سؤال 283- آيا متابعت ميكند زن شوهرش را در وطنش (وطن شوهر) در تمام خواندن نماز و روزه زماني كه مسافرت كند به سوي وطن شوهرش و نيت اقامه نكند و خانهاي نداشته باشد در وطن شوهرش مثلاً اگر مسافرت كند زن از وطن و محل خود به بحرين كه محل شوهرش است و قصد اقامت در آنجا ندارد آيا نمازش قصر است و روزههايش را بخورد يا نمازش تمام است و روزههايش را هم در بحرين بگيرد؟
جواب: در فرض سؤال زن متابعت نميكند شوهرش را پس جاري است بر او حكم مسافر.
سؤال 284- در مسئله تابعيت مثلاً زن از مشهد ميباشد مرد از تهران اما زن از مشهد اعراض نكرده، اگر بيايند مشهد و بخواهند پنج روز بمانند، آيا زن بايد تابع مرد باشد يا چون اعراض نكرده بايد نماز را تمام بخواند؟
جواب: زن در مورد مفروض و غير آن تبعيت در حكم شوهر ندارد و خودش مستقل در موضوع و حكم خود است لذا در مفروض سؤال حكمش تمام است و اگر عكس آن در محل شوهر تحقق يافت و موجبات ديگر اتمام برايش نبود حكمش قصر است.
سؤال 285- شخصي دو همسر در دو شهر دارد، گاهي چند روزي يكي از همسرهاي خود را با اولادش كه نزديك به كبارت هستند به شهر همسر ديگرش
ميآورد، بفرمائيد نماز و روزه آنها در اين ايام مسافرتشان چگونه است، آيا ميتوانند تمام بخوانند از نظر تابعيت يا نه؟ و اگر زوجه چند روزي به وطن اصلي شوهر كه از او اعراض نكرده بيايد تكليف روزه و نماز اين زوجه چيست؟
جواب: در هر دو فرض سؤال وظيفه قصر است. واللََّه العالم.
سؤال 286- زني كه در غير وطن خود شوهر كرده آيا هر وقت به وطن بيايد نماز و روزه او صحيح است يا قصر و به عبارت ديگر آيا زن در اتخاذ وطن تابع شوهر است يا مستقل؟
جواب: هر گاه بناي ماندگاري با شوهرش را دارد كما هو المتعارف، جاي شوهرش وطن او محسوب است، و اما وطن سابق او اگر اعراض كرده به طوري كه در اين فكر نيست كه شايد خودش از شوهرش جدا شود و يا شوهرش را راضي كند و برگردند، ديگر وطن او محسوب نميشود.