انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شکار با اسلحه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – شکار با تفنگ شکاری ساچمه ای

سؤال: لطفا در خصوص حلیت و حکم شکار با تفنگ شکاری که ساچمه های گرد و ریز دارد به طور کامل ارشاد فرمایید.

جواب: هرگاه بدن حیوان را سوراخ کند و خون از آن بیاید حلال است ولی اگر موقعی به شکار برسند که نمرده باید آن را سر ببرند.

٢ – طریقه حلیت حیوان شکار شده

سؤال: در چه صورت حیوانى که بر اثر شکار از بین مى رود حلال است؟

جواب: در صورتى که وقت براى رسیدن و سر بریدن کافى نباشد و گلوله بدن او را مجروح کرده، و خونى از آن آمده باشد، حلال است. مشروط بر این که سایر شرایط مانند بردن نام خدا به هنگام شکار کردن و مسلمان بودن شکار کننده نیز در آن جمع باشد، و در صورتى که وقت براى سر بریدن دارد و در ذبح آن کوتاهى کند حرام است.

٣ – شکار با سلاح غیر مجاز

سؤال: طبق قوانین جمهورى اسلامى، نگهدارى سلاح غیر مجاز جرم محسوب مى شود. لطفاً بفرمایید:

اولا: در صورتیکه فردی اقدام به نگهداری اسلحه غیر مجاز نماید، وظیفه مسلمانان در مورد این گونه موارد چیست؟

ثانیاً: شکار با سلاح غیر مجاز شرعاً چه حکمى دارد؟

جواب: شکار حرام نمى شود; ولى نگه داشتن اسلحه غیر مجاز جایز نیست.

٤ – شکار با مجوز و سلاح دیگری

سؤال: در کتب فقهى شکار با سلاح غصبى شرایط مخصوص به خود را دارد، ولى بر اساس قانون، یک فرد تحت هیچ شرایطى (چه مجوّز داشته باشد، و چه نداشته باشد،) نمى تواند از سلاح مجاز دیگران استفاده نماید. حال اگر فردى از سلاح دیگرى در شکار استفاده کند (و لو با اجازه صاحب سلاح،) حکم شرعى شکار چیست؟

جواب: شکار حرام نیست; هر چند کار خلافى کرده است.

٥ – گوشت شکار غیر قانونی

سؤال: طبق قانون محیط زیست جمهورى اسلامى ایران، شکار قوانین مخصوص به خود را دارد، و یک شکارچى باید به آن پایبند باشد. از جمله آنها مراعات کمیّت و کیفیّت شکار، داشتن سلاح مجاز، داشتن پروانه شکار، شکار در فصل و روزهاى مجاز، شکار در محلّ مجاز، و رعایت بعضى قوانین دیگر مى باشد. حال اگر یک شکارچى همه، یا یکى از قوانین مربوطه را رعایت ننماید، استفاده از شکار مذکور چه حکمى دارد؟

جواب: گوشت آن شکار حرام نیست; ولى تخلّف از قوانین حکومت اسلامى جایز نمى باشد.

٦ – پیدا کردن لاشه شکار بعد از مرگ

سؤال: شخصى به هنگام غروب آفتاب به طرف شکار تیراندازى نموده، و آن را زخمى مى کند. شکارچى از همان لحظه به دنبال یافتن شکار مى رود (دنبال کردن شکار زخمى از ردّ خونى است که از او بر جا مى ماند.) بعد از لحظاتى شب فرا مى رسد، شکارچى مجبور مى شود شکار را رها نموده، و شب را در آن منطقه بخوابد. روز بعد به جستجو ادامه مى دهد، و بعد از مدّتى شکار را در حالى مى یابد که به خاطر خون زیادى که از او رفته، مرده بود. آیا گوشت این شکار حلال است؟

جواب: در صورتى که مى داند شکار به وسیله همان تیر از بین رفته، گوشت آن حلال است.

٧ – طرقیه حلیت حیوان شکار شده

سؤال: در چه صورت حیوانى که بر اثر شکار از بین مى رود حلال است؟

جواب: در صورتى که وقت براى رسیدن و سر بریدن کافى نباشد و گلوله بدن او را مجروح کرده، و خونى از آن آمده باشد، حلال است. مشروط بر این که سایر شرایط مانند بردن نام خدا به هنگام شکار کردن و مسلمان بودن شکارکننده نیز در آن جمع باشد، و در صورتى که وقت براى سر بریدن دارد و در ذبح آن کوتاهى کند حرام است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -