1- خوئي، سيستاني، وحید خراسانی ، مظاهري: به مقداري انگورباشد.
شبیری زنجانی : يك يا چند دانه انگور باشد.
2- خوئي، تبريزي، سيستاني، وحید خراسانی : اگر به آبي كه ازآن خوشه گرفته مي شود آب انگور نگويند و بجوشد خوردن آن حلال است.
شبیری زنجانی : اگر به آبي كه از آن خوشه گرفته مي شود آب انگور نگو.يند، هر چند جوش بيايد، پاك و خوردن آن حلال است.
مظاهري: اگر به آبي كه از خوشه گرفته مي شود آبغوره بگويند و بجوشد پاك و خوردن آن حلال است.
مکارم شیرازی : اگر در ميان خوشه هاي غوره، دانه هايي از انگور باشد، [و] آب همه آن را بگيرند چنانچه به آن «آبغوره» گويند با جوشيدن، نجس يا حرام نمي شود.
3- گلپليگاني، صافي: نجس نيست ولي خوردن آن حرام است.
شبیری زنجانی : حرام و بنا براحيتاط نجس است.
سيستاني: اگر عرفا به آن آب انگور بگويند نه شيره، بنا بر احتياط لازم حرام است.
4- گلپايگاني، صافي: خوردن آب انگوري كه معلوم نيست جوش آمده يا نه حلال است ولي اگر با آتش جوش بيايد تا انسان يقين نكند كه دو قسمت آن با آتش كم شده، حلال نمي شود و اگر به خودي خود جوش آيد تا سركه نشود، حلال نمي شود.
شبیری زنجانی : اجتناب از آب انگوري كه معلوم نيست جوش آمده يانه، لازم نيست، ولي اگر جوش بيايد، تا انسان يقين نكند كه سركه شده يا دو سوم آن كم شده، بايد از آن اجتناب كر .
5- سيستاني: بنا براحتياط واجب.
تبريزي: و اگر مستهلك شود خوردن آن اشكالي ندارد.
گلپايگاني،صافي: اگر يك دانه انگور در چيزي كه به جوش بيفتد و بجوشد و مستهلك شود خوردن آن حلال است.
شبیری زنجانی : اگر يك دانه انگور در چيزي كه مي جوشد بيفتتد و بجوشد، احتيا ط آن است كه از آن اجتناب كنند و خوردن آن هم حرام است.