انهار
انهار
مطالب خواندنی

دعواى غير بالغ

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 27 - شخصى عيال خود را كشته است و از او فرزندى دارد و مقتوله فقط مادر و همان فرزند را دارد و شوهر هم پدر ندارد آيا جهت اقامه دعوى از طرف طفل، لازم است امين تعيين شود و در صورت لزوم، تصميم امين، متبع و نافذ است كه در صورت تقاضاى قصاص، در قتل عمد، قصاص شود و در صورت تقاضاى ديه، در قتل غير عمد و يا مصالحه بتوان حكم داد يا وجه ديگرى دارد؟

جواب:  در صورتى كه بعض ورثه مقتول صغير باشند و بعض آنها كبير - كبير مىتواند اقامه دعوى نمايد و اگر كبيرها خواستند قصاص نمايند، مىتوانند، لكن به قدر سهم صغير بايد ديه مقتول را با اذن ولى شرعى او نزد امينى بگذارند تا بعد از كبير شدن اگر قصاص را اختيار كرد ديه را پس بدهد و اگر راضى به قصاص نشد، ديه را به وراث صغير بدهند و ولى صغير و وراث كبير نمىتواند از طرف صغير، احقاق حق نمايد يا مصالحه كند مگر در جائى كه ولى شرعى تشخيص دهد كه اگر مصالحه نكند حق صغير، به كلى، از بين مىرود و اما در فرض سئوال كه مقتوله مادر دارد و يك فرزند، مادر مىتواند اقامه دعوى و قصاص كند، به شرط آن كه قبلا، نصف ديه قاتل را به او بدهد كه بضميمه ساير ما ترك او يك ششم به مادرش مىرسد اگر مادر داشته باشد و پنج ششم به فرزندش مىرسد در صورتى كه فرزند پسر باشد و اگر دختر باشد، جميع ما ترك بين فرزند و مادر قاتل، ارباعا تقسيم مىشود و اگر قاتل مادر نداشته باشد تمام مال به فرزند مىرسد و بايد مادر مقتوله، علاوه بر نصف ديه كه به قاتل مىدهد، پنج ششم از نصف ديگر ديه مقتوله را براى فرزند او نگه دارد، و همان طورى كه قبلا اشاره شد اگر بعد از كبير شدن راضى به قصاص شد پنج ششم ديه مأخوذه را به مادر بزرگ خود برگرداند.

سؤال 28 - يك نفر غير بالغ، نسبت به شخص بالغ، مدعى شده و صغير ولى ندارد و اگر حاكم شرع، قيم يا وكيل، تعيين نمايد آنها هم از موضوع ادعا اطلاع ندارند و مدعى عليه، با نبودن بينه از طرف مدعى صغير، كه مكلف به حلف بود، حلف را به مدعى صغير رد كرده، حال با توجه به اين كه قسم صغير شرعا اعتبار ندارد، حاكم شرع، چطور حكم بكند، لطفا جواب مسأله را مرقوم فرمائيد.

جواب:  در فرض سئوال كه مدعى صغير است وبينه ندارد اگر تأخير حكم، موجب ضرر باشد حاكم شرع، مدعى عليه را قسم مىدهد چنانچه قسم خورد حكم به نفع او صادر مىشود و اگر نكول كرد، عليه او حكم مىشود و در فرض مزبور نمىتواند قسم را به صغير رد كند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -