انهار
انهار
مطالب خواندنی

احکام مسجد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 389. با توجه به اين که مستحبّ است انسان نماز را در مسجد محله خود بخواند، آيا خالى کردن مسجد محل و رفتن به مسجد جامع شهر براى خواندن نماز جماعت، اشکال دارد يا خير؟

  جواب: اگر ترک مسجد محله براى خواندن نماز جماعت در مسجد ديگر به خصوص مسجد جامع شهر باشد، اشکال ندارد.

 

سؤال 390. نماز خواندن در مسجدى که سازندگان آن ادعا مى کنند که آن را براى خود و قبيله خود ساخته اند، چه حکمى دارد؟

  جواب: مسجد پس از آن که به عنوان مسجد ساخته شد، اختصاص به قوم و گروه و قبيله و اشخاص خاصى ندارد و همه مسلمانان مى توانند از آن استفاده نمايند.

 

سؤال 391. آيا زن ها بهتر است نماز را در مسجد بخوانند يا در خانه؟

  جواب: فضيلت خواندن نماز در مسجد مختص مردان نيست.

 

سؤال 392. در حال حاضر بين مسجدالحرام و محل سعى بين صفا و مروه ديوار کوتاهى وجود دارد که ارتفاع آن نيم متر و عرض آن يک متر است. اين ديوار بين مسجد و مسعى مشترک است. آيا زن ها در ايام عادت که حق داخل شدن به مسجد الحرام را ندارند، مى توانند روى اين ديوار بنشينند؟

  جواب: اشکال ندارد، مگر اين که يقين حاصل شود که آن ديوار جزء مسجد است.

 

سؤال 393. آيا انجام تمرين هاى ورزشى در مسجد محل يا خوابيدن در آن جايز است؟ اين کارها در مسجدهاى ديگر چه حکمى دارد؟

  جواب: مسجد جاى ورزش و تمرين ورزشى نيست و از کارهايى که با شأن و منزلت مسجد منافات دارد، بايد پرهيز شود، و خوابيدن در مسجد هم مکروه است.

 

سؤال 394. آيا استفاده از شبستان مسجد براى رشد فکرى، فرهنگى و نظامى (با آموزش هاى نظامى) جوانان جايز است؟ آيا با توجه به کمبود مکان هاى اختصاصى مى توان اين کارها را در ايوان مسجد انجام داد؟

  جواب: اين امور تابع کيفيت وقف صحن مسجد و ايوان آن است، و بايد از امام جماعت و هيأت امناى مسجد در اين باره نظر خواهى شود. البته حضور جوانان در مساجد و برپايى درس هاى دينى زير نظر امام جماعت و هيأت امناى آن کار خوب و مطلوبى است.

 

سؤال 395. در بعضى از مناطق به خصوص روستاها مجلس عروسى را در مساجد برگزار مى کنند؛ به اين صورت که مجلس رقص و آواز در خانه بر پا مى شود، ولى ناهار يا شام را در مسجد تناول مى کنند. آيا اين کار شرعاً جايز است يا خير؟

  جواب: غذا دادن به دعوت شدگان در مسجد فى نفسه اشکال ندارد.

 

سؤال 396. شرکت هاى تعاونى مردمى اقدام به ساختن مناطق مسکونى مى کنند، ابتدا توافق مى نمايند که براى آن محله ها مکان هاى عمومى مانند مسجد ساخته شود، اکنون که آن واحدها به سهام داران شرکت تعاونى تحويل داده شده است، آيا بعضى از آنان مى توانند هنگام تحويل گرفتن واحد مسکونى از توافق خود عدول کرده و بگويند ما راضى به ساختن مسجد نيستيم؟

  جواب: اگر شرکت با توافق همه اعضا اقدام به ساخت مسجد نموده و مسجد هم ساخته شده و وقف گرديده است، عدول بعضى از اعضا از موافقت اوليه خود اثرى ندارد. ولى اگر بعضى از آنان قبل از تحقق وقف شرعى مسجد از موافقت خود عدول کنند، ساخت مسجد با اموال آنان در زمين متعلّق به همه اعضا بدون رضايت آنان جايز نيست، مگر اين که در ضمن عقد لازم بر همه آن ها شرط شده باشد که بخشى از زمين شرکت براى ساخت مسجد تخصيص يابد و اعضا اين شرط را پذيرفته باشند، در اين صورت حق عدول ندارند و عدول آن ها هم تاثيرى ندارد.

 

سؤال 397. براى مقابله با تهاجم فرهنگ غير اسلامى، حدود سى دانش آموز را از گروه ابتدايى و متوسطه به شکل گروه سرود در مسجد جمع کرده ايم که اين افراد درس هايى از قرآن کريم، احکام و اخلاق اسلامى را به مقتضاى سن و سطح فکرى شان فرا مى گيرند. اقدام به اين کار چه حکمى دارد؟ استفاده از آلت موسيقى اُرگ توسط گروه چه حکمى دارد؟ انجام تمرين به وسيله آن در مسجد با رعايت موازين شرعى و مقررات مربوطه و متعارف راديو و تلويزيون و وزارت ارشاد جمهورى اسلامى ايران داراى چه حکمى است؟

  جواب: تعليم قرآن و احکام و آموزش اخلاق اسلامى و تمرين سرودهاى مذهبى و انقلابى در مسجد اشکال ندارد، ولى در هر حال مراعات شأن، قداست و جايگاه مسجد واجب است و مزاحمت نمازگزاران جايز نيست.

 

سؤال 398. آيا نمايش فيلم هاى سينمايى که توسط وزارت ارشاد اسلامى ايران توزيع مى شود، در مسجد براى شرکت کنندگان در جلسات قرآنى، اشکال شرعى دارد يا خير؟

  جواب: تبديل مسجد به مکانى براى نمايش فيلم هاى سينمايى جايز نيست، ولى نمايش فيلم هاى مذهبى و انقلابى داراى محتواى مفيد و آموزنده به مناسبت خاصى و بر حسب نياز و تحت نظارت امام جماعت مسجد اشکال ندارد.

 

سؤال 399. آيا پخش موسيقى شاد از مسجد به مناسبت جشن ميلاد ائمه معصومين(عليهم السلام) شرعاً اشکال دارد؟

  جواب: واضح است که مسجد جايگاه شرعى خاصى دارد، لذا اگر پخش موسيقى در آن منافى با حرمت مسجد باشد، حرام است، حتى اگر موسيقى غير لهوى باشد.

 

سؤال 400. استفاده از بلندگوهاى مساجد که صدا را در خارج از مسجد پخش مى کنند، تا چه وقت جايز است؟ پخش سرودهاى انقلابى يا قرآن کريم قبل از اذان چه حکمى دارد؟

  جواب: پخش قرائت قرآن کريم براى چند دقيقه قبل از اذان در وقت هايى که باعث اذيت و آزار همسايگان و اهل محل نشود، اشکال ندارد.

 

سؤال 401. مسجد جامع چه تعريفى دارد؟

  جواب: مسجد جامع مسجدى است که در شهر براى اجتماع همه اهل شهر بنا شده است، بدون اين که اختصاص به گروه و قشر خاصى داشته باشد.

 

سؤال 402. قسمت سر پوشيده اى از يک مسجد حدود سى سال است که متروکه و تبديل به خرابه شده و نماز در آن اقامه نمى شود و بخشى از آن به عنوان انبار مورد استفاده قرار مى گيرد. نيروهاى بسيجى که حدود پانزده سال است در اين قسمت سقف دار مستقر هستند، تعميراتى را در آن انجام داده اند، زيرا وضعيت بسيار نامناسبى داشت و سقف آن هم در معرض ريزش بود. چون برادران بسيجى آگاهى از احکام شرعى مسجد نداشتند و افراد مطلع هم آن ها را آگاه نکردند، اقدام به ساختن چند اتاق در اين قسمت نمودند که بر اثر آن مبالغ زيادى خرج شد و در حال حاضر کارهاى ساختمانى رو به پايان است. اميدواريم حکم شرعى موارد زير را بيان فرماييد:

1. بر فرض اين که متصديان اين کار و گروه ناظر بر آن جاهل به مسأله باشند، آيا در برابر مخارجى که از بيت المال صرف کرده اند ضامن هستند و آيا مرتکب گناه شده اند؟

2. با توجه به اين که مخارج مزبور از بيت المال بوده، آيا اجازه مى دهيد تا زمانى که مسجد به اين قسمت احتياج ندارد و نماز در آن اقامه نمى شود، از آن اتاق ها با رعايت کامل احکام شرعى مسجد، براى فعاليت هاى آموزشى مانند آموزش قرآن کريم و احکام شرعى و ساير امور مسجد استفاده شود؟ و آيا اقدام به تخريب اطاق ها واجب است؟

  جواب: واجب است که قسمت سرپوشيده مسجد با خراب کردن اتاق هايى که در آن ساخته شده است، به حالت قبل برگردد، و اگر مخارج احداث اتاق ها ناشى از تعدى و تفريط و عمد و تقصير نباشد، معلوم نيست که کسى ضامن آن باشد، و استفاده از قسمت سرپوشيده مسجد براى تشکيل جلسات آموزش قرآن کريم و احکام شرعى و معارف اسلامى و ساير مراسم دينى و مذهبى اگر مزاحمت براى نمازگزاران ايجاد نکند و تحت نظارت امام جماعت مسجد باشد اشکال ندارد، و بايد امام جماعت و نيروهاى بسيجى و ساير مسئولين مسجد با هم همکارى کنند تا حضور نيروهاى بسيجى در مسجد استمرار پيدا کند و خللى در انجام وظائف عبادى مانند نماز و غير آن هم پيش نيايد.

 

سؤال 403. در طرح توسعه يکى از خيابان ها، چند مسجد در مسير طرح قرار مى گيرد که بايد بعضى از آن ها به طور کلى خراب شوند و در بقيه قسمتى از آن ها تخريب گردد تا حرکت وسائط نقليه براحتى صورت گيرد. خواهشمند است نظر شريف را بيان فرماييد.

  جواب: خراب کردن تمام مسجد يا قسمتى از آن جايز نيست، مگر در صورت وجود مصلحتى که اهميت ندادن و بى توجهى به آن ممکن نباشد.

 

سؤال 404. آيا استفاده شخصى و اندک از آب مساجد که مخصوص وضو گرفتن است، جايز است؟ مثل اين که مغازه داران از آن براى نوشيدن، درست کردن چاى و يا براى ماشين استفاده کنند، با توجه به اين که آن مسجد واقف خاصى ندارد که از اين اعمال جلوگيرى نمايد.

  جواب: اگر وقف آب براى خصوص وضو گرفتن نمازگزاران معلوم نباشد و عرف رايج در محله مسجد، اين باشد که همسايه ها و عبور کنندگان هم از آب آن استفاده مى کنند، اشکال ندارد، هرچند احتياط در اين مورد، مطلوب است.

 

سؤال 405. مسجدى در مجاورت قبرستانى، وجود دارد و هنگامى که بعضى از مؤمنين به زيارت اهل قبور مى آيند، از آب مسجد براى پاشيدن روى قبرهاى ارحام خود استفاده مى کنند و ما نمى دانيم که اين آب عمومى است يا وقف خاص مسجد، و بر فرض هم که وقف خاص مسجد نباشد، معلوم نيست که مخصوص وضو گرفتن و دستشويى رفتن است يا خير، آيا استفاده مذکور از آن آب جايز است؟

  جواب: اگر استفاده از آب مسجد براى پاشيدن روى قبرهايى که خارج از آن قرار دارد، امر رايجى است و کسى به آن اعتراض نمى کند و دليلى هم بر وقف آن آب براى خصوص وضو و تطهير نيست، استفاده از آن براى امر مذکور اشکال ندارد.

 

سؤال 406. اگر مسجد نياز به تعمير داشته باشد، آيا اجازه گرفتن از حاکم شرع يا وکيل او واجب است؟

  جواب: اگر تعمير، داوطلبانه و تبرّعى (از مالِ شخصىِ افراد خيّر) باشد، نيازى به اجازه حاکم شرع نيست.

 

سؤال 407. آيا جايز است وصيت کنم که مرا بعد از مردن در مسجد محله که تلاش فراوانى براى آن

کرده ام، دفن نمايند. زيرا دوست دارم در داخل يا صحن آن دفن شوم؟

  جواب: اگر هنگام اجراى صيغه وقف، دفن ميّت استثنا نشده باشد، دفن در مسجد جايز نيست، و وصيت شما در اين مورد اعتبارى ندارد.

 

سؤال 408. مسجدى حدود بيست سال پيش ساخته شده و به نام مبارک صاحب الزمان(عج) زينت يافته است، ولى معلوم نيست که اين اسم در صيغه وقف مسجد ذکر شده باشد. تغيير اسم مسجد از صاحب الزمان(عج) به مسجد جامع چه حکمى دارد؟

  جواب: مجرد تغيير اسم مسجد مانعى ندارد.

 

سؤال 409: در مساجدى که از محل نذورات خاص مسجد و تبرعّات مؤمنين به برق و سيستم تهويه مجهز شده اند، هنگامى که شخصى از اهالى محل فوت مى کند، براى او مجلس فاتحه در مسجد برگزار مى شود که در آن از برق و سيستم تهويه مسجد استفاده مى گردد و برگزار کنندگان مراسم آن هزينه ها را نمى پردازند. آيا اين کار شرعاً جايز است؟

  جواب: جواز استفاده از امکانات مسجد در اقامه مجالس فواتح براى اموات و امثال آن منوط به کيفيت وقف و نذر آن امکانات براى مسجد است.

 

سؤال 410. در روستايى مسجد نوسازى وجود دارد که در مکان مسجد قبلى بنا شده  است. در گوشه اى از اين مسجد که زمين آن جزء مسجد قبلى است، بر اثر جهل به مسأله، اتاقى براى تهيه چاى و مانند آن و کتابخانه اى در نيم طبقه قسمتى از شبستان مسجد در داخل شبستان مسجد ساخته شده است. خواهشمنديم نظر خود را در اين باره و مسأله تکميل و کيفيت استفاده از نصف دور داخلى مسجد، بيان فرماييد.

  جواب: ساختن اتاق مخصوص چاى در محل مسجد قبلى صحيح نيست و واجب است آن مکان به حالت مسجد بودن خود برگردد. نيم طبقه داخل شبستان مسجد هم در حکم مسجد است و همه احکام و آثار شرعى آن را دارد، ولى نصب قفسه هاى کتاب و حضور در آن جا براى مطالعه اگر مزاحمتى براى نمازگزاران ايجاد نکند اشکال ندارد.

 

سؤال 411. رأى جناب عالى در مورد مسأله ذيل چيست؟

در يکى از روستاها مسجدى وجود دارد که رو به خرابى است، ولى دليلى براى خراب کردن آن وجود ندارد، زيرا مانع استمرار جاده نيست. آيا تخريب آن به طور کامل جايز است؟ همچنين اين مسجد داراى مقدارى اثاثيه و اموال است، اين ها بايد به چه کسى داده شوند؟

  جواب: تخريب و ويران کردن مسجد جايز نيست و به طور کلى خراب کردن مسجد آن را از مسجد بودن خارج نمى کند. اثاث و لوازم مسجد اگر مورد استفاده در آن مسجد نباشد، بردن آن به مساجد ديگر براى استفاده از آن ها اشکال ندارد.

 

سؤال 412. آيا شرعاً ساخت موزه در گوشه اى از صحن مسجد بدون دخل و تصرّف در ساختمان آن جايز است، مثل کتابخانه که امروزه جزيى از مسجد را تشکيل مى دهد؟

  جواب: ايجاد موزه يا کتابخانه در گوشه صحن مسجد اگر مخالف کيفيت وقف تالار و شبستان و صحن مسجد باشد و يا موجب تغيير ساختمان مسجد گردد، جايز نيست. بهتر اين است که مکانى در کنار مسجد براى اين منظور تهيه شود.

 

سؤال 413. مکانى وقفى وجود دارد که در آن مسجد، مدرسه علوم دينى و کتابخانه عمومى بنا شده است که همگى آن ها الان فعّال هستند. اين مکان در حال حاضر جزء نقشه مکان هايى است که از طرف شهردارى بايد خراب شوند. چگونه بايد با شهردارى براى تخريب آن و گرفتن امکانات همکارى کرد تا بتوان آن را تبديل به ساختمان بهترى نمود؟

  جواب: اگر شهردارى اقدام به تخريب آن و دادنِ عوض نمايد و آن را تحويل دهد، اشکال ندارد، ولى اصل خراب کردن مسجد و مدرسه وقفى فى نفسه جايز نيست، مگر در صورتى که مصلحتِ اهمِ غير قابل چشم پوشى اقتضا کند.

 

سؤال 414. براى توسعه مسجد نياز به کندن چند درخت از صحن آن است، آيا اين عمل با توجه به بزرگ بودن صحن مسجد و وجود درختان زياد در آن جا، جايز است؟

  جواب: اگر عمل مذکور تغيير و تبديل وقف شمرده نشود، اشکال ندارد.

 

سؤال 415. زمينى که جزء قسمت سرپوشيده مسجد بوده و بر اثر واقع شدن مسجد در مسير طرح عمرانى شهردارى، در خيابان افتاده و قسمتى از آن به علت اضطرار تخريب شده، چه حکمى دارد؟

  جواب: اگر احتمال برگشت آن به حالت اوليه ضعيف باشد، ترتّب آثار شرعى مسجد بر آن معلوم نيست.

 

سؤال 416. مسجدى بوده که خراب شده، و آثار مسجدى از آن محو گرديده يا به جاى آن بناى ديگرى ساخته شده و اميدى هم به دوباره سازى آن وجود ندارد، مثل آن که آن آبادى ويران شده و تغيير مکان پيدا کرده، آيا نجس کردن آن مکان حرام است و تطهير آن واجب است؟

  جواب: در فرض سؤال معلوم نيست نجس کردن آن حرام باشد، گر چه احتياط آن است که نجس نکنند.

 

سؤال 417. مدتى است که در يکى از مساجد، نماز جماعت اقامه مى کنم و اطلاعى از کيفيت وقف مسجد ندارم. با توجه به اين که مسجد از جهت هزينه با مشکلاتى روبرو است، آيا اجاره دادن زيرزمين مسجد براى کارى که مناسب با شأن مسجد باشد، جايز است؟

  جواب: اگر زير زمين عنوان مسجد را ندارد و جزء تأسيساتى نيست که مسجد به آن نياز داشته باشد و وقف آن هم وقف انتفاع نباشد، اشکال ندارد.

 

سؤال 418. هيأت امناى مسجدى که املاکى براى اداره امور خود ندارد، تصميم گرفته اند زيرزمينى را در قسمت سقف دار مسجد براى ساختن کارگاه و تأسيسات عمومى براى خدمت به مسجد ايجاد نمايند، آيا اين کار جايز است؟

  جواب: حفر زمين مسجد براى تأسيس کارگاه و مانند آن جايز نيست.

 

سؤال 419. آيا به طور مطلق جايز است که کفّار داخل مساجد مسلمانان شوند، هرچند براى مشاهده آثار تاريخى باشد؟

  جواب: ورود آنان به مسجد الحرام شرعاً ممنوع است و در ساير مساجد هم اگر هتک و بى حرمتى مسجد شمرده شود، جايز نيست، بلکه در ساير مساجد هم مطلقاً وارد نشوند.

 

سؤال 420. آيا نماز خواندن در مسجدى که توسط کفّار ساخته شده، جايز است؟

  جواب: اشکال ندارد.

 

سؤال 421. اگر کافرى داوطلبانه مالى را براى کمک به ساختمان مسجد بدهد و يا کمک ديگرى نمايد، آيا قبول آن جايز است؟

  جواب: اشکال ندارد.

 

سؤال 422. اگر کسى شب به مسجد بيايد و در آن بخوابد و محتلم شود و پس از بيدارى خروج از مسجد برايش ممکن نباشد، چه تکليفى دارد؟

  جواب: اگر قادر بر خروج از مسجد و رفتن به جاى ديگر نيست، واجب است که فوراً تيمّم نمايد تا بقا  در مسجد براى او حلال شود.

 

 

احکام ساير مکانهاى دينى‏

 

سؤال 423. آيا از نظر شرعى به ثبت رساندن حسينيه به نام اشخاص معيّن، جايز است؟

  جواب: ثبت ملکى حسينيه اى که جهت اقامه مجالس دينى وقف عام شده، جايز نيست، و ثبت وقفى آن به نام اشخاص ضرورتى ندارد. به هر حال، ثبت وقفى آن به اسم افراد خاص بهتر است با اجازه و موافقت همه افرادى باشد که در ساختن آن حسينيه مشارکت داشته اند.

 

سؤال 424. در رساله هاى عمليه آمده است که جايز نيست شخص جنب و حائض داخل حرم ائمه(عليهم السلام) شوند. خواهشمند است توضيح بفرماييد که منظور از حرم، همان زير گنبد است يا اين که شامل همه ساختمان هاى ملحق به آن هم مى شود؟

  جواب: مراد از حرم همان زير گنبد مبارک و جايى است که به آن حرم و مشهد شريف گفته مى شود، ولى ساختمان هاى ملحق به آن و شبستان ها حکم حرم را ندارند و ورود جنب و حائض به آن جاها اشکال ندارد، مگر جاهايى که عنوان مسجد را داشته باشد.

 

سؤال 425. حسينيه اى در کنار مسجدى قديمى ساخته شده است، در حال حاضر مسجد قديم گنجايش نمازگزاران را ندارد، آيا مى توان حسينيه را در مسجد ادغام کرد و از آن به عنوان مسجد استفاده نمود؟

  جواب: نماز خواندن در حسينيه اشکال ندارد، ولى اگر حسينيه، به عنوان حسينيه، وقف صحيح شرعى شده، تبديل آن به مسجد جايز نيست و همچنين ضميمه کردن آن به مسجد به عنوان مسجد هم جايز نيست.

 

سؤال 426. استفاده از فرش ها و اجناس نذر شده براى مرقد يکى از فرزندان ائمه(عليهم السلام) در مسجد جامع محله چه حکمى دارد؟

  جواب: اگر زائد بر نياز مرقد امام زاده(ع) و زائران آن باشد، اشکال ندارد.

 

سؤال 427. آيا تکايايى که به نام حضرت ابوالفضل(ع) و غير آن تأسيس مى شود، حکم مسجد را دارد؟ لطفاً احکام آن را بيان فرماييد.

  جواب: تکيه ها و حسينيه ها حکم مسجد را ندارند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -