3- ماندن یک ماه بدون قصد-

امام خامنه ای، زنجانی، سبحانی: سوم: ماندن یک ماه بدون قصد اقامت

مسأله 1353- اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ سي روز در محلّي بماند و در تمام سي روز در رفتن و ماندن مردد باشد1، بعد از گذشتن سي روز اگر چه مقدار كمي در آنجا بماند، بايد نماز را تمام بخواند2، ولي اگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ3 در رفتن بقيه راه مردد شود4، از وقتي كه مردد مي شود5، بايد نماز را تمام بخواند.

1- فاضل، جوادی آملی: در طول اين مدت نمازش شكسته است ولي...

2- بهجت: [پايان مسأله].

گلپايگاني، صافي: و همچنين است اگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ مردد شود بين ماندن در آنجا و رفتن بقيه راه، از وقتي كه مردد مي شود بايد نماز را تمام بخواند، ولي اگر مردد شود بين رفتن بقيه راه و برگشتن به محلّ خود در صورتي كه به مقدار چهار فرسخ آمده باشد بايد نماز را شكسته بخواند و اگر به قدر چهار فرسخ نباشد، نماز را تمام بخواند.

3- اراكي: چهار فرسخ...

4- سبحانی: اگر به مقدار چهار فرسخ نرفته باشد از وقتی که مردد می شود باید نماز را تمام بخواند.

5- نوري: اگر به مقدار چهار فرسخ آمده باشد، بايد شكسته بخواند و اگر به قدر چهار فرسخ نباشد تمام بخواند.

*****

خوئي، سيستاني، تبريزي، وحید، مظاهری: مسأله- اگر مسافر اتفاقاً سي روز در محلّي بماند مثلاً در تمام سي روز در رفتن و ماندن مردد باشد، بعد از گذشتن سي روز اگر چه مقدار كمي در آنجا بماند بايد نماز را تمام بخواند.

امام خامنه ای: مسأله - اگر بعد از پیمودن هشت فرسخ، سی روز در حال تردید در مکانی باشد، بعد از روز سی ام تا زمانی که از محل خارج نشده (اگر چه نصف روز باشد) باید نماز را تمام بخواند.

زنجاني: مسأله- اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ، بدون قصد اقامه ده روز، سي شبانه روز در محلّي بماند، بعد از گذشتن سي شبانه روز، اگر چه مقدار كمي هم در آنجا بماند بايد نماز را تمام بخواند و اگر فقط سي روز مانده باشد و شب اول یا شب آخر کامل نشده ، بنابراحتياط نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.

مكارم: ‌سوم [از چيزهايي كه سفر را قطع مي كند] توقف يك ماه بدون قصد، هرگاه مسافر در محلّي توقف كند ولي نمي داند مدت توقف او چند روز است بايد نماز را شكسته بخواند، اما بعد از گذشتن سي روز بايد نماز را تمام بخواند، اگر چه مقدار كمي بعد از آن در آنجا بماند (اگر يك ماه از ماههاي قمري بماند كه كمتر از سي روز باشد نيز كافي است مثلاً از دهم اين ماه تا دهم ماه ديگر).

مسأله 1354- مسافري كه مي خواهد نه روز يا كمتر در محلّي بماند، اگر بعد از آن كه نه روز يا كمتر در آنجا ماند، بخواهد دوباره نه روز ديگر يا كمتر بماند1 همين طور تا سي روز2، روز سي و يكم بايد نماز را تمام بخواند.

1- فاضل: در تمام اين مدت تا سي روز نمازش شكسته است ولي از روز سي و يكم بايد نمازرا تمام بخواند اگر چه به مقدار يك نماز بماند.

جوادی آملی: همچنين تا سی شبانه روز، در تمام اين مدت سی روز، نمازش شكسته است؛ ولی از روز سی و يكم بايد نماز را تمام اقامه كند.

2- زنجاني: سي شبانه روز...

*****

امام خامنه ای: مسأله - مسافری که تصمیم داشته کمتر از ده روز در جایی بماند، اگر بعد از اتمام این مدت، از رفتن منصرف شود و تصمیم بگیرد که دوباره کمتر از ده روز، مثلاً یک هفتة دیگر بماند و به همین ترتیب، ماندنِ در آنجا را تمدید کند تا یک ماه شود، در این صورت مانند مسالة قبل، از روز سی ویکم نمازش تمام است.

مسائل اختصاصی

امام خامنه ای: مسأله ۵۸۹- کسی که کمتر از سی روز؛ مثلاً ۲۸ روز در محلی به صورت مردّد حضور داشته است، چنانچه به محل دیگری برود و در آنجا نیز کمتر از سی روز با حال تردید توقف کند و سپس در محل سوم به همین صورت بماند، در هر سه محل نمازش قصر است.

امام خامنه ای: مسأله ۵۹۰- محاسبة سی روز به این صورت است که اگر هنگام طلوع خورشید به مکانی وارد شده باشد، پس از غروب خورشید روز سیام، نمازش تمام است و باید نماز عشاء روز سیام و نمازهای چهار رکعتی بعد از آن را تمام بخواند، اما اگر بعد از طلوع خورشید وارد شده باشد؛ روز سی ویکم، همان زمانِ ورود، سی روز کامل میشود. بنابراین اگر یک ساعت پس از طلوع خورشید وارد شده باشد، یک ساعت پس از طلوع خورشید روز سی ویکم، سی روز تکمیل شده و نمازهای چهار رکعتی بعد از آن باید کامل خوانده شود.

امام خامنه ای: مسأله ۵۹۱- اگر ابتدای تردید، روز اول ماه قمری باشد و ماه ۲۹ روز باشد، باید تا روز بیست ونهم نماز را قصر بخواند و در روز سی ام (اول ماه بعد) بنابر احتیاط واجب، بین قصر و تمام جمع کند و از روز سی ویکم تمام بخواند.

مظاهری: مسأله- مسافری که می خواهد نه روز در محلّی بماند اگر بعد از آنکه نه روز ماند ، بخواهد دوباره یک روز یا بیشتر بماند باید نماز را شکسته بخواند.

مسأله 1355- مسافري كه سي روز1 مردد بوده2 در صورتي بايد نمازرا تمام بخواند كه سي روز3 را دريك جا بماند، پس اگر مقداري از آن را در جايي و مقداري را در جاي ديگر بماند، بعد از سي روز 4 هم بايد نماز را شكسته بخواند5.

1- زنجاني، جوادی آملی: سي شبانه روز...

2- خوئي، تبريزي، سيستاني، وحید: مسافر بعد از سي روز...

3و4- زنجاني، جوادی آملی: سي شبانه روز...

5- بهجت: مگر اين كه قسمت عمده روز را در جايي بماند و بقيه روز را در جاي ديگري كه كمتر از چهار فرسخ شرعي است به طوري كه عرفاً صدق كند سي روز يكجا مانده است كه در اين صورت بعد از سي روز مثل محلّ اقامت نماز را در آن جا تمام مي خواند.

*****

امام خامنه ای: مسأله - مکان تردید باید عرفاً واحد باشد، بنابراین اگر مقداری از سی روز را در یک مکان؛ مانند تهران و مقداری را در مکان دیگری؛ مانند کرج باشد، حکمِ سی روز مردّد را ندارد و همچنان نماز قصر است.

مكارم: مسأله- هرگاه توقف سي روز دريك محلّ نباشد كافي نيست، بنابراين اگر در جايي مثلاً بيست روز بدون قصد بماند سپس از آنجا چند فرسخ دورتر رود و بيست روز ديگربماند نماز او شكسته است.

مسائل اختصاصی

امام خامنه ای: مسأله ۵۹۳- اگر در مدت سی روزی که مردّد است، به کمتر از چهار فرسخ برود، در صورتیکه خروج او به اندازه ای است که از نظر عرف با سی روز ماندن در یک مکان منافات ندارد و به آن خللی وارد نمی کند، بعد از گذشت سی روز نمازش تمام است، مانند اینکه قسمتی از روز را بیرون برود؛ (نه تمام روز)، و بیرون رفتنش زیاد تکرار نشود؛ مثلاً در مدت سی روز، چهار پنج بار بیرون برود و هر بار مثلاً سه چهار ساعت بماند و برگردد.

امام خامنه ای: مسأله ۵۹۴- کسی که سی روز بدون قصد اقامت در محلی بوده است، از روز سی ویکم مانند کسی است که قصد اقامت کرده است. بنابراین بعد از اتمام روز سی ام، باید نماز را تمام بخواند و اگر بخواهد به کمتر از مسافت شرعی برود، همان احکامی که در بحث اقامت ده روزه بیان شد، اینجا هم وجود دارد؛ به عنوان مثال اگر بخواهد به کمتر از چهار فرسخ برود و دوباره به همین محلی که سی روز مانده برگردد و بدون قصد اقامت در آن جا بماند؛ در مسیر رفت و برگشت و در مقصد و محل بازگشت، نمازش تمام است.

امام خامنه ای: مسأله ۵۹۵- شخصی که با گذشت سی روز نمازش تمام است، چنانچه به قصد سفر شرعی از آن محل بیرون برود، احتیاط واجب آن است که یا در حدّ فاصل بین محل اقامت سی روز و حد ترخص، بین قصر و تمام جمع کند، یا نماز را تاخیر بیندازد و قصر بخواند.