انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

احکام شکار کردن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – خوردن گوشت حیوانات شکار شده

سؤال:همان گونه که مستحضرید، در حال حاضر، شکار به منظور ارتزاق جز در برخى مناطق کشور، مثل بخشهایى از شمال و حاشیه دریاهاى جنوب، صورت نمى گیرد، و تقریباً غالب شکارها توسّط افراد متموّل، و به عنوان تفریح و تفرّج، و از روى تفنّن است. شکار جانوران وحشى در فرضهاى فوق شرعاً چه حکمى دارد؟

جواب: در صورتى که شکار براى نیاز زندگى یا براى کسب و کار باشد، و طبق ضوابط صورت گیرد، شرعاً جایز است. ولى شکار کردن به عنوان تفریح و خوشگذرانى ـ هر چند گوشت آن را مصرف کنند ـ شرعاً حرام است، و لذا، در چنان سفرى به عنوان سفر حرام نماز و روزه تمام خواهد بود.

٢ – شکار و صید به جهت تفریح

سؤال:شکار و صید به جهت تفریح و تفنّن، و صدور مجوّز از طرف سازمانهاى مسؤول در این مورد، چه حکمى دارد؟

جواب: جایز نیست.

٣ – شکار حیوان در آشیانه اش

سؤال:مرسوم شده که افراد خوابگاه پرندگان حلال گوشت وحشى را شناسایى، و شب هنگام موقعى که حیوان در خواب است با ترفندها و ابزار آلات مختلف آنها را شکار مى کنند. چنین شکارى با توجّه به حدیث «حیوان در آشیانه اش در امان است.» چه حکمى دارد؟

جواب: چنین شکارى حلال نیست.

٤ – شکار و خرید و فروش حیوانات حرام گوشت

سؤال:بعضى از مسلمانان، حیوانات حرام گوشت، از جمله خوک را شکار، و جهت مصرف صاحب ادیان دیگر به آنها مى فروشند. شکار و خرید و فروش این گونه حیوانات از ناحیه مسلمانها چگونه است؟

جواب: خالى از اشکال نیست.

٥ – شکار با سلاح های لیزری

سؤال:با توجّه به گسترش علم و تکنولوژى، در صورتى که شکار با سلاحهاى الکترونیکى و لیزرى صورت گیرد، به گونه اى که زخمى در شکار حاصل نگردد، شرعاً چه حکمى خواهد داشت؟

جواب: در صورتى که زخم توأم با خونریزى در آن حاصل نشود، جایز نیست; هر چند تیز بودن گلوله از نظر ما شرط نمى باشد.

٦ – مردن شکار بر اثر ترس

سؤال:به سوى دسته اى از پرندگان تیراندازى نمودم. یکى از آنها فوراً مُرد. امّا هیچ گونه آثار جراحتى، که حاکى از اصابت تیر باشد، ملاحظه نشد. سپس مشخّص شد که بر اثر ترس مرده است. در فرض فوق، حکم آن چیست؟

جواب: گوشت آن حلال نیست.

٧ – خوردن گوشت شکاری که برای تفریح بوده

سؤال:فرموده اید که شکار برای تفریح حرام است آیا خود گوشت شکار نیز حرام و نجس است؟

جواب: خوردن گوشت آن شکار حرام نیست.

٨ – شکار حیوانات حرام گوشت

سؤال:شکار حیواناتى که جنبه تغذیه ندارند، و حرام گوشت هستند، چه حکمى دارد؟

جواب: هر کارى باید هدف مشروعى داشته باشد; از جمله شکار حیوانات.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -