انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

شکیات در غسل

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات غسل (آیت الله العظمی بهجت قدس سره)
شکیات در غسل
غسل با شکّ در بقاى وقت
سؤال788. اگر کسى در صورت شکّ در بقاى وقت، با جریان استصحاب باقى بودن وقت، غسل کند؟ آیا و در صورت غسل و معلوم شدن خلاف آن، غسل او صحیح است؟
پاسخ: بله، غسل صحیح است.
غسل با شکّ در طهارت
سؤال791. کسى که صبح از خواب بیدار مى شود و شک مى کند که جنب هست یا نه، آیا مى تواند غسل کند؟
پاسخ: مانعى ندارد به امید عمل به وظیفه غسل کند، ولى باید براى عملى که مشروط به طهارت است ـ مثل نماز ـ وضو بگیرد.
شکّ در تطهیر بدن قبل یا حین غسل
سؤال793. اگر یقین داشته که قبل از غسل، بدن نجس بوده است و شک دارد که زیر دوش قبل از غسل دادن، هر قسمتى را آب کشیده، یا غسل و تطهیر در یک لحظه بوده، وظیفه چیست؟ نمازهاى خوانده شده چه حکمى دارد؟
پاسخ: اگر غسل و تطهیر آنى نبوده، یعنى با آغاز شستن نجاست تطهیر شده است و به ادامه ى آن از حدث تطهیر گردیده ـ که نوعا هم همین طور است ـ غسل و نمازهایش صحیح بوده. بله، اگر جریان آب در حین غسل بر موضع نجس فقط یک لحظه بوده، پس اعاده غسل موافق احتیاط است، اگر احتمال توجه به پاک کردن محل نجس در حین غسل را نمى دهد.
وسواس در نجاست، طهارت، وضو و به خصوص غسل
سؤال814. کسى که در طهارت، نجاست، وضو، به خصوص غسل زیاد شک مى کند و آب خیلى مصرف مى کند، وظیفه ى او چیست؟
پاسخ: باید به شک هایش عمل نکند و مثل افراد متعارف عمل کند.
شک در صحت غسل
سؤال847. اگر بعد از اتمام غسل، در صحت غسل شک کنم، تکلیف چیست؟
پاسخ: آن شک اعتبار ندارد.
شک در رسیدن آب به پوست
سؤال848. فردى در غسل خیال مى کرده صرف رسیدن آب به مو کافى است و لازم نیست آب به پوست برسد و همین طور غسل مى کرده تا اکنون که ملتفت مسأله شده است. اکنون در غسل ها شک دارد که آیا آب به پوست مى رسیده یا نه ولى احتمال رسیدن را مى دهد، آیا غسل هاى او صحیح بوده است؟
پاسخ: اعمال گذشته او محکوم به صحت است، زیرا شک پس از فراغ است.
شکّ در شستن مقدارى از بدن
سؤال850. اگر بعد از غسل در شستن قسمتى از بدن شک کند، حکم آن چیست؟ در بین غسل چه طور؟
پاسخ: بعد از غسل اعتنا نکند؛ و در بین غسل، احوط تدارک است ـ تا وقتى که با تدارک محذورى لازم نیاید ـ و در غیر این صورت، بنابر احتیاط غسل را تمام مى کند و تیمّم مى نماید.
شکّ در غسل بعد از خروج از حمّام
سؤال853. اگر کسى به قصد غسل واجب وارد حمّام شود و سپس شک کند که آیا غسل کرده یا خیر، حکمش چیست؟
پاسخ: باید غسل کند.
وسواس در غسل
سؤال858. اگر کسى در شستن وسواس پیدا کرد، حکمش چیست؟
پاسخ: باید به وسوسه اش اعتنا نکند.
دقت در غسل جنابت
سؤال859. آیا در غسل جنابت باید وسواس به خرج داد که آب به همه جاى بدن رسیده است؟
پاسخ: وسواس لازم نیست و ملاک در رسیدن آب، عرف متدیّنین است.
غسل فرد وسواسى
سؤال860. آیا غسل انسان هاى وسواسى، که گاهى مدت ها طول مى کشد، باطل است؟
پاسخ: اگر غسل را صحیح به جا آورد، باطل نیست؛ ولى نباید طول دهد
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -