قرائت و ذکر

سؤال: خواندن بعضی از آیه، بعد از تکبیره الاحرام و قبل از سوره«حمد» چه صورتی دارد؟

جواب:  قرائت قرآن به قصد قرآنیّت نه ورود، مانع ندارد.

سؤال: حمد و سوره و آیه ای که در نماز خوانده می شود آیا به قصد انشاء باید خوانده شود یابه قصد حکایت؟

جواب: باید به قصد حمد و سوره قرآن بخواند.

سؤال: ما هو حکم المصلی بالنسبه للقراءه فهل یقصد حین القراءه، المخاطبه مع الله. ایاک نعبد و ایاک نستعین... او یقصد القرآنیه و لیس و لا یجوز له ان یقصد الدعاء؟ نرجو توضیح المسأله!

جواب: یقصد القراءه الواجبه فی الصلوه

سؤال: اگر در شدت درگیری جنگ، رزمنده ای نمی تواند حمد بخواند یا نمی تواند به رکوع و سجود رود، چگونه باید نماز را بر پا دارد؟

جواب: باید به وظیفه مقرره برای نماز مضطر عمل کند و در هر صورت نماز ساقط نمی شود.

سؤال: در نماز واجب برای توجه بیشتر یا جبران عدم توجه، می توان سوره مبارکه حمد را دوباره قرائت

 کرد؟

جواب: قصد قرائت قرآن نه به قصد جزء، مانع ندارد.

سؤال: آیا در نوافل هم بعد از حمد(در صورتی که بخواهد سوره ای بخواند) باید آن سوره را کامل بخواند یا می شود به چند آیه از یک سوره اکتفا کرد؟

جواب: لازم نیست یک سوره کامله بخواند.

سؤال: در نمازها، واجب است که در رکعت اول یا دوم یکی از سوره های قرآن کریم را بخوانیم آیا هر سوره به جز 4 سوره که سجده واجب دارد می توانیم بخوانیم یا خیر؟ حتی بقره؟

جواب: اختیار دارید.

سؤال: اگر شخصی در نماز ظهر سهواً حمد و سوره را بلند بخواند یا در نماز مغرب سهواً حمد و سوره را آهسته بخواند نمازش باطل است یا صحیح؟

جواب: در فرض مرقوم نماز صحیح است.

سؤال: هل الجهر واجب فی القراءه فقط ام فی جمیع اجزاء الصلاه و کذلک الاخفات؟

جواب: فی القراءه فقط.

سؤال: مردی که نماز جمعه نخوانده ومی خواهد نماز ظهر جمعه بخواند، آیا مستحب و یا اصلا جایز است که حمد و سوره را بلند بخواند؟

جواب: در نماز ظهر جمعه، بلند خواندن قرائت مستحب است اگر چه احتیاط در آهسته خواندن است.

سؤال: هل الاخفات أن تظهر البُحّه؟

جواب: لابُذّ من صدق الاخفات عرفاً.

سؤال: آیا ادا کردن کلمات در نماز از مخرج واقعیشان واجب است؟

جواب: باید کلمات طوری ادا شود که عرف عرب آن را صحیح بداند.

سؤال: اگر کسی در مورد قرائت صحیح در نماز اطلاعی نداشته و کسی برای او نگفته است و تا کنون نماز را از نظر قرائت صحیح حروف، غلط خوانده باید نمازهای قبلی را قضاء نماید؟

و آیا این حکم در مورد عامه مردم که تاکنون نماز را غلط خوانده اند نیز صادق است؟

جواب: اگر در وقت خواندن، آن ها را صحیح می دانسته نمازش صحیح است.

سؤال: تکلیف کسی که تا به حال نمازش از نظر ادای مخارج صحیح حروف، اشکال داشته چیست؟ با توجه به اینکه در بعضی از رساله ها حکم به اعاده و یا قضا شده است.

جواب: اگر موقع خواندن نماز، قرائت خود را صحیح می دانسته و بعداً معلوم شد اشتباه بوده، نماز صحیح است واعاده وقضا ندارد، اگر چه احوط استحبابی اعاده است.

سؤال: شخصی حمد و سوره و اذکار نماز را بلد بوده ولی مدیت نمازش را بدون رعایت مخارج حروف می خوانده و تذکر دیگران نیز در او تأثیری نداشته و حتی او را در مورد غلیظ بودن نمازش به شک نینداخته ولی حالا که متوجه شده، این مسأله برایش پیش آمده که آیا قضای نمازهایی که تا به حال خوانده بر او واجب است یا نه؟

جواب: در صورتی که از جهت غفلت وعدم التفات، اشتباهی در قرائت و یا ذکر شده، قضا واجب نیست.

سؤال: آخر بعضی از کلمات مکسور است، آیا میتوانیم در نماز آنها را به صورتی اشباع کنیم که صدای یاء تولید شود؟ مثلا مغضوب را مغضوبی بخوانیم؟

جواب: باید به کسره خوانده شود و اگر کمی اشباع شود بدون تبدیل به یاء مانع ندارد.

سؤال: بعضی از کلمات نماز مانند: عَلَیهم، عَلَینا، غَیر و لَیله، حرف ما قبل یاء مفتوح است ولی عده ای از افراد(حتی بعضی از عرب ها) حرف ما قبل یاء را به صورت مکسور می خوانند، مانند عَلَیهِم و غِیر؛ در صورتی که درزبان عرب، یاءِ ما قبل مکسور را به صورت اشباع باید خواند و این چنین تلفظی از نظر لغت صحیح نیستٍ؛ به هر حال منتظر نظر شریف حضرتعالی هستیم!

جواب: باید به فتحه خوانده شود و چنانچه به نحوی بخواند که نزد عرف عرب صحیح باشد اشکال ندارد.

سؤال: با توجه به اینکه تلفظ حرف(ض) در تجوید چند قول است بفرمائید شما به کدام قول عمل می کنید؟ یک قول می گوید: که بر خورد نوک زبان با دندان آسیا، ویک قول هم می گوید: که برخورد کناره بن زبان با دندان آسیا.

جواب: شناختن مخارج حروف طبق قول علماء تجوید واجب نیست، باید تلفظ هر حرف به نحوی باشد که در عرف عرب صدق کند آن حرف ادا شده.

سؤال: این جانب از حدود پنج سال پیش(ابتدای سن تکلیف) تا کنون فکر می کردم که گفتن: «سمع الله لمن حمده» در نماز واجب است و نیز گمان می کردم که این ذکر را مانند: «بحول الله و قوته اقوم واقعد» باید در حال برخاستن گفت و بدینگونه هم در نماز عمل می کرده ام؛ آیا نمازهایی که به این صورت خوانده ام باید قضا شود؟

جواب: قضا و اعاده لازم نیست.

سؤال: یک نفر قریب ده سال در تسبیحات اربعه به جای والحمدُلِلهِ، و الحمدرِله می گفته! آیا نمازهای او صحیح است، یا اینکه باید اعاده کند؟

جواب: چنانچه یقین به صحت داشته و التفات به سؤال نداشته اعاده واجب نیست.

سؤال: اگر کسی مدت ها در تشهد به جای عبدُهُ، عبَدَهُ گفته باشد، تکلیفش چیست؟

جواب: در فرض غفلت از غلط بودن، اعاده و قضا لازم نیست.

سؤال: اگر کسی قرائت نماز را به خوبی نمی داند مثلا«ح» را «ه» بخواند یا به عکس و یا ... آیا واجب است در نماز جماع شرکت کند؟

جواب: شرکت در نماز جماعت واجب نیست باید سعی کند قرائت را به نحوصحیح یاد بگیرد.

سؤال: اگر انسان ببیند کسی نماز خود را غلط می خواند، آیا واجب است به او تذکر دهد؟

جواب: واجب نیست.

سؤال: قبلا سوال شده بود که: «اگر در نماز در حال قرائت یا اذکار و کلمات دیگر، چند حرف از یک کلمه را بگوییم آیا جایز است آن را رها کرده و دوباره آن کلمه را تلفظ کنیم؟» در جواب اجازه داده بودید و حال آنکه در کتاب عروه الوثقی در آداب قرائت، مسأله 45 دلالت دارد بر بطلان و ابطال و جنابعالی هم تعلیقه ای بر آن ندارید؛ به هر حال اگر در کلمه ای اشتباه یا سکته رخ دهد، می شود از چند کلمه قبل از آن شروع نمود و دوباره قرائت کرد؟ و آیا قرائت و اذکار با تشهد و سلام فرقی دارند یا نه؟

جواب: حکم همان است که قبلا نوشته شده و مربوط به مسأله 45 نیست، اعاده کلمه یا کلمات در فرض سؤال مانع ندارد ولی شک ناشی از وسوسه باشد نباید اعتنا کند.

سؤال: اگر کسی در تسبیحات اربعه شک کند سه تا گفته یا دو تا یا یکی، آیا به شک خود اعتنا بکند یا نکند و در صورت اعتنا حکم آن چیست؟

جواب: بنا بر اقل بگذارد.

سؤال: اگر در نمازهای سه رکعتی و چهار رکعتی اشتباه بکنیم و تسبیحات اربعه(سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر) را 2 بار یا 4 بار بگوئیم چه اشکالی دارد؟

جواب: مانع ندارد.

سؤال: اگر قنوت فراموش شود و در رکوع رکعت دوم یادش بیاید آیا امکان جبران هست یا نه؟ مثلا می شود بعد از انجام رکوع قنوت را خواند یا نه؟

جواب: مانع ندارد.