى قرار داده است، وشراب را هم كليدهاى اين قفلها.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۳۹.
(۳۸) همنشينىِ با شرابخوار ممنوع
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): لاتُجالِسُوا مَعَ شارِبِ الْخَمْرِ، وَ لاتُعَوِّ دُوا مَرْضاهُمْ، وَلاتُشَيِّعُوا جَنائِزَهُمْ، وَ لاتُصَلُّوا عَلى اَمْواتِهِمْ، فَاِنَّهُمْ كِلابُ [اَهْلِ] النّارِ، كَما قالَ اللّهُ . «اِخْسَؤُا فيها وَ لاتُكَلِّمُونِ{سوره مؤمنون، آیه ۱۰۸}.
با شرابخوار همنشينى نكنيد، و از بيماران آنان عيادت نكنيد، و جنازه هايشان را تشييع نكنيد، و بر اموات آنها نماز نخوانيد، زيرا آنها سگهاى جهنميان هستند چنانچه خداوند در قرآن فرمود: اى سگها به دوزخ رويد و با من سخن مگوئيد.
بحارالأنوار، ج ۷۹ ص ۱۴۸
(۳۹) شراب از نظر علمی و پزشکی
از نظر علمی و پزشکی، شراب بر سلول های مغزی شخص اثر منفی می گذارد و در دراز مدت او را دچار اختلالات حاد روانی کرده و اراده ی فرد را تضعیف می کند و این همه به طور غیرمستقیم بر زندگی زناشویی اثر خواهد گذاشت.
اثر مستقیم شراب بر زندگی مشترک زن و مرد، اختلالی است که احتمال دارد در نطفه ایجاد کند.
اثر دیگر شراب بر زندگی زناشویی، رفتارهای ناشایست از جمله ضرب و جرح همسر و فرزندان است که به علت ضایع شدن عقل شراب خوار انجام می شود پس شراب خواری می تواند مانع ازدواج باشد زیرا از گناهانی است که صرفا جنبه ی شخصی ندارد و باعث اختلال در زندگی زناشویی خواهد شد. دلیل مقابله ی جدی اسلام با این گناه، به خاطر همین مسائل و مشکلات هست.
والسلام علی من إتّبع الهدی