بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين وَ رَحمَةُ الله
برخی از موانع استجابت دعا
برخی از موانع استجابت دعا
در منابع حدیثی برای مستجاب نشدن دعا علت‌های گوناگونی بیان شده است که در این نوشته به نمونه‌هایی اشاره می‌شود.
فهرست برخی از موانع استجابت دعا:
{۱} گناه:
{۲} استفاده از مال حرام:
{۳} ستم به مردم و کمک به ستم‌کاران:
{۴} نافرمانی و آزردن پدر و مادر:
{۵} قطع رحم و بریدن از خویشان:
{۶} ترک امر به معروف و نهی از منکر:
{۷} سبک شمردن نماز:
{۱} گناه:
اساساً گناه به‌طور کلی سبب می‌شود که پرده‌های عصمت انسان دریده شود؛ گناه می‌تواند موجب نزول بلا، عدم استجابت دعا، گرفتن رزق و روزى و از بین رفتن خیر و برکت در زندگی انسان و... شود. اصولاً این خاصیت و اثر طبیعی گناه است. این چیزی است که در منابع دینی ما به آن اشاره شده است.
در حدیثی آمده است خداوند می‌فرماید: «گاهى بنده از من حاجتى می‌طلبد و من آن‌را اجابت می‌کنم، ولى او گناه می‌کند، من هم به فرشتگان می‌گویم: این بنده به وسیله گناه، خود را در معرض خشم من قرار داد، و خود را مستحقّ محرومیت از نعمت من کرد، پس از این به خواسته خود نزد من نایل نخواهد شد، مگر به بندگیم گردن نهد».[۱]
امام علی (علیه السّلام): «گناه مانع اجابت می‌شود. راه دعا را با گناهان بسته‌ای. بنابراین، دیر اجابت شدن دعایت را بعید ندان».[۲]
«تعجب است از کسی که دعا می‌کند و اجابت آن‌را کُند می‌شمارد، در حالی‌که اجابت را با گناهان، بسته است».[۳]
امام سجاد (علیه السّلام): «گناهانى که مانع استجابت دعا می‌شوند، عبارت‌اند از:
۱. نیّت بد داشتن،
۲. پلیدى باطن،
۳. دوروئى با برادران دینى،
۴. اطمینان نداشتن به [خدا در] اجابت دعا،
۵. تأخیر نمازهاى واجب تا وقت بگذرد،
۶. ترک تقرّب جستن به خدا به وسیله نیکى و خیرات،
۷. بد دهنى و گفتن سخن زشت».[۴]
[۱] إرشاد القلوب إلى الصواب، ج ۱، ص ۱۴۹.
[۲] عیون الحکم و المواعظ، ص ۵۲۴.
[۳] بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۷۲.
[۴] معانی الاخبار، ص ۲۷۱.
{۲} استفاده از مال حرام:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «هر کس لقمه‌ای از حرام بخورد، تا چهل شب نمازش قبول نمی‌شود و تا چهل صبح دعایش مستجاب نمی‌گردد».[۵]
ابن عبّاس می‌گوید: این آیه نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) تلاوت شد: «اى مردم! از آنچه در زمین، حلال و پاکیزه است، بخورید».[۶] سعد بن ابی‌وقّاص برخاست و گفت: اى پیامبر خدا! دعا کن تا خدا دعایم را مستجاب گردانَد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «ای سعد! خوراکت را پاک گردان تا دعایت مستجاب شود».[۷]
[۵]. بحار الانوار، ج ۶۳، ص ۳۱۴.
[۶] سوره بقره، آیه ۱۶۸.
[۷] المعجم الأوسط، ج ۶، ص ۳۱۰.
{۳} ستم به مردم و کمک به ستم‌کاران:
یکی دیگر از موانع اجابت دعا ظلم و ستم به مردم و راضی بودن به ظلم ستم‌کار در حق مظلوم است. اگر کسی در حق برادر دینی‌اش و یا دیگر افراد مسلمان ستمی روا دارد و حقوق آنها را پایمال نماید، هرگاه به درگاه خدا تضرّع و زاری نماید و به درگاه الهی دست به دعا بلند کند، خدای متعال جواب او را نخواهد داد، و بر او غضب خواهد نمود.
ظلم و ستم، رشته محبّت الهی را پاره می‌کند، همان‌طور که خدای متعال می‌فرماید: «همانا خداوند ستم‌کاران را دوست نمی‌دارد».[۸]
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: «قطعاً خداوند دعای ستم‌دیده‌ای را که به دیگری چنان ستمی را روا داشته است، نمی‌پذیرد».[۹]
«ستم نکنید که در این صورت، دعا می‌کنید و دعایتان مستجاب نمی‌شود، و باران می‌طلبید و باران نمی‌آید، و [از خدا] یاری می‌جویید و یاری نمی‌شوید».[۱۰]
امام علی (علیه السّلام): «خداوند عزّ و جلّ به عیسی بن مریم (علیهما السّلام) وحی فرمود که به اشراف بنی اسرائیل بگو: جز با دل‌های پاک و دیدگان فروهشته و دستانی پاکیزه و به ستم نیالوده به خانه‌ای از خانه‌های من وارد نشوند. و به آنان بگو: بدانید که من دعای کسی از شما را که حقّ یکی از آفریدگان من بر گردن او است، مستجاب نمی‌کنم».[۱۱]
امام صادق (علیه السّلام): «هر کس ستم‌کاری را در ستمش، معذور بدارد(ستم او را توجیه کند) خداوند کسی را بر او مسلّط می‌گرداند که به وی ستم کند. پس چنانچه [برای رفع ستم او از خود] دعا کند، خداوند دعایش را مستجاب نمی‌کند و در برابر ستمی هم که به او می‌شود، به وی اجری نمی‌دهد».[۱۲]
نقل شده است؛ بنی اسرائیل به مدت هفت سال دچار قحطی شدند و خداوند متعال به پیامبرانشان وحی فرمود که؛ «اگر پیاده به سوی من آیید، چندان که زانوانتان بساید، و چندان دست به آسمان برکشید که دست‌هایتان به کرانه‌های آسمان رسد، و آن اندازه دعا کنند که زبان‌هایتان از دعا کردن خسته شود دعای هیچ‌یک از شما را نمی‌پذیرم و به هیچ گریه کننده‌ای از شما رحم نخواهم کرد تا آن‌گاه که حقوق مردم را به صاحبان آنها باز گردانید». آنان چنین کردند و همان روز، باران آمد.[۱۳]
[۸] سوره بقره، آیه ۱۹۰.
[۹] کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ج ۳، ص ۵۰۳.
[۱۰] مجمع الزوائد، ج ۵، ص ۴۲۳.
[۱۱] خصال، ج ۱، ص ۳۳۷.
[۱۲] الکافی، ج ۲، ص ۳۳۴.
[۱۳] احیاء علوم الدین، ج ۱، ص ۳۰۷.
{۴} نافرمانی و آزردن پدر و مادر:
یکی دیگر از موانع اجابت دعا نافرمانی از پدر و مادر است، به‌طوری که قلب آنان آزرده گردد و آنها ناراضی و ناخرسند شوند.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم): «حجاب در برابر دعا، سرپیچى از پدر و مادر است».[۱۴]
امام صادق (علیه السّلام): «گناهانی که دعا را رد می‌کنند و فضا را تاریک می‌گردانند، نافرمانی از پدر و مادر و آزردن آنها است».[۱۵]
[۱۴] نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۳۷.
[۱۵]. الکافی، ج ۲، ص ۴۴۸.
{۵} قطع رحم و بریدن از خویشان:
یکی دیگر از موانع استجابت دعا، بریدن از خویشاوندان و ارحام است. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: «بریدن پیوند خویشاوندی، مانع اجابت دعا می‌شود».[۱۶]
[۱۶]. نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۳۷.
{۶} ترک امر به معروف و نهی از منکر:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم): «ای مردم! خداوند به شما می‌فرماید: امر به معروف و نهی از منکر کنید پیش از آن‌که دعا کنید و دعایتان را مستجاب نکنم و از من بخواهید و به شما ندهم و از من یاری طلبید و یاریتان نرسانم».[۱۷]
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم): «هر گاه مردم امر به معروف و نهی از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروی ننمایند، خداوند بَدان آنها را برایشان مسلّط گرداند، و در این هنگام نیکانشان دعا کنند و دعایشان مستجاب نشود».[۱۸]
امام کاظم (علیه السّلام): «باید امر به معروف و نهی از منکر کنید و گرنه نابکاران شما، زمام کارهایتان را به دست می‌گیرند و در این صورت دعاهای نیکانتان مستجاب نخواهد شد».[۱۹]
[۱۷] الترغیب و الترهیب من الحدیث الشریف، ج ۳، ص ۱۶۴.
[۱۸] الامالی، ص ۳۰۸.
[۱۹] مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ص ۵۰.
{۷} سبک شمردن نماز:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) درباره آنچه به سَبُک شمارنده نماز می‌رسد، می‌فرماید: «امّا پیامدهاى دنیوى سَبُک شمردن نماز:
۱. خداوند، برکت را از عمر او برمی‌دارد؛
۲. خداوند، برکت را از روزى او برمی‌دارد؛
۳. خداوند، سیماى (نشان) صالحان را از چهره او می‌زداید؛
۴. هر عملى را که انجام می‌دهد، پاداش نمی‌یابد؛
۵. دعایش به آسمان، بالا نمی‌رود؛
۶. در دعاى صالحان، بهره‌اى نخواهد داشت».[۲۰]
[۲۰] فلاح السائل و نجاح المسائل، ص ۲۲.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
