انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی خوئی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1325- نظر حضرت عالي به اين آيه چيست «فنسي ولم نجد له عزماً» چگونه حضرت آدم عليه السلام فراموش كرد و حال آنكه ما معتقديم به اينكه معصوم - معصومِ از نسيان است؟

جواب: مراد از نسيان ترك مأمور به است به خيال آنكه لازم است مخصوصاً بعد از آنكه شيطان آن دو را قسم داد كه من از ناصحين هستم چنانچه در قرآن مجيد حكايت كرده.

سؤال 1326- نظر حضرت عالي راجع به آيه إفك، كه نازل شده به برائت نمودن مقذوف را، آيا اين در عايشه بوده يا ماريه؟ اقوال مفسرين ما را محير كرده است؟

جواب: آيه، بنابر رأي صحيح راجع به ماريه و تنزيه او است و قولي كه قائل است كه آيه راجع به عايشه است مدرك آن اخباري است كه خود عايشه نقل كرده، پس سند تام كه بتوان به آن اعتماد كرد نيست.

سؤال 1327- نظر حضرت عالي راجع به اين آيه چيست «وإذ أخذ ربك من بني آدم من ظهورهم ذريتهم وأشهدهم علي أنفسهم ألست بربّكم قالوا بلي» آيا آيه بر

ظاهر آن بايد تفسير كرد يا براي او باطن است، چون بعضي از مفسرين استبعاد نموده‌اند كه خداوند متعال ذريه‌اي از آدم خارج كرده باشد از كمر او، پس قرار داده‌اند براي آيه باطني را؟

جواب: دلالت ظاهر آيه اشكال ندارد و استبعادي ندارد در چيزي كه فعل خداست كه قادر است بر هر چيزي كه ممكن است قدرت بر آن.

سؤال 1328- مقصود از ركون در قرآن مجيد «ولا تركنوا الي الذين ظلموا» چيست؟

جواب: اعتماد نمودن به آنها در امور دين است. واللََّه العالم.

سؤال 1329- مصداق اعانت بر اثم چيست؟

جواب: مثل دادن خنجر يا عصا به دست كسي كه مي‌خواهد مسلماني را بكشد يا بزند بدون مجوز شرعي. واللََّه العالم.

سؤال 1330- كاشي و قطعات آهني كه براي نقش آيات قرآن و اسامي مقدسه در آتش گداخته و محروق مي‌شوند شرعاً چه صورت دارد؟

جواب: مانعي ندارد.

سؤال 1331- اگر آيات قرآن شريف در پاره‌هاي كاغذ يافت شود و مي‌خواهند در اماكن غير محترمه مانند آشغال‌دان بياندازند آيا جايز است آيات قرآن را پاك كرد يا آنكه روي آيات خط كشيد به طوري كه آيات قرآني از بين برود؟

جواب: اگر پاك گردد به طوري كه خوانده نگردد اشكال ندارد. واللََّه العالم.

سؤال 1332- اوراقي كه اسم خدا و پيغمبر و ائمه عليهم السلام روي آن چاپ شده مانند كارت‌هاي دعوت و اعلانيه و غيره چون ممكن است در جاهاي نامناسب واقع شوند، به همين منظور آنها را قيچي و ريز ريز كردن و يا ريختن رنگ به روي آنهاچگونه است؟

جواب: مانعي ندارد
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -