انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی بهجت (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

حكم الكل

سؤال347. آيا الكل سفيد به فرمول C2H5OH ـ كه از چغندر يا كشمش يا انجير يا خرما گرفته مى شود ـ نجس است؟ [البته اين الكل مست كننده هم هست] و در صورت نجاست، در اكثر آزمايشگاه هاى دانشگاهى، براى آموزش درسى از آن استفاده مى شود كه محصول واكنش شيميايى آن، يك مادّه ى ديگرى نظير اسيد و... مى شود، آيا محصول واكنش نجس است؟ و هم چنين در صنايع داروسازى از آن به عنوان يك حلاّل استفاده مى شود، آيا دارو نجس است؟

جواب:الكلى كه مست كننده باشد نجس است و با هر چه مخلوط شود آن هم نجس است و اگر در تركيبات، استحاله ى فراگير، صورت گيرد به اين كه تمام تركيبات مايع آن استحاله شود، نه فقط الكل، پاك مى شود.

الكل نجس

سؤال348. آيا الكل سفيد و زرد نجس است؟

جواب:الكل مطلقا مورد احتياط در نجاست است، مگر به گونه اى به دست بيايد كه از ابتدا مسموم كننده باشد نه مست كننده.

شامپوى مخلوط به الكل

سؤال349. آيا شامپو كه بعضى مى گويند الكل داخل آن است نجس است يا خير؟ و در صورت اطمينان وظيفه چيست؟

جواب:اگر علم يا اطمينان به وجود الكل دارد، مقتضاى احتياط، اجتناب است.

آغشته شدن خون با الكل در تزريق

سؤال350. پرستار بعد از تزريق آمپول، پنبه ى الكلى كه تمام آن آغشته به الكل است روى موضع تزريق قرار مى دهد، چنان چه از محلّ تزريق خون خارج شود، آيا از طريق پنبه ى آغشته به الكل دست پرستار نجس مى شود؟

جواب:اگر پنبه با خون نجس شده و الكل به دست سرايت كرده، دست نجس مى شود على الاظهر، و اگر پنبه با خون نجس نشود و فقط الكل به دست سرايت كند، دست نجس مى شود على الاحوط.

خوردن الكل دارويى

سؤال351. در مواردى الكل حكم دارو دارد و خوردن آن ضرورت پيدا مى كند، در اين موارد خوردن الكل چه حكمى دارد؟

جواب:فقط در مواردى كه معالجه منحصر به خوردن آن است، اكتفا به حدّ ضرورت جايز است.

باد كردن دانه هاى انگور

سؤال352. مقدارى انگور در مقابل آفتاب گذاشته شده تا پس از خشك شدن مويز شود. اكنون دانه هاى آن باد كرده آيا دانه هاى انگور نجس مى باشند است؟

جواب:ملاك، علم به جوش آمدن مغز آن با آفتاب است، كه در اين صورت بنابر اظهر نجس است.

شيره ى انگور

سؤال353. حكم شيره ى انگور كه از جوشاندن آب انگور (با ذهاب ثلثين) به همراه خاك مخصوص به دست مى آيد و رنگ آن تقريبا قهوه اى و غليظ است چيست؟ آيا خاك كه همراه آن است پاك مى باشد؟

جواب:از حيث طهارت و نجاست اشكالى ندارد، و هم چنين اگر خاك در شيره مستهلك شود ـ كه نوعا هم اين چنين است ـ ، خوردن آن هم بى اشكال است.

 

انگور و آب انگور

سؤال354. در توضيح المسائل فرموده ايد كه اگر انگور و آب انگور به واسطه ى پختن يا غير آن جوش آيد بنابر اقوى و احوط نجس، و خوردن آن حرام است. سؤال اين است كه بعضى از انگورها را تدريجا براى سركه شدن مى ريزند و ممكن است وقت ريختن انگور بعدى، انگور اوّلى جوش آمده و نجس شده باشد و انگور دوّمى يا سومى را نجس كند، آيا به واسطه سركه شدن، مجموع انگورها پاك خواهد شد؟

جواب:با سركه شدن، مجموع پاك مى شود.

خرما و كشمش پخته شده

سؤال355. خوردن كشمش و خرما در ميان شيرينى هايى كه با پخت مستقيم و يا غير مستقيم هم چون فر و... تهيه مى شود اشكال دارد؟ و در صورت نجاست، آيا تمام شيرينى نجس است يا همان قسمتى كه خرما و كشمش وجود دارد؟

جواب:اگر موقع پختن جوش بيايند احتياطا نجس است و هر مقدار از اطراف خود را كه پس از جوش آمدن، علم حاصل است رطوبت نجس آن ها سرايت كرده است نجس مى كند.

سؤال356. كشمش و خرما را اگر در آب بجوشانند يا سرخ كنند آيا نجس مى شود؟ اگر سوخته شده باشد چه طور؟

جواب:بنابر احتياط واجب نجس مى شود.

شى ء خارجى در ظرف سركه

سؤال357. شخصى مقدارى كشمش جهت سركه ريخته و در ضمن آن چند دانه نخود يا عدس و... در آن بوده است، آيا پاك است؟ و در صورت نجس بودن آيا سركه ى به دست آمده نجس است؟

جواب:پاك است.

چربى در ظرف سركه

سؤال358. گاهى در ظرف چربى، انگور مى ريزند كه سركه گردد. پس از سركه شدن، چربى هاى روى آن بالا مى آيد. آيا چربى ها نيز به تبعيّت، پاك مى شود؟

جواب:احتياط در اين است كه اوّل ظرف را از آن چربى ها پاك كنند.

تهيه سركه با مواد شيميايى

سؤال359. در صورتى كه آب انگور به واسطه مواد افزودنى شيميايى يا... تبديل به سركه شود، پاك است؟

جواب:بله، پاك است.

ملاك در تثليث

سؤال360. مى دانيم در تثليث شيره ى خرما به غليان، بايد آن را با آب جوشاند، آيا ملاك در تثليث شيره ى خرما به غليان (كم شدن دو سوّم) خرما با همان آب خارجى است يا خود خرما به تنهايى؟

جواب:ملاك در تثليث، همان شيره ى خرماى به جوش آمده نزد عرف است، نه خود خرما به تنهايى.

حكم مشروبات

سؤال361. عرق و شراب چه فرقى دارند و حكم آن ها چيست؟

جواب:هر چه مُسكر (مست كننده)، باشد حرام است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -