انهار
انهار
مطالب خواندنی

قتل عمد و خطا

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: شخصى غير وارد، يك خانه درست كرده متأسّفانه يك عدّه زير آوار مانده، خانه خراب شده است، كارشناسان ومعماران ارزيابى نموده وتشخيص ميدهند كه خانه خراب شده را كسى درست كرده است كه وارد نبوده، و در مصالح ساختمانى هم خيانت شده است لذا از حضرت عالى تقاضامنديم كه آيا قتل عمد است يا خير؟

جواب:  مورد سؤال، قتل عمد محسوب نمى شود.

سؤال: ماده 206 قانون مجازات اسلامى ـ قتل در موارد زير قتل عمدى است ـ بند ن: مواردى كه قاتل عمداً كارى انجام دهد كه نوعاً كشنده باشد هر چند قصد كشتن شخص را نداشته باشد، نظر حضرتعالى چيست؟

جواب:  بلى در صورت مذكوره قتل عمد است. والله العالم

سؤال: در قتل اگر قاتل قصد زدن را داشته باشد اما قصد كشتن نداشته باشد اينگونه قتلها عمد است يا خير و چه حكمى دارد؟ مثلاً براى ترساندن يا تنبيه كردن.

جواب:  اگر با وسيله اى باشد كه غالباً قتل به آن واقع مى شود و ضارب عالم به اين جهت باشد اگر چه قصد قتل نداشته باشد حكم قتل عمد را دارد.

سؤال: اگر دو نفر يا بيشتر يك نفر را عمداً بكشند آيا اولياء مقتول مى توانند با پرداخت ديه قاتلين، تمام قاتلين را اعدام كنند يا خير؟

جواب:  اولياء دم مى توانند با پرداخت ديه اضافى قاتلين را قصاص كنند.

سؤال: ماده 296 قانون مجازات اسلامى، در مواردى هم كه كسى قصد تيراندازى به كسى يا شيئى يا حيوانى را داشته باشد و تير او به انسان بى گناه ديگرى اصابت كند عمل او خطاى محض محسوب مى شود، نظر حضرتعالى چيست؟

جواب:  مورد سؤال قتل خطا است. والله العالم.

سؤال: مردى 40 سال قبل زن سيده اى را متعه كرده اولادى از او متولد شده زن دائمى آن آقا، شوهر را وادار كرده كه بچه را از بين ببرند دو نفرى مقدارى ترياك در نعلبكى ريخته او را مى كشند حالا پشيمان شده اند آيا ديه او را بايد در چه راه صرف كنند؟ (البته آن سيده كه متعه بوده فوت كرده برادر او زنده است).

جواب:  پناه بخداوند متعال از اغوائات شيطان و تسويلات نفس اماره البته عاملان اين عمل فجيع بايد در توبه و استغفار، اهتمام و اصرار نمايند و كفاره قتل نفس عمدى كفاره جمع، آزاد كردن مملوك، دو ماه پى در پى روزه و اطعام شصت مسكين است كه هر كدام محلول ترياك را بحلق طفل ريخته و او را كشته است بايد از عهده اين كفاره برآيد و نسبت به آزاد كردن مملوك چون فعلاً غلام و كنيز در دسترس نيست تكليف ندارد و اما ديه اگر كسيكه محلول ترياك را به طفل خورانده پدر او بوده بايد ديه بدهد و ديه به وارث او كه مادر او بوده مى رسد و اگر او فوت كرده بوارث او مى رسد و اگر كشنده طفل كه محلول را باو خورانده زن پدر او بوده حكم قتل عمدى را دارد كه قصاص است و ناچار بايد بوارث مادر مقتول مراجعه نمايد كه يا به تفضيلى كه در فقه معيّن شده تحت نظر حاكم شرع جامع الشرائط قصاص شود و يا ورثه مادر را راضى به عفو و گذشت نمايند البته حكم مجازات هر كدام كه بچه را نگاه داشته تا ديگرى او را بكشد در صورت ثبوت نزد حاكم شرع حبس دائم است ولى چون موضوع در محضر حاكم مطرح نشده اقرار بجرم نزد او واجب نيست اميد است با همان توبه و استغفار جبران بشود. و من يعمل سواءاً اويظلم نفسه ثم يستغفراللّه يجدالله غفوراً رحيماً واللّه العالم


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -