انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۱۰۸) مطالبی کوتاه در باره وسواس

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين وَ رَحمَةُ الله
مطالبی کوتاه در باره وسواس
    
وسواس حرام هست و چون حرام هست ترک و  رها  کردن آن واجب هست
وسواس تلقین شیطان است و موجب دوری از خدا و باطل شدن اعمال است.
آقا امام صادق (علیه السلام) وسواسی را عاقل نمیداند و او را عمله شیطان معرفی میکند.
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: شيطان با وسوسه نمي‏تواند عليه آدمی اقدام كند، مگر آن كه آدمی از ياد خدا روی برگرداند و فرمان خدا را گردن ننهاده و به نهی خدا بی اهميت شود.
عبدالله بن سنان میگوید: به امام صادق (علیه السلام) قضيه مردی را گفتم كه در وضو وسواس دارد، آن گاه گفتم: او مردی عاقل است، امام فرمود: چگونه عاقل است، در حالی كه از شيطان پيروی می‏كند؟
وسواسی پيرو و تابع خدا و اولیاء دین (علیهم السلام) نیست، بلکه فقط پیرو و تابع شيطان است و به جای آن كه از حكم خدا و پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) اطاعت كند، فقط از شیطان اطاعت می‏كند.
فقط ايمان و اطاعت از خدا، وسواس را از بين می‌برد. و اگر انسان در مسائل دينی افراط و تفريط كند، مرتكب حرام شده است.
امام خمینی (قدّس سرّه) در هواپيماي خارجی به دستشويی رفت، وضو گرفت و با دست تر دستگيره دستشويی هواپيما را لمس كرد. سپس شروع به نماز خواندن نمود.
امام در نوفل لوشاتو خانه‌ای كرايه كردند كه موكت داشت. امام رفت، وضو گرفت و پاهای خود را شست و روی موكت راه رفت و در گوشه‌ای نماز خواند. با اين كه حضرت امام اهل كتاب را نجس می‌دانست، اين گونه رفتار مي‌كرد.
اين كه فردی بگويد: «به دلم نمی‌چسبد»، وسوسه ی شيطان است.
اعمال و رفتارهای چندش آور وسواسی بازتاب بدی برای ديگران دارد و آنان را نسبت به دين و ايمان بدبين می‌كند . گناهش را مضاعف می‌كند. چنين شخصي تنها برای خود مشکل ايجاد نمی‌کند، بلکه ديگران را نيز اسير وسواس خود می‌سازد.
بيماری وسواس به تدريج حلاوت ايمان را در سايه تكرار وسواسی خود از بين می‌برد و فرد را به جايی می‌رساند كه مرتكب گناهان بزرگ مي‌شود حتی به خدا جسارت می‌كند.
اصولاً عمل و رفتار وسواسی مخالفت حکم خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) است.
ورد زبان و حالت درون وسواس اين است كه به من نمي‏چسبد.
عملی كه در دین خدا صحيح دانسته شده است، او صحيح نمی‏داند!
دراحکام دينی آمده است كه بايد به نجاست يقين داشت تا حكم به نجاست شود، اما هنگامی كه وسواسی در نجاست چیزی یا جايی شك کند، حكم به نجاست می‏دهد، در حالی كه دين اسلام، در مورد شك به نجاست ،حكم به طهارت داده است.
وسواسی بر خلاف حكم خدا، خودش حكم صادر می‌كند، يا بهتر بگويم شيطان برای او حكم صادر می‌كند. با كمك شيطان برای خود احكامی درست می‏كند و به آن ها عمل می‏نمايد و از حكم خدا و پيامبر دوری می‏كند.
وسواسی با عمل وسواس خود به شيطان رو میکند و از خدا و حكم الهی روی گردان است.
در زمان آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) و حضرات معصومین و أئمّه هدی (علیهم السلام)، که پاك‏ترين و بهترين انسان‏ها بودند. آب مانند زمان ما لوله كشی نبود و امكانات راحت امروزی در اختیارشان نبود، ولی آنها با آب قلیل شستشو میکردند و وضو میگرفتند و غُسل میکردند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید: بهترين امت من آن است كه با يك مد (۷۵۰ گرم) آب، وضو بگیرد و با يك صاع (سه ليتر) آب، غُسل کند.
در حدیث آمده است که:
كان النبي (صلى الله عليه و آله و سلّم) يغسل، أو كان يغْتَسِل، بالصَّاع إلى خَمْسة أمداد، ويَتَوضأ بالمُدِّ.
آقا رسول اکرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) با یک صاع (سه لیتر) تا پنج مد آب غسل می کرد و با یک مد وضو می گرفت.
[به اتفاق فقها هر مد برابر است با یک چهارم صاع که مقدار آن ۷۵۰ میلی لیتر می باشد].
علمای اسلام می‏فرمايند: وسوسه يك حالت نفسانی و تخيل شيطانی است و عمل به آن حرام است.
امام خمينی (قدّس سرّه) می‏فرمايد: وسوسه از شيطان است و جايز نيست شخص به آن اعتنا نمايد، بلكه بايد در طهارت و نجاست و غسل و وضو، مثل متعارف مردم عمل كند.درجايی ديگر می‏فرمايد: وسواسی نبايد به شك‏های خود اعتنا كند پس اگر اعتنا كند، كار حرامی كرده است و هر عملی را بيش از يك بار نبايد انجام دهد و اگر انجام دهد، حرام است.
برخي از علما میفرمايند: حرام است انسان خود را در معرض وسواس قرار دهد، چون در معرض وسواس قرار داد، اطاعت از شيطان است و مطیع شيطان، مبغوض خداوند متعال است.
آيةالله العظمی مكارم شيرازی (مدّ ظلّه) در پاسخ شخصی كه از بيماری وسواس رنج می‏برد و به دعا و توسلات روی آورده بود، فرمود:
« مشكل شما در واقع از خود شما است و مقصّر اصلي خودتان هستيد و به همين دليل دعای شما مستجاب نمی‏شود.
و علت اصلي آن ندانستن مسئله است.
مسئله اصلی اين است كه بر شما واجب نيست يقين به طهارت و غسل و مانند آن پيدا كنيد.
آنچه بر شما به عنوان يك وظيفه شرعي لازم است، اين است كه به مقدار ساير مردم آب بريزيد و به همان قناعت كنيد، هر چند شك در غسل و طهارت داشته باشيد و ما مسئوليت شرعي اين حكم را مي‏پذيريم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بريزيد و با بدن نجس و حالت جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانيد. هيچ اشكالي هم ندارد و نماز و روزه شما كاملاً صحيح است. ما به اين وسيله بر شما و تمام افراد وسواسی اتمام حجت مي‏كنيم و مخالفت با آن گناه است. از خداوند می‏خواهيم كه به شما توفيق توجه به اين مسئله را عنايت كند و از دام شيطانی نجات پيدا كنيد وبا تصمیمی شجاعانه پوزه شیطان به خاک بسایید.   
کتابهائی در زمینه وسواس:
۱) راهکارهای عملی درمان وسواس؛ (تألیف آیةالله مظاهری).
۲) وسواس، شناخت و راههای درمان؛ (تألیف علی محمد حیدری نراقی).
۳) شناخت و درمان وسوسه و وسواس در اسلام؛ (تألیف محمود ارکانی بهبهانی)
۴) بی خیال درمانی؛ (تألیف محمدحسین قدیری).
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -