بسم الله الرحمن الرحیم
احادیث بسم الله الرحمن الرحیم
خواص و فضائل بسم الله الرحمن الرحیم:
{۱} موجب برکت و موفقیت.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ... اِذا قالَ العَبدُ: «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ» قالَ اللّهُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَن اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى اَحوالِهِ؛
خداوند فرمود: «... هرگاه بنده بگويد: بسم اللّه الرحمن الرحيم، خداى متعال مىگويد: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم».
عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۹، ح ۵۹.
{۲} موجب برکت و دور شدن شیطان از سفره.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اِذا وُضِعَتِ المائِدَةُ حَفَّتها اَربَعَةُ آلفِ مَلَكٍ، فَاِذا قالَ العَبدُ: بِسمِ اللّهِ قالَتِ المَلائِكَةُ: بارَكَ اللّهُ عَلَيكُم فى طَعامِكُم ثُمَّ يَقولونَ لِلشَّيطانِ اُخرُج يا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَكَ عَلَيهِم؛
هرگاه سفره پهن مى شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى آيند پس چون بنده بگويد: «بسم اللّه» فرشتگان مى گويند: «خداوند، به غذايتان بركت دهد!» سپس به شيطان مى گويند: «اى فاسق! بيرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».
كافى، ج ۶، ص ۲۹۲، ح ۱.
{۳} موجب برکت کار.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلّام): إنَّ الْعَبدَ إذا أرادَ أن يَقرَأَ أو يَعمَلَ عَمَلاً و يَقولُ... بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّهُ يُبارَكُ لَهُ فيهِ؛
هر بنده اى بخواهد چيزى بخواند يا كارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، در كارش بركت داده مىشود.
تفسير الإمام العسكرى عليه السلام ، ص ۲۵.
{۴} کلید وضو و هر کاری.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اَلتَّسْميَةُ مِفْتاحُ الْوُضوءِ و مِفْتاحُ كُلِّ شَيءٍ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، كليد وضو و كليد هر چيزى است.
مستدرك الوسائل، ج۱، ص ۳۲۳.
{۵} رد نشدن دعا.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): لا يُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمىشود.
الدعوات، ص ۵۲.
{۶} گفتنش با یقین موجب تسبیح کوهها.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَنـَّهُ لا يَسْمَعُ ذلِكَ مِنها؛
هر كس با يقين بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كند، كوهها به همراه او تسبيح مىگويند، هر چند او تسبيح آنها را نمىشنود.
الدرالمنثور، ج ۱، ص ۲۶.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن رَفَعَ قِرطاسا مِنَ الأْرضِ مَكتوبا عَلَيهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ إجلالاً لِلّهِ ولاِسْمِهِ عَنْ أن يُداسَّ كانَ عِندَ اللّهِ مِنَ الصِّدِّيقينَ و خُفِّفَ عَن والِدَيهِ و إن كانا مُشرِكَينِ؛
{۷} احترام گرفتن بسم الله موجب برداشتن بار گناهان پدر و مادر ولو مشرک باشند.
هر كس كاغذى را كه روى آن بسم اللّه الرحمن الرحيم نوشته شده است از روى زمين بردارد و اين كار براى بزرگداشت خداوند و جلوگيرى از اهانت به نام او باشد، نزد خداوند از صديقين به شمار مىرود و از بار گناه پدر و مادرش برداشته خواهد شد، حتى اگر مشرك باشند.
مستدرك الوسائل، ج۱، ص ۳۲۳.
{۸} گفتنش هنگام خوابیدن موجب تسبیح فرشتگان تا صبح برایش.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يَقولُ اللّهُ: مَلائِكَتى! اُكتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ؛
هر گاه بندهاى هنگام خوابش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مى گويد: به تعداد نفس هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.
جامع الأخبار، ص ۴۲.
{۹} گفتنش ابتدای وضو موجب پاک شدن همه اعضایش از گناهان.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اَلْعَبد... إِنْ قالَ فى أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ كُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛
اگـر بنـده اى... در ابتداى وضويش، بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد همه اعضايش از گناهان پاك مىشود.
تفسير الامام العسكرى عليهالسلام ، ص ۵۲۱.
{۱۰} گفتنش موجب طرد شیطان.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): زَيـِّنوا مَوائِدَكُم بِالْبَقْلِ؛ فإِنَّها مَطرَدَةٌ لِلشَّياطينِ مَعَ التَّسميَةِ؛
سفره هايتان را با سبزى، زينت دهيد ؛ زيرا سبزى با بسم اللّه الرحمن الرحيم، شيطان را طرد مىكند.
مكارم الأخلاق، ص ۱۷۶.
{۱۱} گفتن هر حرفش موجب چهار هزار حسنه و محو چهار هزار گناه.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ كَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَيِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛
هر كس بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كند خداوند به ازاى هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برايش مىنويسد و چهار هزار گناه از او پاك مىكند و چهار هزار درجه او را بالا مىبرد.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۲۵۸.
{۱۲} معلمِ بسم الله به کودک؛ خودش و کودک و والدین کودک از آتش برائت گیرند.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبىِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَقالَ الصَّبىُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ كَـتَبَ اللّهُ بَراءَةً لِلصَّبِىِّ و بَراءَةً لأِبـَوَيهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛
وقتى معلم به كودك بگويد: بگو بسم اللّه الرحمن الرحيم و كودك آن را تكرار كند خداوند براى كودك و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.
مجمع البيان، ج ۱، ص ۵۰.
{۱۳} زیبا نوشتنش موجب بخشش خداوندی.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن كَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَجَوَّدَهُ تَعظيما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛
هر كس بسم اللّه الرحمن الرحيم را براى بزرگداشت خداوند زيبا بنويسد، خداوند او را مى بخشد.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۳۵.
{۱۴} نگفتنش موجب نقص کار.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: كُلُّ أمرٍ ذى بالٍ لَم يُذكَر فيهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛
از خداوند عزيز و جليل نقل كرده است كه فرمود: هر كار ارزشمندى كه در آن بسم اللّه ذكر نشود ناقص است.
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۵.
{۱۵} بر طرف شدن اندوه.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن حَزَنَهُ أَمرٌ تَعاطاهُ فَقالَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و هو مُخلِصٌ لِلّهِ بِقَلبِهِ إلَيْهِ لَم يَنفَكَّ مِن إحدَى اثْنَتَينِ إمّا بُلُوغُ حاجَتِهِ فِى الدُّنيا و إمّا يَعدِلُهُ عِندَ رَبِّهِ و يَدَّخِرُ لَدَيهِ و أبقى لِلْمُؤمِنينَ؛
هر كس كارى او را اندوهگين و به خود مشغول كند و او با اخلاص براى خدا بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد و با قلبش به سوى او رو كند، يكى از اين دو براى او خواهد بود: يا در دنيا به حاجتش مىرسد و يا حاجتش نزد پروردگار بوده و براى او ذخيره مىشود و آن براى مؤمنان ماندگارتر است.
التوحيد، ص ۲۳۲.
{۱۶} رها شدن از زبانیه.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن أرادَ أَنْ يُنجِيَهُ اللّهُ مِنَ الزَّبانيَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْيَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِيَجعَلَ اللّهُ كُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛
هر كس مىخواهد خداوند او را از زبانيه (فرشتگان عذاب) نوزده گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كند زيرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپرى در مقابل يكى از آن فرشتگان قرار دهد.
بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۵۸.
{۱۷} خاموش کننده آتش صراط.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَى الصِّراطِ فَيَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّيرانِ وَ نَقولُ: جُز يا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَكَ قَد أطفَأ لَهِبى؛
هنگامى كه مؤمن بر صراط مى گذرد، و مى گويد: بسم اللّه الرحمن الرحيم. ناگاه زبانه هاى آتش خاموش مىشود و مى گويد: اى مؤمن عبور كن زيرا نور تو آتش مرا خاموش كرد.
جامع الأخبار، ص ۱۲۰.
{۱۸} موجب مشایعت فرشتگان و شفای هر درد.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُكَ الْمَلائِكَةُ إلَى الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ؛
اگر بسم اللّه را قرائت كنى، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مى كنند و آن شفاى هر دردى است.
فقه الرضا عليه السلام ، ص ۳۴۲.
{۱۹} نخستین چیزی که جبرئیل القا فرموده.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): كانَ جِبرئيلُ إذا جاءَنى بِالْوَحىِ أوَّلُ ما يُلقى عَلَىَّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
وقتى جبرئيل با وحى به نزدم مى آمد، نخستين چيزى كه به من القا مى كرد، بسم اللّه الرحمن الرحيم بود.
سنن الدارقطنى، ج ۱، ص ۳۰۴.
{۲۰} موجب بنای هفتاد هزار قصر.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ بَنَى اللّهُ لَهُ فِى الْجَنَّةِ سَبعَةَ ألفٍ قَصرٍ مِن ياقوتَةٍ حَمْراءَ؛
هر كس بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كند خداوند در بهشت هفتاد هزار قصر از ياقوت سرخ براى او بنا كند.
مدينة المعاجز، ج ۲، ص ۳۶۶.
{۲۱} کلید هر نوشته.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): بسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ مِفتاحُ كُلِّ كِتابٍ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، كليد هر نوشته اى است.
الجامع الصغير، ج ۱، ص ۴۸۱.
{۲۲} موجب سنگین شدن ترازوی اعمال امّت رسولخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اُمَّتى يَأتونَ يَومَ الْقيامَةِ و هُم يَقولونَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَتَثقُلُ حَسَناتُهُم فِى الْميزانِ فَيُقالُ: ألا ما اُراجِحَ مَوازينَ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ: فَـتَقولُ الأْنبياءُ عليهمالسلام إنَّ ابْتِداءَ كَلامِهِم ثَلاثَةَ أسماءٍ مِن أسماءِ اللّهِ لَو وُضِعَت فى كَفَّةِ الْمِيزانِ و وُضِعَت سَيِّئاتُ الْخَلقِ فى كَفَّةٍ اُخرى لَرَجَحَتْ حَسَناتُهُم؛
امت من در روز قيامت مى آيند در حالى كه بسم اللّه الرحمن الرحيم مى گويند. آنگاه اعمال نيك آنها در ترازوى اعمال، سنگين مى شود. گفته مى شود: چه چيزى باعث شده كه ترازوى اعمال امّت محمد سنگين شود. پيامبران جواب مى دهند: چون سخن ايشان به سه نام از نامهاى پروردگار شروع مى شود كه اگر در يك كفه ترازو قرار گيرد و گناهان مردم در كفه ديگر گزارده شود، حسنات آنها برترى مىيابد.
تنبيه الخواطر و نزهة النواظر، ج ۱، ص ۳۲.
{۲۳} گوش کردن به صدای قاری آن موجب داشتن اجر مساوی با قاری.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلّام): مَنِ اسْتَمَعَ إلى قارىءٍ يَقرَؤُها [بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ] كانَ لَهُ بِقَدرِ ما لِلْقارِئ؛
هر كس به صداى قارى اى كه بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت مى كند گوش دهد، براى او آن خواهد بود، كه براى قارى است.
عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج ۲، ص ۲۷۱.
{۲۴} شفای درد و یاری دارو.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلّام): بِسمِ اللّهِ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ و عَونٌ لِكُلِّ دَواءٍ؛
بسم اللّه، شفاى هر دردى و يارى كننده هر دارويى است.
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص ۴۲.
بر طرف شدن اندوه.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلّام): ألا فَمَن قَرَأها (بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ) مُعتَقِدا لِمُوالاةِ مُحَمَّدٍ و آلِهِ الطَّيِّبِينَ مُنقادا لأَِمرِها مُؤمِنا بِظاهِرِهِما و باطِنِهِما أعطاهُ اللّهُ عَزَّوَجلَّ بِكُلِّ حَرفٍ مِنها حَسَنَةً كُلُّ واحِدَةٍ مِنها أفضَلُ مِنَ الدُّنْيا و ما فيها مِن أصنافِ أموالِها و خَيراتِها؛
هر كه بسم اللّه الرحمن الرحيم را با اعتقاد و دوستى محمد و آل پاكش و با تسليم در برابر دستوراتشان و با ايمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزيز و جليل در مقابل هر حرف آن، چيزى برتر از دنيا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبى ها را به او مى بخشد.
عيون أخبار الرضا عليهالسلام ، ج ۱، ص ۲۷۰.
بر طرف شدن اندوه.
قال الکاظم (علیه السلّام): سُئِلَ الكاظِمُ عليهالسلام : و أىُّ آيَةٍ أَعظَمُ فى كِتابِ اللّهِ؟ فَقالَ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
از امام كاظم عليهالسلام پرسيدند: كداميك از آيات كتاب خدا برتر و بزرگتر است؟ فرمودند: بسم اللّه الرحمن الرحيم.
بحارالأنوار، ج ۸۹ ، ص ۲۳۸.
بر طرف شدن اندوه.
قال الباقر (علیه السلّام): أوَّلُ كُلِّ كِتابٍ نَزَلَ مِنَ السَّماءِ «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ»، فَإِذا قَرَأتَ «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ» فَلا تُبالى أن لا تَستَعيذَ، و إذا قَرَأتَ «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ» سَتَرَتكَ فيما بَينَ السَّماءِ وَالأَرضِ؛
ابتداى هر كتابى كه از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحيم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را قرائت كردى اشكالى ندارد كه استعاذه نكنى (نگويى كه پناه مىبرم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحيم را تلاوت كردى، تو را از آنچه ميان آسمان و زمين است محفوظ مىدارد.
كافى، ج ۳ ، ص ۳۱۳.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): اِحتَجِز مِنَ النّاسِ كُلِّهِم بـِ «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ» و بـِ «قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ» اِقرَأها عَن يَمينِكَ و عَن شِمالِكَ و مِن بَينِ يَدَيكَ و مِن خَلفِكَ و مِن فَوقِكَ و مِن تَحتِكَ؛
خود را از تمامى مردم با بسم اللّه الرحمن الرحيم و قل هو اللّه احد حفظ كن. آن را از سمت راست و چپ و جلو و عقب و بالا و پايين بخوان.
كافى، ج ۲، ص ۶۲۴.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): لا تَدَعْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ و إن كانَ بَعدَهُ شِعرٌ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم را رها مكن حتى اگر بعدش شعر باشد.
کافى، ج ۲، ص ۶۷۲.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): إذا تَوَضَّأَ أحَدُكُم و لَم يُسَمَّ كانَ لِلشَّيطانِ فى وُضوئِهِ شِركٌ و إن أكَلَ أو شَرِبَ أو لَبِسَ و كُلُّ شَىءٍ صَنَعَهُ يَنبَغى أن يُسَمِّى عَلَيهِ فَإن لَم يَفعَل كانَ لِلشَّيطانِ فيهِ شِركٌ؛
هر گاه يكى از شما وضو بگيرد و بسم اللّه الرحمن الرحيم نگويد. شيطان در آن شريك است و اگر غذا بخورد و آب بنوشد يا لباس بپوشد و هر كارى كه بايد نام خدا را بر آن جارى سازد، انجام دهد و چنين نكند، شيطان در آن شريك است.
محاسن، ج ۲، ص ۴۳۳.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ اسْمُ اللّهِ الأْكبَرِ أو قالَ الأْعظَمِ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، بزرگترين ـ فرمود ـ يا با عظمتترين نام خداوند است.
بحارالأنوار، ج ۹۰، ص ۲۲۳.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): اَلباءُ بَهاءُ اللّهِ وَ السِّينُ سَناءُ اللّهِ وَ الْمِيمُ مَجدُ اللّهِ و اللّهُ إلهُ كُلِّ شَىءٍ الرَّحمنُ بِجَميعِ خَلقِهِ وَ الرَّحيمُ بِالْمُؤمنينَ خاصَّةً؛
باء (بسم اللّه الرحمن الرحيم) بهاء (روشنى) خدا و سين آن سناء (بزرگى) خدا و ميم آن مجد (عظمت) خدا، و اللّه معبود همه چيز، رحمن مهربان به همه خلق، رحيم مهربان فقط به مؤمنان است.
كافى، ج ۱، ص ۱۱۴.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): رُبَّما تَرَكَ بَعضُ شيعَتِنا فِى افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّهُ بِمَكْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلى شُكرِ اللّهِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَركِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
بسا كه يكى از شيعيان ما در آغاز كارى، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمىگويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزى ناخوشايند مىسازد تا به شكر و ثناى الهى متوجّه گردد و كوتاهىاش را در گفتن بسم اللّه، جبران كند.
التوحيد، ص ۲۳۱.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): اَلْبَسمَلَةُ تيجانُ السُّوَرِ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، تاج سورههاست.
تفسير القرطبى، ج ۱، ص ۹۲.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): اَلْبَسمَلَةُ تيجانُ السُّوَرِ؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، تاج سوره هاست.
مكارم الأخلاق، ص ۳۴۷.
بر طرف شدن اندوه.
قال الرضا (علیه السلّام): إنَّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ أقرَبُ إلَى اسْمِ اللّهِ الأْعظَمِ مِن سَوادِ الْعَينِ إلى بَياضِها؛
بسم اللّه الرحمن الرحيم، به اسم اعظم نزديكتر است از سياهى چشم به سفيدىاش.
عيون أخبار الرضا، ج ۱، ص ۸.
بر طرف شدن اندوه.
قال الرضا (علیه السلّام): مَعنى قَولِ القائِلِ بِسمِ اللّهِ أَىْ أَسِمُ عَلى نَفسى سِمَةً مِن سِماتِ اللّهِ و هِىَ الْعِبادَةُ؛
معناى گفته كسى كه بسم اللّه مى گويد، يعنى نشانى از نشانه هاى خداوند را بر خود مى گذارم و آن عبادت است.
التوحيد، ص ۲۲۹.
بر طرف شدن اندوه.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلّام): قولوا عِندَ افتِتاحِ كُلِّ أَمرٍ صَغيرٍ أو عَظيمٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛ أَىْ أَستَعينُ عَلى هذَا الأَمرِ بِاللّهِ الَّذى لا يَحِقُّ العِبادَةُ لِغَيرِهِ، المُغيثِ إذَ ا استُغيثَ، المُجيبِ إذا دُعىَ، الرَّحمنِ الَّذى يَرحَمُ بِبَسطِ الرِّزقِ عَلَينا، الرَّحيمِ بِنا فى أديانِنا و دُنيانا و آخِرَتِنا، خَفَّفَ عَلَينَا الدِّينَ و جَعَلَهُ سَهلاً خَفيفا، و هُوَ يَرحَمُنا بِتَمييزِنا مِن أعدائِهِ؛
هنگام آغاز هر كار كوچك و بزرگى بسم اللّه الرحمن الرحيم بگوييد. يعنى براى اين كار، از خدا مدد مىجويم. خدايى كه جز او كسى سزاوار پرستش نيست. پناهگاه پناهجو و فريادرس فرياد خواه است. خداوند بخشندهاى كه با گسترش روزى بر ما رحم مىكند، مهربان به ما، در آيين و دنيا و آخرتمان. دين را بر ما آسان و سبك و سهل گرفت. و به ما رحم مىكند با جدا كردن از دشمنانش.
التوحيد، ص ۲۳۲.
بر طرف شدن اندوه.
قال العسکری (علیه السلّام): عَلاماتُ المُؤمِنِ خَمسٌ: ... وَ الجَهرُ بـِ «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ»؛
نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: ... و بلند گفتن بسم اللّه الرحمن الرحيم.
تهذيب الأحكام، ج ۶ ، ص ۵۲ ، ح ۳۷.
بر طرف شدن اندوه.
قال الصادق (علیه السلّام): اِغْلِقُوا أَبوابَ الْمَعصيَةِ بِالإْسْتِعاذَةِ وَ افْتَحُوا أبوابَ الطّاعَةِ بِالتَّسميَةِ ؛
درهاى گناهان را با استعاذه (پناه بردن به خدا) ببنديد و درهاى طاعت را با بسم اللّه گفتن بگشاييد.
الدعوات، ص ۵۲.
بر طرف شدن اندوه.
قال المعصوم (علیه السلّام): مِن حَقِّ الْقَلَمِ عَلى مَن أَخَذَهُ إذا كَـتَبَ أَنْ يَبدَأَ بِبِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ؛
از حقوق قلم بر كسى كه آن را براى نوشتن در دست مىگيرد اين است كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم آغاز كند.
مستدرك الوسائل، ج ۸ ، ص ۴۳۴.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
