انهار
انهار
مطالب خواندنی

اشتغال زنان

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال27:من دختري را عقد كرده ام او هنوز در خانهٔ پدرش مي باشد و قاليبافي مي كند ولي امكان دارد در اثر زيادي كار عقيم بشود. آيا مي توانم شرعاًمانع كار او بشوم يا خير؟

جواب: مي توانيد او را به منزل خود ببريد.

سؤال28:اگر شوهرشاغل بودن زن را صلاح نداند و شاغل بودن زن باعث از هم پاشيدگي زندگي زندگي زنا شوئي شوهر شود ،آيا شوهر حق ممانعت او را دارد يا نه؟

جواب:اشتغال زن اگر موجب تضييع حقوق زنا شويي شوهر نباشد مانع ندارد ولي بيرون رفتن زن از خانهٔ شوهر منوط به اجازهٔ شوهر است.

سؤال29:زني در هنگام عقد شغل خود را به شوهر گفته و در عقد نامه ذكر شده و در مدتي كه در منزل شوهر به سر برده به شغلش ادامه داده بعد از چند ماه (به واسطهٔ رفتار غير اسلامي و عدم توافق اخلاقي)با هم متاركه نموده و زن د رمنزل پدر بسر مي برد و زماني كه در حال متاركه بوده اند كوچكترين نفقه و خرجي از طرف شوهر نرسيده اكنون شوهر طي شكايتي عدم رضايت خود را از كار كردن زن اعلام داشته! اولاً اينك با هم زندگي مشترك ندارند كه تضييع حقي از او شده باشد .ثانياً زن مجبور به ادامهٔ شغل براي امرار معاش مي باشد چون كوچكترين درآمدي ندارد.

با توجه به مسائل بالا آيا شوهر مي تواند از كار كردن زن جلوگيري نمايد؟

جواب:اگر در ضمن عقد شرط اشتغال براي زن شده يا عقد مبني بر اين شرط واقع شده زن مي تواند به شغل خود ادامه دهد و شوهر نمي تواند مانع شود.

سؤال30:اينجانب پسري داشتم كه در ابتدا قاليباف بوده بعد از ازدواج تا مدت دو سال با همسرش قالي بافته و با هم نيز مصرف رداند؛اكنون بعد از فوت پسرم همسرش اجرت كار كرد خويش را از من مي خواهد و من به او مي گويم كه تو رضايت داشتي  قرارداي با شوهرت نداشتي و جز ارث حق ديگري ندارد و اثاثيهٔ خانه (اعم از فرش و چيزهاي ديگر)متعلق به من مي باشد آيا اين استدلال درست است؟

جواب:زن اگر به دستور شوهر و به قصد اجرت كار كرده حق مطالبهٔ اجرت خود را دارد و در غير اين صورت بيش از سهم الارث حق ندارد.

سؤال31:اينجاننب زن شوهرداري هستم به لحاظ قِلّت حقوق شوهرم و داشتن وام بانكي حقوق ايشان تكاپوي مخارج روزانهٔ ما را نمي نمايندو فعلاً امكان استخدام برايم موجود است . تقاضا دارم اعلام فرماييد كه آيا از نظر شرعي بلا مانع است يا خير؟

جواب:استخدا م بلامانع است ولي با اجازهٔ شوهر بايد از منزل خارج شويد.

سؤال32:زني ددر حال عقد اشتغال به كاري داشته،و زوج با آگاهي بر اشتغال او به آن عقد راضي شده و شغل وي هم در سند ازدواج قيد گرديده و به امضاء طرفين عقد رسيده است و در ضمن عقد هم شرطي بر اينكه شوهر بتواند مانع از كار زن شود نشده است مضافاً به اينكه زوجه با شؤون اجتماعي و شرع مقدس اسلام مخالفتي ندارد آيا زوج مي توان از ادامهٔ اشتغال زوجه جلوگيري نمايد؟

جواب:با فرض اينكه عقد مبني بر اشتغال زوجه واقع شده باشد شوهر حق منع او را از آن اشتغا ندارد.

سؤال33:آيا زن مي تواند بدون اجازهٔ شوهر از منزل خارج گشته و در موسسه اي مشغول كار شود؟

جواب:كار كرد در بيرون اگر منافي با حقوق زناشويي شوهر نباشد با حفظ حجاب اشكال ندارد ولي خرج زن از منزل منوط به اجازهٔ شوهر است.

سؤال34:دختري هستم كه براي گويندگي در سيماي جمهوري اسلامي انتخاب شده ام و به خاطر كمك به انقلاب ان را پذيرفته ام آيا اين كار من جايز است يا خير؟

جواب:اصل شغل مانع ندارد ولي بايد كاملاً مواظب وظايف شرعيهٔ خودتان باشيد از جمله از خلطه و آميزش با مرد اجنبي اجتناب نمائيد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -