لزوم جلوگیری از رسیدن بول و غائط به جاهای دیگر بدن

1-  شبیری زنجانی : كيسه پاكي.

2- اگر نجس شده.

3-  فاضل لنکرانی : و كيسه را هم بنا براحتياط واجب تطهير نمايد.

بهجت: مخرج بول و كيسه را كه نجس شده آب بكشد يا عوض كند.

شبیری زنجانی : بايد براي هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد و نيز كيسه را كه نجس شده آب كشيده يا آن را تعويض نمايد ولي اگر نماز ظهر و عصر را با هم بخواند، لازم نيست براي نماز عصر مخرج  بول و كسيه را تطيهر نموده و مي تواند با همان حال نماز عصر را هم بخواند و همچنين است اگر نماز مغرب وعشاء را با هم بخواند، و در هر حال تا مي تواند بايد از سرايت نجاست به جاهاي ديگر بدن جلوگيري كند.

وحید خراسانی : مگر در صورتي كه موجب حرج باشد و در صورتي كه جمع ما بين ظهر و عصر يا مغرب و عشا مي كند شستن بين دو نماز لازم نيست.

مکارم شیرازی : احتياط آن است كه پيش از هر نماز مخرج را آب بكشد.

مظاهري: لازم نيست كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد.

4-  اگر نجس شده.

5-  فاضل لنکرانی : احتياط واجب آن است كه اگر حرجي نيست براي هر نماز مخرج غائط را آب بكشد .

وحید خراسانی : احتياط واجب آن است كه براي هر نماز مخرج غائط را آب بكشد، مگر درصورتي كه موجب حرج باشد.

شبیری زنجانی : در صورت امكان براي هر نماز مخرج غائط را آب بكشد و اگر در وسط نماز هم غائط بيرون آيد بنا براحتياط اگر مشقت ندارد مخرج غائط را آب بكشد.

مکارم شیرازی : احتياط آن است كه پيش از هر نماز مخرج را آب بكشد.

مظاهري: لازم نيست كه پيش از هر نماز مخرج غائط را كه نجس شده آب بكشد.