انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آشنایی با امام سجاد علیه السلام

بزرگ نمایی کوچک نمایی
نام مبارک: علی علیه السلام
القاب: سجاد و زین العابدین[مشهورترین القاب]؛سید العابدین ،ذوالثفنات،دوه الزاهدین ،سید المتقین ،امام المومنین ، زین الصالحین ،منار القانتین ،الزکى ،الامین ،سید المجتهدین .
کنیه شریف: ابو محمد علیه السلام، ابوالحسن[مشهورترین کنیه ها]؛ ابوبکر، ابوالحسین، ابوعبدالله و ابوالقاسم.
نام پدر: حسین بن علی علیهما السلام
نام مادر: شهربانو علیها السلام
محل ولادت: مدینه طیبه
تاریخ ولادت: 15 جمادی الاول سال 36 و نقل دیگر: 5 شعبان سال 38 هجری
محل شهادت: مدینه منوره
تاریخ شهادت: 25 محرم سال 95 هجری بنابرمشهور
علت شهادت: مسمومیت به زهر
محل دفن: قبرستان بقیع
نام قاتل: هشام بن عبدالملک لعنة الله علیهما
مدت عمر: 57 یا 58 سال
مدت امامت: 34 یا 35 سال
فرزندان آن حضرت
امام زین العابدین  علیه السلام  با توجه به فرزندان زیادى که براى ایشان یاد کرده اند، همسران متعددى داشته است ، اما در میاناین همسران ، تنها یکى از ایشان ، از طریق عقد دائم به همسرى آن حضرت در آمده بود ودیگران ، کنیزانى بودند که به وسیله حضرتش خریدارى شده و افتخار یافته بودند که ازآن امام فرزندى داشت باشند.
تنها همسرى که از طریق عقد دائم به ازدواج امام سجاد علیه السلام  در آمده است ، ام عبدالله دختر بزرگوار - امام حسن مجتبى - علیه السلام - مى باشد.
ام عبدالله از زنان با فضیلتى است که در بسیارى از افتخارهاى معنوى ، درعصر خویش یگانه بوده است . از آن جمله این که وى هم دختر امام و هم همسر امام و هم مادر امام مى باشد.
همسرى ام عبدالله با امام سجاد، دونسل امامت را به هم پیوندداد و نتیجه این پیوند، یگانه فرزندى بود که باقر العلوم نام گرف تو خط امامت را تداوم بخشید.
تعداد فرزندان امام سجاد در کتابهاى تاریخى و حدیثى 15،16،17، و حتى 20 رزند پسر و دختر یادشده است .
شیخ مفید ره نام فرزندان امام سجاد  علیه السلام  را این گونه آورده است :
1- محمد (ابوجعفر، باقر العلوم  علیه السلام  ) که مادر وى ام عبدالله دختر امام حسن مجتبى  علیه السلام  بوده است-
2-  عبدالله
3- حسن
4- حسین ، که مادر اینها ام ولدبوده است .
5- زید
6- عمر، که مادر آن دو نیز ام ولد مى باشد.
7- حسین اصغر
8- عبدالرحمان
9- سلیمان که هر سه از یک مادرام ولدبوده اند.
10- محمداصغر
11- على وى راکوچکترین فرزند امام سجاد دانسته اند.
12- خدیجه که با على از یک مادرام ولدبوده اند.
13- فاطمه
14- عُلیّه
15- ام کلثوم (مادر هر سه آنان ام ولد مى باشد.)
مادرهاى این فرزندان ، از شش نفر اُمّ ولد بودند.
آنچه شیخ مفید در این زمینه یادکرده ، مورداشاره برخى دیگر از مورخان نیز قرار گرفته است.
بسیارى از فرزندان على بن الحسین  علیه السلام  داراى اعقاب و نسلى نبوده اند و یا در تاریخ از نسل آنان چیزى ثبت نشده است
ابن عنبه نسب شناسى معروف ، استمرار نسل امام سجاد  علیه السلام  را تنها از طریق شش تن از فرزندان آنحضرت به نامهاى محمد الباقر  علیه السلام ، عبدالله ، زید شهید، عمر اشرف ، حسین اصغر و على اصغر دانسته است
و ابن قتیه در این زمینه تنها از محمد بن على الباقر، زید، عبدالله بن الحسین یادکرده است.
درمیان فرزندان امام سجاد، با فضیلت ترین ، عالم ترین و شریف ترین فرزند را نخست امام باقر  علیه السلام  و سپس زید بن على دانسته اند.
چنان که از محمد بن منکدر نقل کرده اند:هیچ کس را ندیدم که در فضیلت با على بن الحسین برابرکند مگر زمانى که با فرزندش محمد الباقر  علیه السلام  مواجه شدم.
[و فرزند ارجمند دیگر] زیدبن على بن الحسین کنیه اش الوالحسین و یا الولاحسین . معروف به زید شهید است .
وى درسال 79 هجرى قمرى دیده به جهان گشود و به سال 122 هجرى قمرى در عصر خلافت هشام بن عبدالملک مروان به فرمان او و بدست یوسف بن عمر ثقفى به شهادت رسید.
او درمبارزه علیه دستگاه مستبد خلافت اموى ، بسیار جدى و صریح بود و در عین اعتقاد واذعان به امامت ولایت امام باقر  علیه السلام  و امام صادق  علیه السلام ، قیام مسلحانه علیه دستگاه اموى را وظیفه خود مى دانست . مرکز اصلى فعالیتى سیاسى زید در کوفه بود و درهمان منطقه قیام کرد و به شهادت رسید.
زید علاوه بر مبارزات سیاسى ، در علم ودانش نیز شخصیتى والا داشت و ابوخالد واسطى کتابى را نام الفقه به وى نسبت داده استکه اگر این انتساب درست باشد نخستین کتاب فقهى به شمار مى آید.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -