انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۴۶) در باره گناه «استمناء و خودارضایی»

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ
در باره گناه «استمناء و خودارضایی»
معنای خودارضایی و استمناء
استمناء یا خود ارضايي یعنی بازی کردن با خود به قصد بیرون آمدن منی!
حرمت خودارضایی و استمناء
خود ارضايي حرام و گناه کبیره است و عملی انحرافی است و بايد با عمل و رفتار با آن مقابله کرد و راه درمان آن جز با رعايت دقيق دستورالعملها محقق نمیشود، ولی چون هر عملی نياز به دانش و اطلاعات خاصّ خود دارد، بنابراين راه کنترل و درمان اين بيمارِ و عادت زشت نيز بدون کسب آگاهی ميسر نيست.
توجّه به سه نکته در باره استمناء:
{۱} آگاهی از حرمت شرعی و اخلاقی آن؛
{۲} آگاهی از عواقب سوء استمناء.
{۳} آگاهی از روش پيشگيری و درمان.
    
توضیح نکته اول: (حرمت شرعی و اخلاقی استمناء)
عمل شنیع استمناء و خودارضائی؛ یکی از رذائل اخلاق هست و انجام آن طبق روایات، موجب دور شدن شخص از رحمت خدا و اهل بیت (علیهم السلام)  و زایل شدن عقل میشود و از لحاظ شرعی حرام و گناه کبیره محسوب ميشود و هر گناهی نور ايمان را تضعيف می كند و باعث تاريكی و آلودگی روح انسان میشود. نوری كه انسان بدان نياز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در دنیا دچار خسران و در آخرت دچار عذاب و حسرت خواهد شد).
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: هر كس، كه با دست شهوتش را بیرون كند ملعون است.
آقا امام صادق (علیه السّلام) می‌فرماید: سه دسته‌اند كه خداوند با ایشان سخن نمی‌گوید و به نظر رحمت به آنها نگاه نکند و پاكشان نفرماید و برایشان عذاب دردناكی است:
{۱} كسی كه موی سفیدش را بكند (تا خود را جوان نشان دهد)؛
{۲} كسی كه با عضو خودش شهوتش را دفع كند (خودارضائی)؛
{۳} كسی لواط  دهد.
سُئِلَ الصَّادِقُ (علیه السلام) عَنِ الْخَضْخَضَةِ فَقَالَ إِثْمٌ عَظِیمٌ قَدْ نَهَى اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ فِی کِتَابِهِ وَ فَاعِلُهُ کَنَاکِحِ نَفْسِهِ وَ لَوْ عَلِمْتُ مَنْ یَفْعَلُ مَا أَکَلْتُ مَعَهُ فَقَالَ السَّائِلُ فَبَیِّنْ لِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ نَهْیَهُ فَقَالَ قَوْلُ اللَّهِ فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ وَ هُوَ مَا وَرَاءَ ذَلِکَ فَقَالَ الرَّجُلُ أَیُّمَا أَکْبَرُ الزِّنَى أَوْ هِیَ قَالَ ذَنْبٌ عَظِیمٌ ثُمَّ قَالَ لِلْقَائِلِ بَعْضُ الذُّنُوبِ أَهْوَنُ مِنْ بَعْضٍ وَ الذُّنُوبُ کُلُّهَا عَظِیمَةٌ عِنْدَ اللَّهِ لِأَنَّهَا مَعَاصِی وَ أَنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مِنَ الْعِبَادِ الْعِصْیَانَ وَ قَدْ نَهَانَا اللَّهُ عَنْ ذَلِکَ لِأَنَّهَا مِنْ عَمَلِ‏الشَّیْطَانِ إِنَّ الشَّیْطانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّما یَدْعُوا حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعِیرِ.
از آقا امام صادق (علیه السلام) در باره «خضخضه» (استمناء با دست) سؤال شد، در جواب فرمود: گناه بزرگی است که خداوند متعال در کتابش (قرآن) از آن نهی کرده است و کسی که چنین کاری را انجام دهد مثل این است که با خود ازدواج کرده باشد و اگر من بدانم که کسی این کار را انجام داده است با او غذا نمی خورم!
سؤال کننده عرض کرد: ای پسر رسول خدا نهی خداوند متعال در کتابش را برای من بیان کنید! حضرت (علیه السلام) فرمود: این آیه که می فرماید : کسی که از غیر این (راه های مجاز های شرعی برای نیاز های جنسی خود) استفاده کند ظلم کرده است.
مستدرک‏ الوسائل ج: ۱۴ ص: ۳۶۶ باب ۲۳- بَابُ تَحْرِیمِ الِاسْتِمْنَاءِ ح ۱۱۶۹۷۴.
از آقا امام صادق (علیه السّلام)... از حکم کسی که با حیوانی آمیزش کند یا (استمناء) کند، پرسیدند، فرمود:
«هر کس شهوت خود را به این وسیله و مانند آن دفع کند در حکم زنا کردن است. یعنی با گناه زنا برابر می‌باشد.
نیز از آقا امام صادق (علیه السّلام) راجع به حكم استمناء سـؤال شد؟ حضرت (علیه السّلام) فرمود:
«گناه بزرگی است كه خداوند در قرآن مجید از آن نهی فرموده است و استمناء كننده مثل این است كه به خودش نكاح كرده و اگر كسی را بشناسم كه چنین كاری را انجام دهد با او هم غذا نمی شوم».
در حدیث آمد: ...هفت گروهند كه خدای عزوجل در قيامت به آنان نظر نمیكند كه يك گروه از آنها كسانی اند كه با دست خويش ازدواج كنند. (یعنی استمناء میکنند).
    
توضیح نکته دوم: (آگاهی از عواقب سوء استمناء)
از نظر علمی هیچ پزشک عاقل و فهیم استمناء را تجویز نمیکند و پسندیده نمی داند بلکه پزشکان برای استمناء مضرّاتی را معرفی میکنند که برخی از آنها عبارتند از:
{۱} مبتلا شدن به کشمکش های روحی و اضطراب؛ (زیان عقلی و روانی)
{۲} حساسیت و ضعیف شدن مراكز عصبی؛ (زیان عقلی و روانی)
{۳} به هم خوردن نظم وآرامش روحی؛ (زیان عقلی و روانی)
{۴} دچار شدن به افسردگی و اضطراب؛ (زیان عقلی و روانی)
{۵} سر گیجه داشتن؛ (زیان عقلی و روانی)
{۶} فراموشی؛ (زیان عقلی و روانی)
{۷} سستی اراده؛ (زیان عقلی و روانی)
{۸} ضعف حافظه؛ (زیان عقلی و روانی)
{۹} لذّت نبردن از آمیزش با همسرانشان؛ (زیان جنسی)
{۱۰} احتلام مكرر؛ (زیان جنسی)
{۱۱} مبتلا شدن به انزال زود رس؛ (زیان جنسی)
{۱۲} دچار شدن به لاغری، لرزش؛ (زیان جسمی)
{۱۳} ضعیف شدن قوّه بینایی و شنوایی؛ (زیان جسمی)
بنابراین استمناء شرعاً، عرفاً و هم از نظر طبّ و علم؛ حرام و ناپسند است.
    
توضیح نکته سوم: (آگاهی از روش پیشگیری و درمان استمناء)
راههای درمان استمناء و ريشه كن نمودن آن:
{۱} اگر ازدواج نکرده است زود ازدواج كردن؛ (زيرا ازدواج موجب سلامت روحي و جسمي و كنترل کننده این گناه است).
{۲} روزه گرفتن؛ (روزه موجب تخفيف شهوت جنسی میشود).
آقا پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید:
يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ.
ای جوانان اگر میتوانيد، از دواج كنيد كه موجب قدرت حفظ چشم از نگاه به نامحرم و محافظت آلت تناسلی ار فعل حرام می باشد و كسی كه نمي تواند ازدواج كند، روزه بگيرد زيرا روزه شهوت را سركوب میكند.
{۳} پرهيز کردن از محرك های جنسی.
زیرا نگاه كردن به افراد بزك كرده در کوچه و بازار و خواندن مطالب عاشقانه وديدن تصاوير سكس كه از جانب تاجران شرف و غريزه ترويج میشود و گوش دادن به آهنگ های مبتذلی كه با امواج هوا در فضا سير میکند و محيط را آلوده میسازد، عفت را لكه دار و اخلاق را فاسد و شخصیّت را لگد مال و ادراك و فهم را كند و حافظه را ضعيف و آتش غريزه را شعله ور میسازد و جوان را در حقارت پست شهوت مدفون مي سازد.
{۴} پركردن اوقات فراغت با برنامه هاي مفيد.
روانشناسان معتقدند: فردی كه با خود خلوت می كند انديشه های رويايی و افكار پريشان و تخيلات جنسی شهوت انگيز به او هجوم می آورند، خصوصاً در افراد نوجوان اين تفكرات و حالات شديد تر است. در اين هنگام جوان يا نو جوان به گناه استمناء رو میآورد تا طغيان شهوت را فرونشاند يا از فشار آن بكاهد.
{۵} پیدا کردن دوستان خوب.
باید جوان با دوستانی معاشرت کند که در سيمايشان اثر سجده و راهشان درست و اخلاقشان خوب و خدائی باشد، چه خوب است كه جوانان و نوجوان به دنبال چنين دوستانی باشند تا آنها را در سختي ها و نا ملايمات زندگی تكيه گاه باشند و در جوارشان آرامش روحی پیدا کنند.
{۶} اجرا کردن دستورات طبي.
دستورات طبّی مانند:
۱- حمام با آب سرد در فصول گرم،
۲- انجام تمرينات ورزشی،
۳- مصرف نکردن زياد گوشت و غذا های مقوی،
۴- نخوابيدن بر شكم يا پشت، (بلکه مطابق توصیه دین، به پهلوی راست و مقابل قبله بخوابد).
{۷} ترس از خدا داشتن.
اگر جوان احساس كند كه خدا او را می بيند و مراقب اوست و نهان و آشكارش را بخوبی می داند و خيانت چشم و اسرار درون او را مييند و اگر در انجام وظايف كوتاهی كند بزودی به حساب كار هايش می رسد و اگر بلغرد يا منحرف شود او را مجازات میکند، ديگر به جانب اعمال قبح و عوامل مهلك نمیرود و از ارتكاب فحشا و منكر نيز خود داری می كند.
جوانان باید بدانند که حضور در مجالس علمی و خواندن نماز های واجب، تلاوت قرآن، خواندن نماز شب انجام روزه و شنيدن شرح حال و زندگي ياران پيامبر و بزرگان دين و همراهی با جماعت مؤمن و نيكوكار و ياد مرگ و زندگی پس از مرگ، ترس از خدای عزوجل سازنده آنان است و دل را رشد می دهد و عظمت و اقتدار پروردگار را در دل احساس می كنند و از خدا دور نمیشوند. (و نظارت الهی را در زندگی خود احساس می کنند).
    
حکم شرعی گناه خودارضائی در حال روزه
{۱} مطابق با فتوای اکثر مراجع عظام تقلید؛ کسی که گناه خود ارضایی را در ماه مبارک رمضان مرتکب شود روزه اش باطل است ولی باید روزه را نگه دارد و پس از ماه مبارک رمضان روزه را قضا کند و بنابر احتیاط واجب هم ۶۰ روز روزه بگیرد و هم به ۶۰ فقیر هم طعام بدهد.
{۲} مطابق با فتوای آیات عظام: آیةالله العظمی سیستانی و آیةالله العظمی امام خامنه ای یا ۶۰ روز روزه بگیرد یا به ۶۰ فقیر طعام بدهد.
نکته:
کسانی که مقلد سایر مراجع عظام هستند یا باید به احتیاط مرجع تقلیددشان عمل کنند یا از احتیاط مرجع تقلیدشان به فتوای آیات عظام: آیةالله العظمی امام خامنه ای یا آیةالله العظمی سیستانی (مدظلهما) رجوع کنند تا فقط یکی از کارها را انجام دهند.
وجوب توبه:
در هر صورت واجب است {کسی که به گناه استمناء و خودارضایی مبتلا شده است} از گناه خود توبه و استغفار کرد و البته خداوند بخشنده تمام گناهان است؛ زیرا چنین گناهی علاوه بر اینکه موجب می شود عبادات ولو درست و صحیح باشد اما قبول درگاه الهی نشود و بدتر اینکه استمنا کننده به عواقب وخیم جسمی و روحی و روانی و بیماریهای متعدد مبتلا شود و از آثار وضعی این گناه حتماً در امان نخواهد ماند.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم وَ الْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -