انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

اعمال ماه جمادی الثانی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
جمادی الثانی
تقویم این ماه
سوم و چهارم و پنجم: طبق بعضى از روایات مصادف با ایّام شهادت حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) است،و بزرگان و علما به آن اهمّیّت خاصى مى دادند.
روز بیستم: روز ولادت باسعادت حضرت زهرا(علیها السلام) در سال دوم بعثت یا پنجم بعثت است.
از آن جا که ماه جمادى الثّانى بیش از هر ماه دیگر، آمیخته با نام مبارک بزرگترین بانوى جهان، سیدة نساء العالمین من الاوّلین و الآخرین حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) مى باشد، پیروان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) در روزهاى آغازین ماه، بساط غم و اندوه مى گسترانند، و در روز بیستم، غرق امواج سرور و شادى هستند و غرض از همه این مراسم آگاهى بیشتر از فضایل و مناقب آن بانو و اقتباس از خلق و خو، و رنگ و بوى معنوى آن حضرت است، و چه زیبا و الهام بخش است زندگى این بانوى نمونه، در آن خانواده نمونه براى همه، مخصوصاً بانوان. 
اعمال این ماه
روز اوّل
خواندن دعایى که مرحوم سیّد در «اقبال» نقل کرده است
1ـ چهار رکعت نماز: مرحوم «سیّد بن طاووس» نقل کرده است که در این ماه - هر وقت که باشد; هر چند روز اوّل بهتر است - چهار رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام)، در رکعت اوّل، پس از سوره «حمد» یک مرتبه «آیة الکرسى» و بیست و پنج مرتبه «انّا انزلناه» ; در رکعت دوم «حمد» و یک مرتبه سوره «الهیکم التّکاثر» و بیست و پنج مرتبه سوره «توحید»; در رکعت سوم «حمد» و یک مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» و بیست و پنج مرتبه سوره «فلق»; و در رکعت چهارم «حمد»و یک مرتبه سوره «نصر» و بیست و پنج مرتبه سوره «ناس» را بخواند. 
خواندن دعایى که مرحوم سیّد در «اقبال» نقل کرده است.
1ـ چهار رکعت نماز: مرحوم «سیّد بن طاووس» نقل کرده است که در این ماه - هر وقت که باشد; هر چند روز اوّل بهتر است - چهار رکعت نماز بخواند (هر دو رکعت به یک سلام)، در رکعت اوّل، پس از سوره «حمد» یک مرتبه «آیة الکرسى» و بیست و پنج مرتبه «انّا انزلناه» ; در رکعت دوم «حمد» و یک مرتبه سوره «الهیکم التّکاثر» و بیست و پنج مرتبه سوره «توحید»; در رکعت سوم «حمد» و یک مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» و بیست و پنج مرتبه سوره «فلق»; و در رکعت چهارم «حمد»و یک مرتبه سوره «نصر» و بیست و پنج مرتبه سوره «ناس» را بخواند.
پس از پایان نماز، هفتاد مرتبه بگوید: سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ. و هفتاد مرتبه بگوید: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد; پس از آن سه مرتبه بگوید: اَللّهمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤمِناتِ; آنگاه سر به سجده بگذارد و سه مرتبه بگوید: یا حَىُّ یا قَیُّومُ، یا ذَاالْجَلالِ وَ الاْکْرامِ، یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ; در پایان هر حاجتى که دارد از خداوند عزّوجلّ طلب نماید، (امید است اجابت گردد)، در این روایت آمده است: هر کس این نماز را با این کیفیّت انجام دهد، خداوند خودش و مال و زن و فرزندان او را و همچنین دین و دنیاى او را تا سال دیگر حفظ فرماید، و اگر در این سال بمیرد، پاداش شهیدان دارد.
روز سوم
در این روز به مناسبت شهادت حضرت زهرا(علیها السلام) زیارت آن حضرت مطلوب و مناسب است.
مرحوم سیّد در «اقبال»، این زیارت را براى آن حضرت ذکر کرده است:
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَةَ نِسآءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا والِدَةَ الْحُجَجِ
سلام بر تو اى بانوى زنان جهانیان سلام بر تو اى مادر حجتهاى الهى
عَلَى النّاسِ اَجْمَعینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقُّها،
بر مردم همگى سلام بر تو اى ستم دیده اى که از حق او جلوگیرى کردند
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى اَمَتِکَ وَابْنَةِ نَبِیِّکَ، وَزَوْجَةِ وَصِىِّ نَبِیِّکَ، صَلاةً تُزْلِفُها
خدایا درود فرست بر کنیزت و دختر پیامبر و همسر وصى پیامبرت درودى که منزلت وفَوْقَ زُلْفى عِبادِکَ الْمُکَرَّمینَ، مِنْ اَهْلِ السَّمواتِ وَاَهْلِ الاَْرَضینَ.
مقامى به او دهد برتر از منزلت بندگان گرامیت از اهل آسمانها و اهل زمین.
سپس مرحوم سیّد اضافه مى کند: «روایت شده است، هر کس با این عبارات، آن حضرت را زیارت کند و از خدا طلب آمرزش نماید، خداوند گناهانش را مى بخشد و او را داخل بهشت مى کند.

روز بیستم
در این روز که مصادف با ولادت حضرت زهرا(علیها السلام) است چند عمل مناسب است
الف) روزه.
ب) خیرات و صدقات بر مؤمنین.
ج) زیارت آن حضرت (که در بخش زیارات، صفحه 235 ذکر شد
منبع:مفاتیح نوین
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -