نماز با دندان مصنوعى نجس
سؤال86. اگر دندانهاى مصنوعى به واسطه ى خون دهان يا به سبب ديگر نجس شده باشد، آيا شستن آن براى نماز لازم است؟
جواب: لازم نيست.
آمدن خون از دندان در حال نماز
سؤال87. اگر در حال نماز، از دندان نمازگزار خون بيايد، نمازش چه حكمى دارد؟
جواب: اگر ظاهر دهان پاك باشد، نمازش صحيح است.
خوندماغ شدن بين نماز
سؤال88. اگر كسى بين نماز خوندماغ شد، حكم نمازش چيست؟
جواب: اگر كمتر از درهم است مستثنى است و نماز او اشكال ندارد و اگر بيش از آن است و بدون به هم خوردن نماز مى تواند بين نماز محل نجاست را آب بكشد و تطهير كند و يا اگر لباسش نجس شده، مى تواند آن را درآورد، همين كار را انجام دهد و نماز را تمام كند و در غير اين صورت بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
خشك كردن خون آمپول با پنبه
سؤال89. بعد از آمپول زدن كمى خون مىآيد. شخصى آن خون را با پنبه خشك كرده ولى فراموش كرده آنجا را تطهير كند، آيا نمازش صحيح است؟
جواب: اگر كمتر از درهم بوده و آغشته به اَلكل هم نبوده است، نمازش صحيح است.
شكاك بودن نسبت به غذاى نجس
سؤال90. اگر كسى غذاى نجس خورده و بعدا بدون نيّت طهارت، در حمام، آب روى لبهاى او جارى شده باشد، آيا غسل و وضوى او صحيح است؟
جواب: بله، صحيح است.
نجس شدن دهان پس از پر كردن دندان
سؤال91. بعد از پر كردن دندان، دهانم نجس شده است، آيا براى نماز بايد دهانم را آب بكشم؟ يا با همان وضع مى توان نماز خواند؟
جواب: خير لازم نيست.
مشكوك النجاسة
سؤال92. اگر شك كنيم پا نجس شده و فراموش كنيم، نمازهايى كه خواندهايم چه حكمى دارد؟
جواب: صحيح است.
بيمار مبتلا به خونريزى زير پوستى
سؤال93. بيمارى، مبتلا به خونريزى زير پوستى مى باشد. گاهى به علل گوناگون خون از روى پوست جريان پيدا مى كند؛ تكليف نماز او در حال خونريزى چيست؟
جواب: اگر ممكن است خود را تطهير مىكند و نماز مىخواند وگرنه خون و نجاست بدن و لباس را كم مى كند و همانطور نماز مى خواند.
تكليف مجروحينى كه همواره از زخمشان خون مى آيد
سؤال94. زخمهاى بدن مجروحين به گونه اى است كه شبانه روز خون مى آيد، اين افراد براى نماز چه بايد بكنند؟
جواب: تا ممكن است بايد آن خون و محل آلوده شدن به آن را كم كنند و همانطور نماز بخوانند.
نماز خواندن با خون هموروييد (بواسير) داخلى يا خارجى
سؤال95. آيا با خون هموروييد (بواسير) داخلى يا خارجى مى توان نماز خواند؟
جواب: اگر از بواسيرى كه دانه هاى آن بيرون نباشد، خونى به لباس يا بدن برسد، بنابر اظهر نمى تواند با آن نماز بخواند؛ مگر اينكه مضطر و مجبور باشد با همين لباس يا بدن نماز بخواند يا براى شخص او آب كشيدن يا تعويض آنها مشكل و سخت باشد. اما خون بواسيرى كه دانه هاى آن بيرون است و يا اينكه دانه هاى آن در داخل است، ولى مثل بواسيرى كه در بيرون است، بدن يا لباسش را نجس مى كند، بدون اشكال نماز خواندن با آن جايز است.
جوشها و تاول هايى كه باعث ايجاد لكه خون در لباس مى شوند
سؤال96. برخى تاولها و جوشهاى بدن، باعث ايجاد لكه هاى خون در لباس مى شوند. نماز خواندن با اين قبيل لباسها چه حكمى دارد؟
جواب: اگر به گونهاى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن آن براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى تواند با آن خون نماز بخواند، و اگر طورى است كه براى مردم آب كشيدن آن سخت نيست، ولى براى شخص او سخت و مشكل است، صحت نماز با اين لباس يا بدن نيز خالى از وجه نيست؛ و هم چنين است آبى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته اند نجس شده و در بدن يا لباس او باشد.
چند لكه خون كه مجموعا از درهم بيشتر است
سؤال97. اگر در روى بدن يا لباس چندين لكّه ى خون باشد كه هر كدام از مقدار يك درهم كمتر، ولى مجموعا از مقدار درهم بيشتر است، آيا نماز خواندن با آنها اشكال دارد؟
جواب: بله، اشكال دارد و بايد آنها را تطهير كرد.(مسأله 720 رساله)
نماز خواندن با لباس آغشته به خون شهيد
سؤال98. آيا با لباسى كه به خون شهيد آغشته شده است، نماز خواندن جايز است؟
جواب: خير، مگر كمتر از درهم باشد.
خون داخل بينى كه بيرون نمىآيد
سؤال99. خون داخل بينى كه بيرون نمى آيد، ولى با آيينه ديده مى شود، آيا براى نماز اشكال دارد؟
جواب: خير.
خونى بودن داخل دهان
سؤال100. آيا اگر داخل دهان خونى باشد، مى توان با آن نماز خواند؟
جواب: بله، مى توان.
كسى كه محل غائط، خود را با پارچه تميز مى كند
سؤال101. اگر كسى به علّتى بعد از بول خود را بشويد و با پارچهاى محل غايط خود را تميز كند، آيا مى تواند نماز بخواند؟
جواب: بله، مى تواند.
شخصى كه هر شب محتلم مى شود
سؤال102. شخصى به علت بيمارى، هر شب محتلم مى گردد و قادر نيست هر روز غسل كند و لباس خود را تطهير نمايد، آيا مى تواند با تيمم و لباس نجس نماز بخواند؟
جواب: تا ممكن است بايد غسل كند و با لباس پاك نماز بخواند.
تعويض لباس بعد از جنابت از حرام براى نماز
سؤال103. كسى كه بعد از جنابت از حرام لباس ديگرى بپوشد، نماز با آن چه حكمى دارد؟
جواب: اشكال ندارد.
رسيدن عرق جنب از حرام به بدن ديگرى
سؤال104. آيا اگر عرق جنب از حرام در اثر ملاقات به بدن فرد ديگرى برسد، آن فرد ديگر مى تواند با آن نماز بخواند؟
جواب: بعداز خشك شدن مى تواند نماز بخواند.
كسى كه ادرار يا مدفوع او غير ارادى است
سؤال105. كسى كه ادرار و مدفوع او غير ارادى است، با توجه به اين كه هر لحظه امكان خروج ادرار يا مدفوع از او هست و اطراف عورتين و لباس او اكثرا نجس است، چگونه نماز بخواند؟
جواب: به مسايل 312 به بعد در رساله به خصوص مسأله 318 رجوع شود.
افرادى كه محل خروج مدفوع را با عمل جراحى بسته اند.
سؤال106. بيمارانى عمل جراحى روده ى بزرگ انجام داده و محل خروج مدفوع را بسته اند و مدفوع توسط كيسهاى جمع آورى مى شود. تكليف اين افراد در موقع نماز چيست؟
جواب: خود را تطهير كنند و نماز بخوانند و اگر جايى از ظاهر بدن نجس نمى شود، به همان حال نماز بخوانند.
عدم دسترسى به آب جهت تطهير بدن و لباس
سؤال107. ما تعدادى از كارگران معدن هستيم كه از صبح تا غروب آفتاب در معدن مشغول به كاريم. دستشويى هايى كه آنجا قرار دارند فاقد آب هستند. بنابراين بدن و لباسمان پاك نيست. بفرماييد تكليف ما نسبت به اداى نماز، چگونه است؟
جواب: تا ممكن است بايد آبى براى تطهير پيدا كنيد و اگر ممكن نيست، سعى كنيد لباستان نجس نشود، به اين كه با پارچه اى مخارج بول را خشك كنيد و با همان حال نماز بخوانيد.
حكم لباس نمازگزار
سؤال108. ترشحاتى كه از كف وضوخانه به لباس مىرسد، چه حكمى دارد؟
جواب: پاك است.
آبى كه هنگام شستن محل بول و غايط به لباس ترشح مى كند
سؤال109. گاهى اوقات انسان احتمال مى دهد هنگام شستن محل بول و غايط، آب به لباسش ترشح نموده است، آيا نماز خواندن با آن لباس درست است؟
جواب: اشكال ندارد.
الكلى كه موقع تزريق استفاده مى شود
سؤال110. براى تزريق آمپول، به موضع، كمى الكل مى زنند، آيا موقع نماز بايد اين الكل را بشوييم؟
جواب: احتياطا بايد تطهير شود.
استفاده كردن از عطرهاى حاوى الكل
سؤال111. اگر نمازگزار از عطرهاى حاوى الكل استفاده كرده باشد، مى تواند نماز بخواند؟
جواب: احتياط در اجتناب است.
بيرون آوردن لباس نجس هنگام قرائت امام
سؤال112. اگر كسى در نماز جماعت (موقعى كه امام حمد و سوره مى خواند) متوجه شود لباسش نجس است و لباس نجس را در حال نماز بيرون بياورد، آن مقدار از نماز كه با لباس نجس خوانده شده چه حكمى دارد؟
جواب: بر طبق مسأله ى 675 رساله عمل كند.
نماز در جامه ى نجس، به خيال اين كه طاهر است
سؤال113. اگر كسى به خيال اين كه جامه ى پاك پوشيده است نماز بخواند و بعد متوجه شود كه لباسش نجس بوده است، آيا نمازش صحيح است؟
جواب: اگر جاهل بوده است، اعاده ندارد. به خلاف نسيان و فراموشى نجاست لباس كه بايد در وقت اعاده كند و در خارج از وقت نماز را قضا نمايد (مسأله 673 و 674 رساله)
رنگ نجاست
سؤال114. اگر روى لباس لكه ى كمرنگى از خون حيض باشد كه با چند بار شسته شدن از بين نرود، نماز خواندن با آن لباس چه حكمى دارد؟
جواب: اگر صرف رنگ باشد، مانعى ندارد.
نجس بودن دست و پاى مصنوعى
سؤال115. آيا نجس بودن دست يا پاى مصنوعى خللى به نماز وارد مى كند؟
جواب: خللى وارد نمى كند.
در آغوش گرفتن بچه اى كه بدن او نجس است در حال نماز
سؤال116. اگر مادرى بچهى خود را كه بدن او نجس است در حال نماز در آغوش بگيرد، آيا نمازش اشكال دارد؟
جواب: اگر عين نجس در بدن بچه باشد، احوط اجتناب از آن است و اگر عين نجس در او نباشد، بنابر اقوى اشكال ندارد.
جوراب و كمربند نجس
سؤال117. در رساله هست كه اگر چيزهايى مثل جوراب و كمربند و... نجس شود عيب ندارد. آيا مراد نجس شدن به هر نوع نجاستى است يا فقط خون زخم مى باشد؟
جواب: بين نجاسات فرقى در اين جهت نيست.
حمل كردن دستمال نجس در هنگام نماز
سؤال118. اگر شخصى دستمال كوچكى كه پوشاننده ى عورت نباشد و آغشته به خونهاى سه گانه ى زنانه است همراه داشته باشد، آيا نماز خواندن با آن جايز است؟ و اگر آغشته نباشد و فقط به آن خونها نجس شده باشد، چه حكمى دارد؟
جواب: معفوّ است اگر متنجّس باشد، به خلاف صورتى كه عين نجس به همراه نمازگزار باشد، كه مورد احتياط است.
اگر تعويض لباس نجس موجب ضرر باشد
سؤال119. كسى كه لباسش نجس شده و عوض كردن آن ممكن است موجب خونريزى يا ضررى بشود، آيا جايز است با همان لباس نمازش را بخواند؟
جواب: اگر تبديل آن ضررى يا حرجى است، اشكال ندارد.
نجس بودن ملحفه يا وسايل پزشكى
سؤال120. بيمارانى كه ملحفه و لباس و وسايل پزشكى همراهشان نجس است و يا احتمال نجاست در آنها داده مى شود و تعويض آنها نيز برايشان غير ممكن است، نماز خواندن در آنها چه حكمى دارد؟
جواب: در فرض سؤال كه ممكن نيست يا حرج شخصى دارد، در آن مقدارى كه ممكن نيست يا حرج دارد، نماز صحيح است، و بقيّه را از تن بيرون آورد، و اين در خصوص لباس است نه زيرانداز يا وسايل كه اشكال ندارد.
تذكّر به نجاست لباس نمازگزار
سؤال121. اگر همسر انسان ندانسته با لباس نجس نماز بخواند، آيا لازم است به او گفته شود؟
جواب: لازم نيست.
لباس نجسى كه بعد از شستن هنوز نجس مانده است
سؤال122. كسى لباسش را كه نجس بوده شست و يقين به پاك بودن آن كرد، بعد از نماز خواندن با آن فهميد كه پاك نشده، آيا نمازش صحيح است؟
جواب: بله، صحيح است.
عدم وقت كافى جهت تطهير بدن و لباس نجس
سؤال123. اگر بدن و لباس نجس باشد و اگر اقدام به تطهير كنيم نماز قضا مى شود، وظيفه چيست؟
جواب: با همان بدن نماز بخواند، ولى اگر ساتر عورت دارد لباس را بيرون آورد و اگر ساتر عورت ندارد با همان لباس و يا به صورت عريان نماز بخواند و احتياطا پس از آن باز نمازش را بخواند.
مشكوك بودن نجاست لباس
سؤال124. اگر نجس بودن لباس مشكوك باشد، نماز در آن چه حكمى دارد؟
جواب: اشكال ندارد.
حداكثر ميزان نجاست بخشيده شده در بدن يا لباس نمازگزار
سؤال125. تا چه ميزان نجاست در بدن يا لباس، هنگام نماز اشكال ندارد؟
جواب: خون به مقدار كمتر از يك بند انگشت (سر انگشت) استثنا شده است، البته به شرطى كه خون نجس العين ـ مثل سگ و خوك ـ يا دماء الثلاثه ـ مثل حيض ـ نباشد و مواردى ديگر نيز استثنا شده است. (مسايل 712 و بعد آن در رساله)
شخصى كه نمىداند كدام يك از دو لباسش نجس است
سؤال126. شخصى مى داند يكى از دو لباسى كه در اختيار دارد نجس است ولى نمى داند كدام يك نجس و كدام يك پاك مىباشد، آيا راه حلى وجود دارد كه او مطمئن شود نمازى كه خوانده صحيح است؟
جواب: چنان چه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، با هر كدام نماز بخواند كافى است.
اندازهى دستمال نجسى كه مى تواند همراه نمازگزار باشد
سؤال127. آيا ميزانى براى بزرگى دستمال نجسى كه مى تواند همراه نمازگزار باشد، تعيين شده است يا نه؟
جواب: به مقدار كمتر از پوشاننده عورت باشد.
عدم وقت كافى جهت غسل و تطهير لباس
سؤال128. شخصى نزديك صبح جنب شده و زمانى كه از خواب بيدار مى شود مى بيند وقت غسل و تطهير كردن ندارد، لذا بدل از غسل تيمم مى كند، آيا مىتواند با همان لباس نماز به جاى آورد؟
جواب: اگر ساتر و پوشاننده عورت پاك دارد، آن لباس نجس را بايد بيرون آورد و در غير اين صورت با همان لباس نماز بخواند و آن نماز را بعدا دوباره احتياطا بخواند.