انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

ذکر

بزرگ نمایی کوچک نمایی
(مسأله 1028) انسان هر ذكري در ركوع بگويد كافي است ولي احتياط واجب آن است كه1 به قدر سه مرتبه2 «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي العظيم و بحمده» كمتر نباشد.
1- اراكي: كافي است به شرط آن كه...
2- فاضل: ولي بايد از سه مرتبه...
*****
گلپايگاني: مسأله- احتياط ان است كه در ركوع سه مرتبه«سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي العظيم و بحمده» بگويد و سزاوار است به قدر امكان، مراعات اين احتياط بشود؛ اگر چه مطلق ذكر از تحميد و تسبيح و تهليل كافي است به شرط آن كه به قدر سه «سبحان الله» مثلا باشد ولي در تنگي وقت و در حال ناچاري گفتن يك مرتبه «سبحان الله» كافي است.
خوئي، تبريزي: مسأله- بهتر آن است كه در حال اختيار، در ركوع سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي العظيم و بحمده» بگويد. و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكري كه به اين مقدار باشد كفايت مي كند؛ ولي در تنگي وقت و در حال ناچاري گفتن يك «سبحان الله» كافي است.
.سيستاني: گرچه گفتن هر ذكري كفايت مي كند و بنابراحتياط واجب بايد به همين مقدار باشد؛ ولي در تنگي وقت و در حال ناچاري گفتن يك «سبحان الله» كافي است. و كسي كه نمي تواند «سبحان ربي العظيم » را خوب ادا كند بايد ذكري ديگر مانند سه بار «سبحان الله» را بگويد.
مكارم: مسأله- در ركوع، واجب است ذكر بگويد؛ ذكر ركوع، بنابراحتياط واجب سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه«سبحان ربي العظيم و بحمده» است كه باید به عربي صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.
بهجت: مسأله- كافي بودن هر ذكري كه خواست بگويد در ركوع، خالي از وجه نيست، ولي احتياط مستحب آن است كه سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه«سبحان ربي العظيم و بحمده» بگويد.
وحید: مسأله- در حال اختیار واجب است در رکوع سه مرتبه «سبحان الله » یا یک مرتبه «سبحان ربي العظيم و بحمده» یا هر ذکری را که به این مقدار باشد بگوید. و احتیاط مستحب آن است که تسبیح را به صورتی که بیان شد بر ذکر دیگر مقدّم بدارد؛ و در تنگی وقت و در حال ناچاری گفتن یک «سبحان الله» کافی است.
صافي: مسأله- احتياط مستحب ان است كه در ركوع، سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربّي العظيم و بحمده» بگويد، هر چند ظاهر اين است كه گفتن هر ذكري كه به اين مقدار باشد مثل سه مرتبه«الله اكبر» كفايت مي كند؛ ولي در تنگي وقت و در حال ناچاري، گفتن يك سبحان الله كافي است.
زنجاني:مسأله- لازم است كه در حال اختيار، سه مرتبه «سبحان الله » يا يك مرتبه«سبحان ربي العظيم و بحمده» يا ذكر ديگري به اين مقدار بگويد، ولي به احتياط واجب در ركوع «سبحان ربي الاعلي و بحمده» نگويد؛ و در تنگي وقت و در حال ناچاري گفتن يك «سبحان الله » كافي است.
سبحانی: مسأله- ذکر رکوع ، بنابراحتیاط واجب آن است که سه مرتبه «سبحان الله» یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» بگوید.
مظاهری: مسأله- هر ذکری در رکوع گفته شود کافی است، ولی مستحب است سه مرتبه «سبحان الله » یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» گفته شود و اگر ذکر دیگری گفته شود باید از سه مرتبه «سبحان الله »یا یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» کمتر نباشد.
(مسأله 1049)(در سجده هر ذكري بگويد كافي است ولي1)  احتياط واجب آن است كه2 مقدار ذكر از سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» كمتر نباشد3 و مستحب است «سبحان ربي الاعلي و بحمده» را سه يا پنج يا هفت مرتبه4 بگويد.
1-  [قسمت داخل پرانتز در رساله آیت الله سبحانی نیست.]
2- اراكي، فاضل: در سجده هر ذكري بگويد كافي است به شرط آنكه...
3- گلپايگاني: احتياط واجب آن است كه در سجده سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربّي الاعلي و بحمده» بگويد، يا ذكر ديگري كه به قدر سه «سبحان الله» باشد چنانچه در ركوع گفته شد. و بايد اين كلمات به عربي صحيح گفته شود...
خوئي، تبريزي: بهتر آن است كه در حال اختيار در سجده سه مرتبه«سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربّي الاعلي و بحمده» بگويد و بايد اين كلمات دنبال هم و به عربي صحيح گفته شود ظاهر این است که گفتن هر ذكري به اين مقدار باشد كفايت مي كند ...
سیستانی: بهتر آن است که در حال اختیار در سجده سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربّي الاعلي و بحمده» بگويد و باید این کلمات دنبال هم و به عربی صحیح گفته شود گرچه گفتن هر ذکری کفایت می کند، ولی بنابر احتیاط لازم باید به این مقدار باشد...
بهجت: كفايت هر ذكري كه در سجده بگويد، خالي از وجه نيست، ولي احتياط مستحب آن است كه سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه«سبحان ربّي الاعلي و بحمده» بگويد...
زنجاني: يكي از واجبات سجده، ذكر است و آن گفتن «سبحان ربي الاعلي و بحمده يا سبحان الله سبحان الله سبحان الله» است و ظاهر آن است كه گفتن هر ذكري كه به مقدار اينها باشد كفايت مي كند لكن بنابراحتياط واجب در سجده «سبحان ربّي العظيم و بحمده نگويد؛ و بايد ذكر سجده به دنبال هم و به عربي صحيح گفته شود...
صافي: احتياط مستحب آن است كه در سجده، سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» بگويد هر چند ظاهر اين است كه اكتفا به گفتن هر ذكري كه به اين مقدار باشد، مثل سه مرتبه «الله اكبر» جايز است. و بايد اين كلمات به عربي صحيح گفته شود...
4- خوئي، تبريزي، زنجاني، سيستاني: يا بيشتر...
*****
وحید: مسأله- در حال اختیار واجب است در سجده سه مرتبه «سبحان الله»  یا یک مرتبه «سبحان ربی الاعلی و بحمده»  يا هر ذکری که به این مقدار باشد بگوید و احتیاط مستحب آن است که تسبیح را بر مطلق ذکر مقدّم بدارد. و باید این کلمات دنبال هم و به عربی صحیح گفته شود. و مستحب است «سبحان ربی الاعلی و بحمده» را سه یا پنج یا هفت مرتبه یا بیشتر بگوید.
مكارم: مسأله- ذكر سجده واجب است و احتياط آن است كه حداقل سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» بگويد و هر چه بيشتر بگويد بهتر است.
مظاهری: مسأله-   هر ذکری در سجده گفته شود کافی است ولی مستحب است سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» گفته شود و اگر ذکر دیگری گفته شود باید از سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربي الاعلي و بحمده» کمتر نباشد. و مستحب است ذکر سجده سه یا پنج یا هفت مرتبه گفته شود.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -