انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شستن صورت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – نشستن پوست صورت که از لابه لای محاسن پیداست

سؤال:اینجانب محاسن نسبتاً بلندی دارم ولی پوست صورتم از لابه لای آنها پیداست. رساندن آب به پوست صورت در هنگام وضو، مستلزم ریختن آب زیاد و دست کشیدن فراوان است. آیا می توانم به دست کشیدن معمولی به ظاهر ریش در حین وضو اکتفا کنم؟

جواب: آری، مانعی ندارد.

٢ – شستن صورت با دست چپ

سؤال:در وضو شستن صورت با دست چپ چه حکمی دارد ؟

جواب: اشکال ندارد.

٣ – چگونگی شستن دست و صورت در وضو

سؤال:در وضو و در شستن دست ها و صورت، حتما باید با دست لمس کند یا آب برسد کافی است؟

جواب: باید آب به تمام عضو برسد و شسته شود و شسته شدن به جریان آب خواهد بود، خواه با دست کشیدن باشد یا بدون دست کشیدن و فرق آن با ارتماسی این است که در ارتماسی همه عضو با هم شسته می شود ولی در غیر آن تدریجا شسته می شود.

٤ – وضوی جانبازی که هر دو دستش از کتف قطع شده

سؤال:جانبازى هستم که بر اثر انفجار مین دو دستم از کتف قطع شده است. تکلیف من براى وضو چیست؟

جواب: اگر مى توانید باید صورتتان را به قصد وضو زیر شیر آب بگیرید، و از کسى کمک بگیرید تا با آب صورت، سر و پاى شما را مسح کند. و اگر گرفتن کمک مشکل باشد، به همان شستن صورت قناعت کنید.

٥ – شستن صورت برای جانبازی که دو دستش قطع شده

سؤال:آیا براى جانبازى که دو دستش از آرنج قطع شده، شستن صورت لازم است؟

جواب: آرى لازم است. و چنانچه بتواند، با باقیمانده دست (و اگر میسّر نشد با دست مصنوعى) سر و پاها را با آب صورت مسح مى کشد.

٦ – مقدار شستن صورت توسط نائب

سؤال:نایب هنگام وضو دادن فرد قطع نخاع، که دستهایش بى حس است و حرکتى ندارد، از دستهاى خود کمک مى گیرد. آیا براى شستن صورت فرد قطع نخاع کافى است که نایب به اندازه فاصله انگشت شصت و انگشت وسط دست خود، صورت آن فرد را وضو دهد؟ یا باید مقدار بیشترى از صورت او را بشوید؟

جواب: احتیاط آن است که مقدار فاصله دست او را در نظر بگیرد.

٧ – مقدار شستن صورت جانبازی که دستش از مچ قطع شده

سؤال:دو دستم در جنگ تحمیلى از مچ قطع شده است. هنگام شستن پهناى صورت، که باید مقدار بین انگشت وسط و شصت شسته شود، وظیفه من چیست؟ چه مقدارى از صورت را باید بشویم؟

جواب: به همان مقدار که دیگران مى شویند، یا قبلا خودتان مى شسته اید، بشویید.

٨ – حکم شستن سفیدی دو طرف جلو سر

سؤال:بعضى از فقها در موضوع شستن صورت در وضو تصریح کرده اند که سفیدى دو طرف جلو سر (نزعتان) از حدّ صورت خارج است، آیا این مطلب اتّفاقى است؟

جواب: در مورد خروج «نزعتان» ادّعاى اجماع شده است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -