انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

نماز استیجاری

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 293- آیا طفل ممیزی که قرائتش صحیح است می‌تواند نماز و روزه استیجاری را قبول کند؟

(حد اقل برای والدین).

جواب:  احتیاط واجب عدم استیجار صبی ممیز است ولی اگر برای والدین خود نماز و روزه تبرعاً بجا آورد و صحیح انجام دهد مجزی است. و اللّه العالم.

سؤال 294- اگر در نماز استیجاری شرط مستحبات نشود و اساساً دربند آن هم نیستند تنها منظورشان نوعاً برائت ذمه میّت است می‌تواند بدون مستحبات بخواند، یا با حدّ اقل مستحبات، یا مطابق معمول؟

جواب:  باید بر طبق معمول انجام شود و استیجار- هر چند بدون اشتراط مستحبات باشد- از نمازی که بدون مستحبات متعارفه- که نوع مردم آن را انجام می‌دهند- خالی باشد، منصرف است.

سؤال 295- شخصی به خاطر اینکه آب برای چشمش ضرر دارد با تیمم نماز می‌خواند. ایشان حدود 13 سال و بیشتر نماز استیجاری خوانده و اسامی اشخاص را نوشته امّا اکنون آن اشخاص زنده‌اند یا مرده نمی‌داند حکم این نمازهای خوانده شده چیست و هم اکنون مبلغی پول تهیه کرده تا بدهد دو مرتبه آن نمازها را دیگران بخوانند چه حکمی می‌فرمائید؟

جواب:  در فرض سؤال، که وظیفه شخص مذکور از غیر جهت ضیق وقت نماز، با تیمم بوده نمازهای استیجاری که خوانده صحیح است و ذمّه کسانی که برای آنها نماز خوانده بری میشود و اما نسبت به استحقاق اجرت، اگر اجیرکننده نمی‌دانسته که موجر (کسی که نماز استیجاری می‌خواند) نماز را با تیمم خواهد خواند مشکل است و احتیاط اینست پولی که گرفته به صاحبانش و یا ورثه آنها برگرداند و اگر نمیشناسد از طرف آنها صدقه بدهد. و الله العالم.

سؤال 296- شخصی از 3 نفر نماز استیجاری گرفته از هر کدام چهار، پنج ماه باقی مانده در اثر گرفتاری و تأخیر نام نشانی اینها را فراموش کرده در این صورت تکلیف این شخص چیست و چه جور نیت بکند؟

جواب:  در فرض سؤال میتواند نیت نمازها را به ترتیب گرفتن اجرت و مانند آن قرار دهد و نسیان اسم آنها ضرر ندارد و دانستن اسم شرط صحت نماز نیست.

سؤال 297- شخصی از شخص دیگر نماز استیجاری گرفته و آن شخص بدون قید به این شخص اجاره داده است. آیا این شخص مستأجر می‌تواند نماز استیجاری را به شخص دیگر به نفع خودش اجاره دهد. مثلًا خودش 2500 ریال گرفته بود و به شخص دیگر 2000 بدهد آیا بدون اجازه موجر اول می‌تواند به شخص دیگر اجازه دهد یا خیر؟

جواب:  در فرض سؤال، اجیر اوّل نمی‌تواند بدون اجازه اجیرکننده آن را به دیگری بدهد مگر آنکه اجاره مطلق و منصرف به مباشرت شخص اجیر نباشد و یا اجیرکننده اجازه بدهد و در هر دو صورت نباید آن را به مقدار کمتر به دیگری بدهد مگر اینکه مقداری از آن را خود اجیر اوّل بجا آورد باشد. و اللّه العالم.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -