سؤال 428. آيا نماز خواندن در لباسى که شک در نجس بودن آن دارم، صحيح است؟
جواب: لباسى که نجس بودن آن مشکوک است، محکوم به طهارت بوده و نماز خواندن با آن صحيح است.
سؤال 429. آيا نماز خواندن در کمربند چرمى که از آلمان خريده ام و شک دارم که از پوست طبيعى است يا مصنوعى و از پوست حيوان تذکيه شده است يا خير، اشکال شرعى دارد؟ نمازهايى که با آن خوانده ام، چه حکمى دارد؟
جواب: اگر شک در اين باشد که آن چرم طبيعى است يا مصنوعى، نماز با آن اشکال ندارد، ولى اگر بعد از احراز چرم طبيعى بودن آن، شک در اين باشد که آيا از حيوانى است که شرعاً تذکيه شده يا خير، نجس نيست، ولى نماز با آن باطل است، و نمازهاى گذشته که در حال جهل به اين حکم، خوانده ايد، قضا ندارد.
سؤال 430. اگر نمازگزار يقين داشته باشد که نجاستى بر بدن يا لباسش وجود ندارد و نماز بخواند، بعداً معلوم شود که بدن يا لباس او نجس بوده است. آيا نماز وى باطل است؟ اگر در حين نماز نجاست حاصل شود، نماز او چه حکمى دارد؟
جواب: اگر اصلاً علم به نجس بودن لباس يا بدن نداشته باشد و بعد از نماز متوجه آن شود، نماز او صحيح است و اعاده و قضا واجب نيست. ولى اگر در اثناء نماز نجاست عارض شود، اگر براى وى ازاله نجاست از بدن يا در آوردن لباس نجس بدون ارتکاب عملى که منافات با نماز دارد، ممکن باشد، بايد نجاست بدن را برطرف يا لباس نجس را از خود دور کند و نماز خود را تکميل نمايد و اگر برطرف کردن نجاست با حفظ حالت نماز براى او امکان ندارد و وقت هم وسعت دارد، واجب است که نماز را قطع کند و با بدن و لباس پاک آن را اعاده نمايد.
سؤال 431. فردى از مقلدين يکى از مراجع، مدت زمانى نماز خود را با پوست حيوانى که تذکيه آن مشکوک بوده و نماز با آن صحيح نيست، مى خوانده است. طبق نظر مرجع تقليد او، اگر جزيى از حيوان حرام گوشت همراه او باشد، احتياط واجب اعاده نماز خوانده شده است، آيا حيوانى که تذکيه آن مشکوک است، حکم حيوان حرام گوشت را دارد؟
جواب: حيوانى که تذکيه آن مشکوک است، از لحاظ حرمت خوردن گوشت و عدم جواز نماز با پوست آن، در حکم ميته است، ولى نجس نيست، و نمازهاى گذشته اگر با جهل به اين حکم، انجام گرفته است، محکوم به صحّت است.
سؤال 432. زنى در اثناى نماز متوجه مى شود که مقدارى از موهايش پيداست و فوراً آن را مى پوشاند، آيا نماز خود را بايد دوباره بخواند يا خير؟
جواب: تا زمانى که ظاهر شدن مو عمدى نباشد، اعاده واجب نيست.
سؤال 433. شخصى به علت اضطرار مجبور به تطهير مخرج بول با سنگ يا چوب و يا هر چيز ديگرى مى شود و هنگامى که به منزل مراجعت مى کند، آن را با آب تطهير مى نمايد، آيا هنگام نماز بايد لباس زير خود را عوض کرده يا تطهير نمايد؟
جواب: اگر لباس او با رطوبت بول نجس نشده است، تطهير لباس واجب نيست.
سؤال 434. به کار انداختن بعضى از دستگاه هاى صنعتى وارداتى با همکارى متخصصين بيگانه امکان پذير است و آن ها از ديدگاه فقه اسلامى کافر و نجس هستند، با توجه به اين که به کار انداختن آن دستگاه ها با استفاده از روغن و مواد ديگرى که با دست ريخته مى شوند، صورت مى گيرد، بنا بر اين پاک بودن آن ها امکان ندارد. و همچنين با توجه به اين که لباس و بدن کارگران هنگام کار با اين دستگاه ها در تماس است و در وقت نماز فرصت تطهير لباس و بدن را به طور کامل ندارند، تکليف آن ها نسبت به نماز چيست؟
جواب: با احتمال اين که کافرى که اقدام به راه اندازى دستگاه ها و وسايل مى کند، از اهل کتاب باشد که محکوم به طهارت هستند و يا در هنگام کار دستکش پوشيده باشد، به صِرف اين که دستگاه به وسيله کافر راه اندازى شده است، يقين به نجاست حاصل نمى شود و با فرض يقين به نجاست دستگاه و تماس بدن و لباس کارگران با آن در حين کار با رطوبت مسريه، تطهير بدن براى نماز واجب است و لباس هم بايد عوض و يا تطهير شود.
سؤال 435. اگر نمازگزار دستمال و امثال آن را که با خون نجس شده اند، حمل کند و يا در جيب خود بگذارد، آيا نماز او باطل است؟
جواب: اگر دستمال به قدرى کوچک باشد که نتوان عورت را با آن پوشاند، همراه بودن آن در نماز اشکال ندارد.
سؤال 436. آيا نماز در لباس معطر به عطرهاى امروزى که حاوى الکل است، صحيح است؟
جواب: اگر علم به نجاست آن عطرها نداشته باشد، نماز در لباس هاى مذکور اشکال ندارد.
سؤال 437. زنان چه مقدار از بدن خود را بايد هنگام نماز بپوشانند؟ آيا پوشيدن لباس هاى آستين کوتاه و نپوشيدن جوراب اشکال دارد؟
جواب: بر زنان واجب است در نماز تمام بدن و موى خود را به غير از صورت به مقدارى که شستن آن در وضو واجب است و دست ها تا مچ و پاها تا مفصل ساق با پوششى که کاملاً بدن را مى پوشاند، بپوشانند و در حضور نامحرم پاها را نيز بايد بپوشانند.
سؤال 438. آيا بر زنان پوشاندن روى پاها هنگام نماز واجب است؟
جواب: پوشاندن پاها تا مفصل ساق در صورتى که نامحرم حاضر نباشد، واجب نيست.
سؤال 439. آيا پوشاندن کامل چانه هنگام حجاب و در نماز واجب است، يا اين که فقط قسمت پايين آن بايد پوشانده شود، و آيا وجوبِ پوشش چانه مقدمه پوشاندن صورت است که شرعاً واجب است؟
جواب: پوشاندن قسمت پايين چانه واجب است نه خود آن، زيرا چانه جزيى از صورت است.
سؤال 440. آيا حکم صحيح بودن نماز در متنجسى که کافى براى پوشش عورت محسوب نمى شود، اختصاص به صورت نسيان و جهل نمازگزار به حکم يا موضوع دارد و يا شامل شبهه حکميه و موضوعيه هم مى شود؟
جواب: اختصاص به دو صورت جهل و نسيان ندارد، بلکه نماز با متنجسى که کافى براى پوشش عورت نيست، حتى در صورت علم هم صحيح است.
سؤال 441. آيا وجود مو يا آب دهان گربه در لباس نمازگزار باعث بطلان نماز او مى شود؟
جواب: بله، موجب بطلان نماز است.
استفتائات جدید
سؤال: آيا پوشاندن موهاى مصنوعى در نماز واجب است؟
جواب: در نماز به عنوان پوشش در نماز، پوشاندن آن واجب نيست، ولى در برابر نامحرم (چه در حال نماز و چه غير نماز) بنابر احتياط واجب بايد آن را بپوشاند.
سؤال: من زخمى شده‌ام و بعضى اوقات بدون اينكه متوجه شوم، خون از بدنم جارى مىشود و گاهى نماز مى‌خوانم و وقتى نمازم تمام مىشود متوجه مى‌شوم لباسم خونى بوده، در حالى كه وقت نماز هم به پايان رسيده است، آيا بايد نمازم را قضا كنم، يا نمازم درست است؟
جواب: در فرض مذكور كه پس از اتمام نماز متوجه شده‌ايد لباس شما نجس بوده، نماز صحيح است و قضا ندارد، بلكه چنانچه تطهير خون جراحت مشقت نوعيه داشته باشد يا مستلزم حرج شخصى باشد، لازم نيست و نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
سؤال: نمازگزارى در حال نماز خواندن و يا در پايان نماز متوجه مىشود که بخشى از لباسش و يا بخشى از فرش محل اقامه نمازش نجس مى‌‌باشد حکمش چيست؟ و تکليف نمازش چه مى باشد؟ لطفاً مارا راهنمائى کنيد.
جواب: نجس بودن فرش ضررى به نماز نمى‌زند مگر در صورتى كه فرش و يا بدن و يا لباس نمازگزار، تر باشد به طورى كه نجاست فرش به بدن يا لباس سرايت كند. و در مورد لباس چنانچه بعد از نماز متوجه شود كه لباسش نجس بوده، نمازى كه خوانده صحيح است و اگر در اثناى نماز متوجه شود که لباسش از قبل نجس بوده در وسعت وقت نماز باطل است ولى اگر در وسط نماز لباسش نجس شود و وقت هم داشته باشد چنانچه آب كشيدن لباس يا عوض كردن يا بيرون آوردن آن، نماز را به هم نزند بايد در بين نماز لباس را آب بكشد يا عوض كند و يا اگر لباس ديگرى عورت را پوشانده، لباس را بيرون آورد والا بايد نماز را بشكند و با لباس پاك نماز بخواند.
سؤال: لباسى که داخلش پَر (پرندگان) باشد و در کشورهاى غيراسلامى دوخته شده باشد چه حکمى دارد؟
جواب: پر تمامى پرندگان پاک است ولى در صورتى كه پر از پرندگان حرام گوشت باشد، همراه داشتن آن در نماز موجب بطلان است.
سؤال: اگر در بين نماز از بينى يا ديگر اعضاى بدن خون بيايد چه بايد كرد؟ آيا بايد نماز را قطع كرد؟
جواب: اگر امکان آب کشيدن به طورى که نماز را بهم نزند وجود داشته باشد، بايد آن را آب کشيد وگرنه در وسعت وقت بايد نماز را قطع نمود و با بدن پاک نماز خواند، و اگر وقت تنگ است بايد با همان وضعيت نماز را تمام كرد و صحيح است. البته اين حالتها در صورتى است که خون بيش از مقدار معفُوّ (کمتر از درهم) باشد. ولى اگر بمقدار معفوّ باشد، اشکال ندارد.
سؤال: اگر در بين نماز هنگام تماس پيشانى با مهر از پيشانى قدرى خون بيايد و مهر را نيز خونى نمايد نماز صحيح است يا خير؟
جواب: اگر تمام قسمتى که پيشانى روى آن قرار گرفته آلوده به خون نباشد و مقدار خون هم کمتر از بند انگشت سبابه باشد، اشکال ندارد و بايد به قسمتى از مهر سجده کند که پاک است.
سؤال: آيا استفاده از چادر در حين نماز خواندن واجب است و نماز خواندن با مانتو و مقنعه و يا روسرى در صورت پوشش قسمت‌هاى مربوطه مشکل ايجاد مى‌کند؟
جواب: براى زن واجب است در حال نماز تمام بدن خود را بپوشاند، فقط باز گذاشتن گردى صورت و دست‌ها تا مچ و پاها تا مفصل ساق پا (در صورتى که نامحرم نباشد) نماز را باطل نمى‌کند و پوشاندن لازم نيست با چادر باشد.
سؤال: اگر در نماز خانم‌ها، لحظه‌اى هرچند كوتاه، قسمتى از اعضايى كه خانم‌ها بايد در حال نماز بپوشانند ديده شود حكم نماز آنها چيست؟ (منظور اينكه لحظه‌اى ديده شود و سپس فوراً توسط نمازگزار پوشانده شود.)
جواب: در فرض مذکور اگر بى‌اختيار باشد، نمازش اشکال ندارد.
سؤال: اگر بدانى لباس كسى نجس است و ممكن است با آن نماز بخواند و به او نگوييم اشكال دارد؟
جواب: لازم نيست بگوييد.
سؤال: آيا همانگونه كه موى حيوان حرام گوشت مانند گربه اگر در لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است حكم پر پرندگان حرام گوشت مانند طوطی هم همين است؟
جواب: در حكم مذكور تفاوتى بين حيوانات حرام گوشت وجود ندارد.
سؤال: بعضاً براى جلوگيرى از سياه شدن بند يا قاب ساعت‌هاى طلايى رنگ از پوشش آب طلا استفاده مىشود. استفاده از اين ساعت‌ها براى مردان چه حکمى دارد؟
جواب: اگر صدق پوشش طلا مى‌کند، اشکال دارد.
سؤال: اگر انسان, وسيله نجسى (مثلا جوراب) در جيب خود داشته باشد و براى نماز آنرا بيرون نياورد (عمداً يا سهواً), نماز او چگونه است؟
جواب: در فرض سؤال، محمول نجس (يا متنجس) موجب بطلان نماز نمى‌شود.
سؤال: خون داخل بينى که بيرون نمى‌‌آيد ولى با آينه ديده مىشود، آيا براى نماز اشکال دارد؟
جواب: اشكال ندارد.
سؤال: اگر دندان‌هاى مصنوعى به سبب خون دهان يا به سبب ديگر نجس شده باشد آيا شستن آن براى نماز لازم است؟
جواب: اگر ظاهر دهان پاك باشد، نماز صحيح است.
سؤال: اگر کسى بين نماز خون دماغ شد حکم نمازش چيست؟
جواب: اگر امكان جلوگيرى از آن وجود دارد، جلوگيرى نمايد وگرنه چنانچه وقت نماز ضيق نباشد، نماز را بشكند و تطهير نمايد ولى اگر وقت ضيق باشد، مى‌تواند با همان حال نماز بخواند.
سؤال: اگر در نماز وسيله‌اى غصبى همراهمان باشد ولى جزئى از لباسمان نباشد، مثلاً يک تسبيح غصبى در جيبمان باشد، آيا نمازمان باطل مىشود و اشکال دارد يا خير؟
جواب: اشکال ندارد.
سؤال: چندين سال است که در بدن من، به اصطلاح پزشکى فيستول ايجاد شده است و بعضى از مواقع از آنها ترشحاتى شبيه چرک و گاهى مواقع خون بيرون مى‌آيد و من متوجه آن نمى‌شوم، اگر لباس من به اين مواد آلوده شود، مثلاً به اندازه يک سکه نماز خواندن با آن چه حکمى دارد؟ آيا بايد لباس را عوض کرد يا مانعى ندارد؟
جواب: اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دُمَل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دُمَل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
سؤال: آيا نماز خواندن با چادر نازک که شبح بدن زير آن نمايان است صحيح است؟ اگر صحيح نيست کسى که با اين پوشش نماز خوانده وظيفه‌اش چيست؟
جواب: بنابر احتياط واجب پوشاندن شبح بدن لازم است و بدون ستر آن نماز صحيح نيست ولى نمازهايى كه با اعتقاد به صحّت به صورت مذكور خوانده شده، صحيح و مجزى بوده است.
سؤال: فردى هنگام كشتن حيوانى حلال گوشت خون روى لباسش مى‌‌چكد، بعد با همان لباس نماز مى‌‌خواند، آيا نماز او صحيح است يا خير؟
جواب: اگر به وجود خون روى لباسش جهل داشته و بعد از نماز فهميده و يا خون كمتر از درهم بوده، نمازش صحيح است و در غير اين صورت بايد نمازش را اعاده نمايد.
سؤال: يک پاى من قطع شده است و گاهى درون پاى مصنوعي، پايم زخم مي‌شود و مقدار گسترش آن بيشتر از حد مجاز شرعى مىشود، آيا براى نماز و حج، حکم زخم بسته را دارد و مى‌توانم بدون اعتنا به آن اعمالم را بجا آورم يا بايد پاى مصنوعى‌ام را درآورده و پايم را آب کشيده و بدون پاى مصنوعى اعمال حج يا نمازم را بجا آورم، در صورتى که بدون پاى مصنوعى دچار مشکل و مشقت مى‌گردم، تکليف ما چيست؟
جواب: اگر به گونه‌اى است که آب کشيدن براى بيشتر مردم يا براى خصوص شما سخت است، نسبت به تطهير آن تکليف و وظيفه‌اى نداريد در غير اين صورت بايد تطهير کنيد، و لازم نيست پاى مصنوعى را از خود جدا کنيد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
