انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

هر گاه پولى براى انجام عملى بگيرد و قبل از انجام عمل سال بر آن بگذرد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 163 - شخصى امورش از كسبى كه دارد مىگذرد، ولى مىخواهد به زندگانى خود توسعه بدهد يك قطعه باغ خريده و قالى نيمه بافت خود را كه هنوز تمام نشده فروخته و پولش را به اضافه پانصد تومان پول مخمس، بابت قيمت باغ، پرداخته و سال خمس او هم اول تابستان است و عمل بافتن قالى بعدا انجام مىگيرد ولى وجه آن را قبل از سر رسيد، جهت خريدن باغ گرفته است بنابر اين بايد خمس باغ را ابتداءا بعد از ابتياع، بدهد يا موقع سر رسيد؟ و راجع به اين نوع معامله آيا قبل از تحويل عمل بايد خمس را بپردازد يا بعد از تحويل عمل كه در نتيجه، جزء منافع سال آينده او مىگردد؟.

جواب:  در فرض مسأله به مقدار پانصد تومان مخمس، خمس ندارد و نسبت بما بقى بعد از تحويل عمل، خمس واجب مىشود.

سؤال 164 - كسى كه از براى خود، سال قرار نداده باشد و حقوق روزمره بگيرد چنانچه روزمره چند سال را يك مرتبه بگيرد و ديگر روزانه يا ماهانه، حقوق نداشته باشد بايد خمس آن حقوقى را كه گرفته بدهد يا نه و آيا داشته درآمدى غير از حقوق كارگرى يا نداشتن آن، موجب تفاوت در حكم مىشود يا نه؟.

جواب:  حقوق مأخوذه، اگر قبل از عمل، اخذ شده باشد به مقدار عمل هر سال، از عوائد آن سال، محسوب مىشود چنانچه در آخر هر سال، از آن مبلغ چيزى زائد بر مؤنه باشد خمس به آن تعلق مىگيرد و الا اگر صرف مؤنه شده باشد يا در سالهاى قبل، آن را صرف مؤنه كرده باشد، خمس ندارد و اگر از سالهاى پيش حقوق طلبكار بوده كه شرعا حق مطالبه آن را داشته و بعد از چند سال، طلب خود را وصول نموده از عوائد سنوات قبل، محسوب است و بعد از گرفتن، بايد خمس آن را بدهد. ولى اگر طورى است كه با مراجعه قابل وصول است و در اثر مسامحه وصول نمىشود بايد موقعى كه يك سال از تاريخ طلب گذشت خمس آن را بدهد و فرقى نيست كه عوائد ديگرى نيز داشته باشد يا نه.

سؤال 165 - هر گاه كسى مبلغى از شخصى، قرض گرفت كه برايش كار كند و سالش فرا رسيد قدرى از آن پول مانده و هنوز در مقابل آن پول، كار نكرده آيا اين پول، خمس دارد يا نه؟.

جواب:  خمس ندارد.

سؤال 166 - شخصى آخر سال، مال خود را حساب مىكند و چيزى ندارد كه اداء خمس نمايد جز مبلغى كه نقدا دريافت نموده كه نماز استيجارى بخواند آيا بايد خمس آن را بدهد يا نه؟

جواب:  در فرض مسأله، خمس آن مبلغ، واجب نيست مگر آن كه آن پول تا سال ديگر بماند و نماز را هم تا آن وقت بجا آورده باشد
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -