انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی خوئی (قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 1226- كسى به ديگرى بگويد كه اين جانب را بكش و راضى هستم آيا بعد از كشتن بر قاتل راجع به مقتول ديه و قصاص است يا نه؟

جواب:  در فرض سؤال اگر مختار در كشتن بود و كشت قصاص ثابت است و اگر مجبور باشد پس اگر تهديد به كشته شدن بود و كشت فقط ديه ثابت مى‏شود بر خودش، واللََّه العالم.

سؤال 1227- شوهر با عيالش با شوخى بدن زنش را سياه و قرمز كرده و يا بالعكس، ديه لازم است يا نه، اگر ديه باشد قبل از شوخى شرط كنند كه اگر سياه شد ضامن نباشيم آن ديگرى هم قبول نمايد، چه صورت دارد؟

جواب:  بلى ديه ثابت مى‏شود و ابراء قبلى اثرى در سقوط آن بعد از حصول ندارد و محتاج است به اسقاط بعدى يا دفع ديه، واللََّه العالم.

سؤال 1228- اگر تصادف نمايد با ماشين خود و باعث كشته شدن شخصى گردد و از روى غير عمد باشد آيا ديه بر او هست؟

جواب:  بله بر او ديه هست.

سؤال 1229- اگر در فرض سؤال قبل، مقتول كافر باشد چه حكمى دارد؟

جواب:  در اين صورت چيزى بر او نيست.

سؤال 1230- راننده ماهر وسيله نقليه هم بدون عيب در خطك شى‏ ها و جاهايى كه براى عبور پياده‏ ها تعيين شده آسيبى به عابر پياده مى‏رسد. آيا راننده ضامن ديه است يا خير؟

جواب:  اگر عابر خلاف نظام به خصوص آن محل را نكرده راننده ضامن است.

سؤال 1231- عابر پياده در جاهايى كه مخصوص عبور وسايل نقليه است عبور مى‏كند. بر اثر بى‏ توجهى عابر و راننده تصادف مى‏شود آيا راننده ضامن ديه است؟

جواب:  در مفروض سؤال ضامن نيست.

سؤال 1232- در جايى كه مخصوص عبور وسايل نقليه است شخصى ايستاد با اين كه راننده توجه دارد به او، يك مرتبه در جلو وسيله نقليه حركت مى‏كند كه چاره از دست راننده خارج مى‏شود و تصادف مى‏شود، آيا راننده ضامن است يا خير؟

جواب:  در اين فرض نيز ضامن نيست.

سؤال 1233- راننده در مسير اصلى خود حركت مى‏ كند ناگاه طفلى به طور عجله جلو ماشين او مى‏ د ود و راننده نمى‏تواند خوددارى كند و صدمه به طفل مى‏ رسد، آيا راننده بايد ديه طفل را به ولى او بدهد يا خير؟

جواب:  بر فرض مزبور ديه بر او نيست.

سؤال 1234- در تصادفات بدنى گاهى مى‏شود بر اثر نقص در وسيله نقليه و يا ماهر نبودن راننده پيش مى‏آيد، آيا راننده ضامن ديه است يا خير؟

جواب:  بلى ضامن است.

سؤال 1235- زيدى در اثر تصادف (و به هم خوردن دو اتومبيل به يكديگر) مقتول شده، شخص راننده (سائق) كه زنده است او را به زندان مى‏برند تا ورثه رضايت بدهند و او آزاد شود، در صورتى كه شخص مقتول صغير داشته باشد از جهت دادن رضايت اگر مبلغ كم باشد به ضرر ورثه است، با اين حال مقتول اگر وارث كبير هم داشته باشد چه كند؟

جواب:  در صورتى كه قتل مستند به راننده است اگر قتل خطأى محض باشد ديه او بر عاقلهء قاتل است، و اگر شبه عمد باشد ديه بر خود راننده است، و در هر دو صورت رضايت دادن ورثه به كمتر از ديه در صورتى كه بين آنها صغير باشد جايز نيست، و اگر قتل اصلاً به راننده مستند نيست بر او چيزى نيست و نه بر عاقله او. واللََّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -