انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۶۷) آیه و احادیث دوستی با خدا

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الـسَّلاَمُ عَـلَى مَـهْدِيِّ الْأُمَـمِ
وَ جَـامِـعِ الْـكَـلِمِ
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
آیه و احادیث دوستی با خدا
قرآن: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونى يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنوبَكُمْ وَ اللّهُ غَفورٌ رَحيمٌ؛
بگو : «اگر خدا را دوست داريد ، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را ببخشد» و خداوند آمرزنده مهربان است .
سوره آل عمران، آيه ۳۱.
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ بُغاةَ الْعِلْمِ ؛
خداوند جويندگان دانش را دوست دارد.
[كافى، ج۱، ص ۳۰، ح۱]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الحَيَّى الحَليمَ العَفيفَ المُتَعَفِّفَ؛
خداوند انسان با حياىِ بردبارِ با عفّتى را كه پاكدامنى مى ورزد،دوست دارد.
[كافى، ج۲، ص ۱۱۲، ح۸]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ مِنَ الْخَيْرِ ما يُعَجَّلُ؛
خداوند كار خيرى را كه به آن شتاب شود دوست دارد.
[كافى، ج ۲، ص ۱۴۲، ح۴]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ يُعينُ عَلَيْهِ؛
خداوند مدارا كردن را دوست دارد و بر آن يارى مى دهد.
[كافى، ج۲، ص ۱۲۰، ح ۱۲]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اِغاثَةَ اللَّهْفانِ؛
خداوند فرياد رسىِ دلسوختگان و درماندگان را دوست دارد.
[نهج الفصاحه، ح ۷۵۶]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ مِنْ عِبادِهِ الْغَيورَ؛
خداوند بندگان غيرتمند خود را دوست دارد.
[نهج الفصاحه، ح ۷۵۲]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ مَعالِىَ الاُْمورِ وَ اَشْرافَها وَ يَكْرَهُ سَفْسافَها؛
خداوند كارهاى والا و شرافتمند را دوست دارد و از كارهاى پست و ناچيز بيزار است.
[نهج الفصاحه، ح ۸۰۴]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): كُنْ بَشّاشا فَاِنَّ اللّه َ يُحِبُّ البَشّاشينَ وَ يُبْغِضُ الْعَبوسَ كَريهَ الْوَجْهِ؛
گشاده رو باش كه خداوند انسان هاى گشاده رو را دوست دارد و با اخموى ترش رودشمن است.
[الشهاب فى الحكم والآداب، ص ۳۸]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اَنْ تَعْدِلوا بَيْنَ اَولادِكُمْ حَتّى فِى الْقُبَلِ؛
خداوند دوست دارد كه بين فرزندانتان به عدالت رفتار كنيد حتى در بوسيدنشان.
[نهج الفصاحه، ح ۷۵۴]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الشّابَّ الَّذى يُفْني شَبابَهُ فى طاعَةِ اللّه ِ؛
خداوند جوانى كه جوانيش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.
[نهج الفصاحه، ح ۸۰۰]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اِذا عَمِلَ اَحَدُكُمْ عَمَلاً اَنْ يُتْقِنَهُ؛
خداوند دوست دارد كه وقتى يكى از شما كارى انجام مى دهد در آن محكم كارى كند.
[نهج الفصاحه، ح ۷۲۶]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ السَّهْلَ الطَّليقَ؛
خداوند انسان آسان گيرِ گشاده رو را دوست دارد.
[نهج الفصاحه، ح ۷۴۸]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الاِْنْفاقَ وَ يُبْغِضُ اْلاِقْتارَ، فَاَنـْفِقْ وَ اَطْعِمْ وَ لا تُصَرْصِرْفَيَعْسِرْ عَلَيْكَ الطَّـلَبُ؛
خداوند خرج كردن را دوست دارد و با سخت خرج كردن دشمن است پس انفاق واطعام كن و به ثروت اندوزى مپرداز كه كسب ثروت تو را به سختى مى اندازد.
[بحارالأنوار، ج۶۴، ص ۲۸۲، ح ۴۳]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُلِحّينَ فِى الدُّعاءِ؛
خداوند اصرار كنندگان در دعا را دوست دارد.
[بحارالأنوار، ج ۹۳، ص ۳۷۸]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الرَّجُلَ القَوِىَّ المُبْدِئَ الْمُعيدَ عَلَى الْفَرَسِ المُبْدِئَ المُعيدِ؛
خداوند مردِ نيرومندى را كه هميشه براى جهاد پا به ركاب است دوست دارد.
[بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۱۸۴، ح ۴۰]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ تَعالى يُحِبُّ الاَْتْقياءَ الاَْبْرارَ الاَْخْفياءَ الَّذينَ اِذا حَضَروا لَمْ يُعْرَفواوَ اِذا غابوا لَمْ يُفْتَقَدوا، قُلوبُهُمْ مَصابيحُ الْهُدى يَنْجونَ مِنْ كُل غَبْراءَ مُظْلِمَةٍ؛
خداوند تعالى بندگان پرهيزگارِ نيكوكارِ گمنام را دوست دارد، كسانى كه چونحاضرند، شناخته نمى شوند و آنگاه كه غايب اند سراغشان را نمى گيرند، قلب هايشانچراغ هاى هدايت است و از هر تيرگى و تاريكى نجات مى يابند.
[نثر الدّر، ج ۱، ص ۱۵۶]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْبَصَرَ النّافِذَ عِندَ مَجيى ءِ الشَّهَواتِ، وَالْعَقْلَ الكامِلَعِندَ نُزولِ الشُّبَهاتِ و يُحِبُّ السَّماحَةَ وَ لَوْ عَلى تَمراتٍ وَ يُحِبُّ الشَّجاعَةَ وَ لَوْعَلى قَتْلِ حَيَّةٍ؛
خداوند چشم تيز بين هنگام روى آوردن هوا و هوس ها، و عقل كامل هنگام آمدن شبهه ها را دوست دارد و بخشندگى را هر چند به دانه هاى خرما، دوست دارد و شجاعت را اگر چه به كشتن يك مار دوست دارد.
[مسند الشهاب، ج ۲، ص ۱۵۲، ح ۱۰۸۰]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ تعالى يُحِبُّ الْمُداوَمَةَ عَلَى الاِخاءِ الْقَديمِ فَداوِمُوا؛
خداوند تداوم دوستى ديرينه را دوست دارد، پس در دوستى مداومتورزيد.
[نهج الفصاحه، ح ۷۵۱]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ مادامَ مِن عَمَلٍ صالِحٍ وَ اِن كانَ يَسيرا؛
خداوند عمل صالح مداوم را هر چند اندك باشد، دوست دارد.
[كنزالعمال، ح ۵۳۴۸]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ مَعالِىَ الاَْخْلاقِ وَ يَكْرَهُ سَفْسافَها؛
خداوند خصلت هاى والاى اخلاقى را دوست دارد و از خصلت هاى پَستبيزار است.
[كنزالعمال، ح ۵۱۸۰]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْعَبدَ اَنْ يَكُونَ سَهْلَ الْبَيْعِ وَ سَهْلَ الشِّراءِ وَ سَهْلَ القَضاءِوَ سَهْلَ الاِقْتِضاءِ؛
خداوند بنده اى را كه در خريد و فروش و قضاوت و پذيرش قضاوت آسان گير باشددوست دارد.
[دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۷]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْفالَ الحَسَنَ؛
خداوند فال نيك زدن را دوست دارد.
[عوالى اللآلى، ج۱، ص ۲۹۱، ح۱۵۵]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ فِى الصَّلاةِ ما يُحِبُّ فِى الْقِتالِ: «صَفّا كَأَ نَّهُم بُنيانٌمَرصُوصٌ»؛
خداوند آنچه را كه در جنگ دوست دارد، در نماز هم دوست دارد و آن صفى (متحدو منظم) همچون بنيانى پولادين و محكم است.
[الدرالمنثور، ج ۶، ص ۲۱۳]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِرُخَصِهِ كَما يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِعَزائِمِهِ؛
خداوند دوست دارد از امور مجاز نيز استفاده شود چنانكه دوست دارد به تكاليف عمل شود.
[وسائل الشيعه، ج ۱، ص ۸۱ ، ح۱]
قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اِذا اَنـْعَمَ عَلى عَبْدٍ اَنْ يُرى اَثـَرُ نِعْمَتِهِ عَلَيْهِ وَ يُبْغِضُ الْبُؤْسَوَالتَّبَؤُّسَ؛
خداوند دوست دارد وقتى به بنده اى نعمت داد اثرش در او ديده شود و فقر و تظاهربه فقر را دشمن مى دارد.
[تحف العقول، ص۵۶]
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ عزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُحْتَرِفَ الاَْمينَ؛
خداوند انسان شاغل امين را دوست دارد.
[كافى، ج ۵، ص ۱۱۳، ح ۱]
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُتَواضِعينَ؛
خداوند متواضعان را دوست دارد.
[تحف العقول، ص ۱۴۳]
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْعَقْلَ الْقَويمَ وَالْعَمَلَ الْمُسْتَقيمَ؛
خداوند عقل استوار و كردار معتدل را دوست دارد.
[غررالحكم، ح ۳۴۱۰]
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اَنْ تَـكونَ نِيَّةُ الاِْنْسانِ لِلنّاسِ جَميلَةً، كَما يُحِبُّ اَنْ تَكونَنِيَّتُهُ فى طاعتِهِ قَويَّةً غَيرَ مَدخولَةٍ؛
خداوند دوست دارد كه انسان نسبت به ديگران خوش نيت باشد، چنانكه دوستدارد نيتش در اطاعت از او محكم و خالص باشد.
[غررالحكم، ح ۳۷۰۳]
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَِخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اشنيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او رابه ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و درسرانجام كار من مى انديشد.
[محاسن، ج ۱، ص ۷۲]
قال السجّاد (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ كُلَّ قَلْبٍ حَزينٍ وَ يُحِبُّ كُلَّ عَبْدٍ شَكورٍ؛
خداوند هر قلب محزون و هر بنده شكرگزار را دوست دارد.
[كافى، ج ۲، ص ۹۹، ح۳۰]
قال الباقر (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُداعِبَ فِى الْجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛
خداوند كسى را كه در ميان جمع شوخى مى كند، به شرط آن كه ناسزا نگويددوست دارد.
[كافى، ج ۲، ص ۶۶۳، ح۴]
قال الباقر (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اِبْرادَ الْكَبَدِ الحَرّى؛
خداوند خنك كردن جگر تشنه را دوست دارد.
[كافى، ج ۴، ص ۵۸، ح۶]
قال الباقر (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اِطْعامَ الطَّعامِ وَ اِفشاءَ السَّلامِ؛
خداوند غذا دادن و به همه سلام كردن را دوست دارد.
[محاسن، ج ۲، ص ۱۴۳، ح ۱۳۷۱]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ اَنْ يُعْبَدَ فِى السِّرِ كَما يُحِبُّ اَنْ يُعْبَدَ فِى الْعَلانِيَةِ؛
خداوند دوست دارد كه در پنهان عبادت شود، چنانكه دوست دارد آشكارا عبادت شود.
[كافى، ج ۲، ص ۲۲۳، ح ۸]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ عزّوَجَلَّ يُحِبُّ اَنْ يُسْاَلَ وَ يُطْلَبَ ما عِنْدَهُ؛
خداوند عزّوجل دوست دارد آنچه نزد اوست درخواست گردد و طلب شود.
[كافى، ج ۲، ص ۴۷۵، ح۴]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْعَبْدَ الْمُفَتَّنَ التَّوّابَ وَ مَنْ لَمْ يَكُنْ ذلِكَ مِنْهُ كانَ اَفْضَلَ؛
خداوند بنده به گناه افتاده توبه كار را دوست دارد ولى كسى كه گناه نكند، از اوبرتر است.
[كافى، ج ۲، ص ۴۳۵، ح۹]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْبَيْتَ الَّذى فيهِ الْعُرْسُ وَ يُبْغِضُ الْبَيْتَ الَّذى فيهِ الطَّلاقُ؛
خداوند خانه اى را كه در آن عروسى برپا شود دوست دارد و با خانه اى كه در آن طلاقصورت گيرد، دشمن است.
[كافى، ج ۶، ص ۵۴، ح۳]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ يُبْغِضُ البُؤْسَ وَ التَّباؤُسَ؛
خداوند زيبايى و آراستگى را دوست دارد و با فقر و تظاهر به فقر دشمن است.
[كافى، ج ۶، ص ۴۴۰، ح ۱۴]
قال الصادق (علیه السّلام): اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْعَدْلَ؛
خداوند عدالت را دوست دارد.
[محاسن، ج ۲، ص ۱۰۸، ح ۱۲۹۴]
پس از ویرایش و زیباسازی به نقل از    
ٰ     
خدا با چه کسانی هست؟
{۱} صابران
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ‌.
ای افرادی که ایمان آورده‌اید! از صبر (و استقامت) و نماز، کمک بگیرید! (زیرا) خداوند با صابران است.
سوره بقره آیه ۱۵۳.
نکته های این آیه
مشابه اين كلام الهى را در همين سوره‌ «بقره، ۴۵» خوانديم كه خداوند به بنى‌اسرائيل مى‌فرمود: در برابر ناملايمات و سختى‌ها، از صبر و نماز كمك بگيريد. در اين آيه نيز به مسلمانان دستور داده مى‌شود تا در برابر حوادث سخت زندگى، از صبر و نماز يارى بجويند. آرى، دردهاى يكسان، داروى يكسان لازم دارد.
اصولًا انسانِ محدود، در ميان مشكلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى ومنكوب مى‌شود. و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختى‌ها، خود را نمى‌بازد و براى او حوادث، بزرگ نمى‌نمايد. كسى كه نماز را با حضور قلب و با توجّه مى‌خواند، به معراج مى‌رود. هرچه پرواز معنوى او بيشتر باشد و بالاتر رود، دنيا و مشكلات آن و حتّى خوشى‌هاى آن كوچكتر مى‌شود.
انسان، يا در نعمت بسر مى‌برد كه بايد به آيه قبل عمل كند؛ «فَاذْكُرُونِي، اشْكُرُوا لِي» و يا در سختى بسر مى‌برد كه بايد به اين آيه عمل كند؛ «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ»
خداوند مى‌فرمايد: خدا با صابران است و نمى‌فرمايد: با نمازگزاران است. زيرا نماز نيز نياز به صبر و پايدارى دارد.
در روايات مى‌خوانيم: هرگاه كار سختى براى حضرت على عليه السلام پيش مى‌آمد حضرت دو ركعت نماز مى‌خواند.
اين سيره را بوعلى سينا نيز عمل مى‌كرد.
صبر، مادر همه كمالات است؛
صبر در جنگ، مايه شجاعت است.
صبر در برابر گناه، وسيله تقواست.
صبر از دنيا، نشانه زهد است.
صبر در شهوت، سبب عفّت است.
صبر در عبادت، موجب طاعت، و صبر در شبهات، مايه‌ى وَرع است.    
پیام های آیه
۱- ايمان اگر همراه با عمل و توكّل وصبر و عبادت باشد، كاربرد بيشترى خواهد داشت. «الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ …»
۲- نماز اهرم است، بار نيست. «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»
۳- صبر ونماز، وسيله جلب حمايت‌هاى الهى هستند. «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»
۴- اگرچه خداوند با هركس ودر هر جايى حضور دارد؛ «هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ» و لكن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و يارى رسانى خداوند به صابران است. «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»
تفسیر نور حجةالاسلام قرائتی، ج ۱ - ص ۲۳۶.
إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ.
خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند، و کسانی که نیکوکارند.
سوره نحل، آیه ۱۲۸.
} محسنون
إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ.
خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند، و کسانی که نیکوکارند.
سوره نحل، آیه ۱۲۸.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -