انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مسائل متفرقه مسجد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 934- در حدود چهارصد سال پیش شخصی مسجدی را بنام خود بنیان گذاشته و تولیت آن را نسلًا بعد نسل به فرزندان ذکور سپرده از آن زمان تاکنون تمام امورات مسجد حتی تعیین امام جماعت مسجد بعهده نایب التولیه بوده است و امام جماعت مسجد هیچ‌گونه دخالتی در امورات مسجد نداشته است. در حدود 10 سال پیش قسمت اعظم مسجد بصورت مخروبه درآمده و با کمک اهالی محل بازسازی گردیده آیا اکنون که مسجد توسط اهالی محل بازسازی شده نایب التولیه می‌تواند خود به تنهایی هیئت امناء تعیین و در امورات مسجد همچون قبل دخالت نماید؟

ضمناً جهت برگزاری مجالس ترحیم مبالغی بی‌حساب بعنوان کمک به مسجد دریافت می‌شود با توجه به مسأله فوق الذکر نظر مبارک حضرتعالی چیست؟

جواب:در امور مربوط به حفظ شئون و عمران مسجد همه مؤمنین مساویند و اختصاص به شخص خاصی ندارد و نماینده واقف حق منع دیگران را ندارد بلی اگر برای مسجد موقوفاتی باشد باید زیر نظر متولی منصوص که از طرف واقف معین شده بمصرف برسد و برگزاری مراسم ترحیم در صورتی در مسجد جایز است که مضرّ بمسجد و مانع نماز در آن نباشد توصیه می‌شود که مؤمنین و فرزندان واقف مسجد همه با هماهنگی و وحدت نظر عمل کنند و از اختلاف نظر جداً پرهیز نمایند. و الله العالم.

سؤال 935- مسجدی است از قدیم الایام به نام شخص معروفی و در آن مسجد نماز جماعت و عزاداری حضرت سید الشهداء (ع) برگزار می‌گردد اکنون با بازسازی آن می‌توان نام آن را تغییر داد؟

جواب:مقتضی است مؤمنین از تغییر نام مسجد و حسینیه که موجب فراموش شدن نام بانی اولی است خودداری کنند تا افراد خیّر بی‌رغبت نشوند و با باقی گذاشتن نام افراد خیّر موجبات تشویق مؤمنین به تأسیس بناهای خیر و عام المنفعة را فراهم نمایند. و اللّه العالم

سؤال 936- آیا می‌توان در یک مسجد وضو گرفت و در مسجدی دیگر نماز خواند؟

جواب:مربوط به کیفیت وقف محلّ وضوء مسجد است.

سؤال 937- حکم رفتن به مسجد جامع و واگذاشتن مسجد محل را بیان فرمائید.

جواب:نماز در مسجد جامع افضل از مسجد محل است ولی ملاحظه تعطیل نشدن مسجد محل نیز موجب مزید اجر نماز در آن است.

سؤال 938- شخصی در کنار منزلش مسجد است نماز جماعت هم در آن برگزار می‌شود ولی این شخص به مسجد دیگری می‌رود آیا این عمل او باعث بی‌حرمتی به مسجد نزدیک به منزلش محسوب نمی‌شود؟

جواب:فی نفسه نماز در آن مسجد برای همسایه مسجد اولی و مستحب مؤکد است و بدون جهت رجحان مسجد دیگر، ترک آن سزاوار نیست این در صورتی است که مسأله جهت خودمان باشد ولی اگر برای عمل شخص دیگر است اعتراض به او یا پرسش از علت عمل او موجه نیست.

سؤال 939- مساجدی است که در ملأ عام نیست و در کوچه پس کوچه می‌باشد گاهی صدها هزار تومان خرج کاشی و محراب و مناره آن می‌شود آیا این کار صحیح است؟

جواب:موارد مختلف است هرگاه در نظر عرف زیاده روی نباشد اشکال ندارد و با شکوه بودن مساجد فی الجملة موجب تعظیم شعائر و ظهور شوکت اسلام است. و الله العالم

سؤال 940- مسجدی در زمین مشاعی که بین مالکین مسلمان و ارمنی است بنا شده با اجازه خودشان امّا شخص اهل کتاب مراسم ختم پدرش را در مسجد مسلمان برگزار نموده است و واعظ مسلمان در آن مجلس سخنرانی نموده و خود ایشان هم در مجلس حضور داشته است و ضمناً در مراسم مسلمین که درمسجد منعقد میشود شرکت میکند آیا حضور شخص ارمنی در مسجد هتک مقام مسجد محسوب میشود یا خیر؟

جواب:دخول اهل کتاب بمسجد جایز نیست چه برای برگزاری مراسم باشد و چه غیر آن و خوب است چنین شخصی اسلام اختیار کند تا از همه مزایای اسلام بهره‌مند شود.

سؤال 941- مسجدی را به عنوان مقاطعه به پیمانکاری دادند که بسازد پیمانکار قسمتی از ساختمان مسجد را به شخص مسیحی که تمام کارگران او هم مسیحی هستند واگذار کرده است آیا دخول مسیحی به مسجد و کار کردن آنها مجوز شرعی دارد یا نه؟

جواب:ورود غیر مسلم به مسجد جایز نیست در فرض سؤال کار را تعطیل نمایند و ظاهر بنایی که غیر مسلم با آن تماس داشته احتیاطاً تطهیر نمایند. خداوند همه را از شرور و فتن آخر الزمان محفوظ بدارد. و اللّه العالم

سؤال 942- آیا بلند کردن صدای اذان از مسجد خصوصاً اذان صبح در صورتی که همسایگان مسجد اعتراض می‌کنند و اظهار می‌کنند صدای اذان موجب آزار و اذیّت آنها می‌شود جایز است یا نه؟

جواب:از بلندگو اگر موجب اذیّت و آزار همسایگان است در اذان صبح استفاده نکنند اما مستحب است که مؤذن صدایش بلند باشد مع ذلک به این آیه کریمه توجه داشته باشند «و إذا ذکر اللَّه وحده اشمأزت قلوب الذین لا یؤمنون بالآخرة و إذا ذکر الّذین من دونه اذا هم یستبشرون» حکایتی از حضرت ابراهیم خلیل علی نبینا و آله و علیه السلام نقل می‌کنند که برای آنکه بانگ دلنواز سبّوح قدّوس رب الملائکة و الروح را بشنود عاقبت همه گوسفندان خود را بخشید.

سؤال 943- مسجدی وصل به مدرسه دینی طلاب می‌باشد و مدرسه دارای سالنی است که تمام وقت مسجدیها از آن استفاده می‌کنند و می‌گویند چندان مورد نیاز طلاب نیست و بعلّت قفل بودن مورد بهره‌برداری طلاب قرار نمی‌گیرد آیا استفاده اهل مسجد جایز است یا خیر؟

جواب:چنانچه استفاده اهل مسجد از آن مزاحم با استفاده طلاب از آن نباشد وموجب نشود که به مرور زمان جزء مرافق مسجد شود استفاده اهل مسجد از آن اشکال ندارد.

سؤال 944- مساجد از موقوفات عامه مسلمین است با تزیین مساجد درب‌های مسجد اکثراً بسته است آیا ممانعت از بهره‌برداری موقوفات عامه گناه نیست؟

جواب:جمع بین مقاصد صحیح در مورد مساجد این ستکه برای مساجدی که در تمام ساعات یا اوقات نماز معرض مراجعه مؤمنین برای نماز و عبادت است خادم معین شود تا هم برای استفاده نمازگزاران آماده باشد و هم از هتک احترام و بعض اعمال خلاف شئون مسجد محفوظ باشد.

سؤال 945- آیا کسانی که مثل شب عاشورا برای تهیه غذای ظهر عاشورا در مسجد کار می‌کنند شب خسته می‌شوند و آخر شب کارها سبک می‌شود می‌توانند در مسجد استراحت یا احیاناً بخوابند؟

جواب:خوابیدن در مسجد کراهت دارد ولی حرام نیست. و اللّه العالم
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -