انهار
انهار
مطالب خواندنی

تعلق خمس و زكات بنحو اشاعه است

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 266 - اگر كسى با سرمايه‌اى كه متعلق خمس بوده و با ربح خمس نداده آن مشغول كسب شده و چند سال به همين وضع، كسب كرده باشد خمس اصل سرمايه و زيادى ربح و اشيائى كه مىداند بعد از تمام شدن سال ربح، از ربح، تهيه كرده - اعم از اين كه آن اشياء، مؤنه و ما يحتاج باشند يا غير آنها - بدهد كافى است يا اين كه مستحقين خمس، در سرمايه و تمام ارباح چند سال و اشيائى كه با آنها تهيه شده شريكند، و بايد از آنها هم حقشان را بدهد و همچنين در چيزى كه متعلق زكات بوده و زكات آن را نداده و چند سال با آن كسب نموده يا از نماء آن استفاده كرده است. خلاصه خمس و زكات كه متعلق به عين است نه به ذمه، حق متعلق به شخص عين است يا به ماليت آن يا بنحو اشاعه يا كلى فى المعين و در هر صورت چه در سرمايه غير مخمس و غير مزكى چه اشيائى كه از نماء و منفعت آنها تهيه شده امضا حاكم شرع هم لازم است يا لازم نيست؟.

جواب:  به نظر حقير خمس و زكات، بنحو اشاعه است پس اگر معاملاتى كه واقع شده به عين مال زكوى يا متعلق خمس، واقع شده، آن معامله نسبت به خمس و مقدار زكات آن، فضولى است و اگر حاكم شرع، امضا نمايد ملك ارباب خمس و زكات مىشود و احكام شركت، در آن جارى است ولى اگر زكات عين زكوى و خمس عين مال متعلق خمس را بدهد كافى است و اگر معامله، بنحو كلى، واقع شده چنانچه غالبا اين قسم است معامله براى خود شخص، واقع مىشود و با فرض اين كه پول آن را از مال خمس نداده اداء نموده باشد بايد خمس آن پول را بدهد و حكم نسبت به مال زكوى نيز چنين است.

سؤال 267 - بعضى از كسانى كه قصد زيارت مكه معظمه را دارند مبلغى را جهت رفتن و برگشتن، قرار مىدهند و از همين مبلغ، خمس آن را اداء مىكنند آيا اين عمل، صحيح است و يا بايد از تمام اموال، خمس را خارج نمود؟.

جواب:  اگر اموال او وجه نقد باشد و خمس آن را نداده، دادن خمس مقدار مصرف حج، موجب جواز تصرف در بقيه نيست و تا خمس تمام آن را ندهد

نمىتواند در آن وجوه، تصرف كند. بلى اگر اعيانى مثل خانه و زمين و باغ، متعلق خمس باشد و خمس يكى از آنها را بدهد و آن را بفروشد و صرف حج نمايد جائز است.

سؤال 268 - گوسفند غير مخمس را صاحب گوسفند، به قصاب فروخت و او هم ذبح كرد و تمامى گوشت آن را فروخت آيا خريداران گوشت، بعد از اين كه علم پيدا كردند، بايد خمس آن را بدهند يا خمس آن به ذمه متلف است؟.

جواب:  اگر خريدار گوشت، علم دارد كه خمس به آن تعلق گرفته و اداء نشده نمىتواند آن را بخرد و اداء خمس آن مقدار، در حليت آن، كافى نيست لكن خريدار، پس از اتلاف مقدارى كه خريده اگر خمس آن مقدار را بدهد ذمه‌اش برئ مىشود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  
 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -