انهار
انهار
مطالب خواندنی

ظرف ساخته شده ازپوست سگ، خوک یا مردار

بزرگ نمایی کوچک نمایی


1- خوئي، سيستاني، وحید خراسانی : بلكه بنا بر احيتاط واجب مطلق استعمال آنها حرام است.

شبیری زنجانی : خوردن و آشاميدن از كاسه و ساير ظزوف شرب كه از طلا يا نقره ساخته شده، حرام است.

2-  خوئی، تبريزي، سيستاني: مانعي ندارد .(خوئي، سيستاني: اگر چه احوط ترك است).

اراكي، فاضل لنکرانی ، نوري: حرام است

گلپايگاني، صافي: استعمال آنها مطلقا حرام است و بنا بر احتياط واجب.

بهجت: استعمال آنها در زينت اطلاق حرام نمي باشد و در غير زينت، محل احيتاط است.

وحید خراسانی : بنا بر احتياط واجب مطلق استعمال آنها هرچند زينت نمودن اطاق باشد، جايز نيست.

شبیری زنجانی : احتياط در اجتناب از هر گونه استعمال اين ظروف مي باشد، بنا براين زينت نمودن اتاق و مانند آن با كاسه طلا و نقره بنا براحتياط جايز نيست مکارم شیرازی : جايز نيست (بنا براحتياط واجب).

3-  اراكي: نگاه داشتن آنها هر چند استعمال نشود بنا بر احيتاط واحب حرام مي باشد.

گلپايگاني، صافي: حرمت نگاهداشتن آنها به قصد ذخيره مالي نه به عنوان ظرف معلو م نيست اگر چه احوط است .

خوئي، تبريزي، سيستاني، وحید خراسانی : مانعي ندارد .(خوئي، سيستاني: اگر چه احوط ترك است ).

شبیری زنجانی : احتياط در اجتناب ازهر گونه استعمال اين ظروف مي باشد.

مکارم شیرازی : استفاده از آنها براي هر منظور جايز نيست (بنا براحتياط واجب).

نوري: نگاه داشتن آنها حرام است و بر صاحب ظرف واجب است كه آن را بشكند و از وضع ظرف بودن خارج كند.

سبحاني: نگهداشتن نيز - خصوصا به عنوان ذخيره مالي - حرام نمي باشد.

4-  اراكي، نوري: حرام است.

گلپايگاني، صافي: ساختن آن به قصد خوردن و آشاميدن از آن و ساير استعمالات محرمه و اجرت ساختن آن حرام است .

خوئي، تبريزي، سيستاني: ساختن خريد و فروش آنها براي زينت نمودن يا نگاه داشتن مانعي ندارد (خوئي، سيستاني: اگر چه احوط ترك است).

وحید خراسانی : ساختن و اجرت گرفتن برآن و خريد و فروش آنها جايز نيست، مگر براي زينت نمودن كه محل اشكال است.

مکارم شیرازی ، سبحاني: از ساختن ظروف طلا و نقره و مزدي كه در مقابل آن مي گيرند بنا بر احتياط واجب (سبحاني: بنا بر احتياط) بايد اجتناب كرد.

شبیری زنجانی : ساختن كاسه طلا و نقره و مانند آن و مزدي كه براي آن مي گيرند و نگاهداري آنها حرام نيست، هر چند احتياط مستحب در ترك اين كارها مي باشد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -