خون های نجس

 1- مکارم شیرازی : بهتر است از رگه هاي خوني كه در درون شير ديده مي شود و سپس مستهلك مي گردد پرهيز شود؛ هر چند محكوم به حرمت و نجاست نيست .

2-  امام خمینی ، اراكي، فاضل لنکرانی : ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است و فرو بردن آب دهان در اين صورت اشكال ندارد .

خوئي، تبريزي، سیستانی: ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست .

بهجت: ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است.

گلپايگاني، صافي: ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است ولي بهتر آن است كه آن را فرو نبرند .

شبیری زنجانی : ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است ولي احتياط آن است كه آن را فرو نبرند.

وحید خراسانی : خوني كه از دهان مثلا از لاي دندانها مي آيد اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست  واگر از بين نرود و آب از دهان بيرون بيايد اجتناب از آن لازم است .

مکارم شیرازی : خوني كه از لثه يا جاي ديگر دهان بيرون مي آيد هر گاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فرو بردن آب دهان در اين صورت جايز است ولي عمدا اين كار را نكند.

نوري، مظاهري: خوني كه از لاي دندانها مي آيد نجس و حرام است ولي اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است ولي فرو بردن آب دهان در اين صورت اشكال دارد.

3- گلپايگاني، صافي: بنا براحتياط لازم .

شبیری زنجانی  : بنا بر احتياط مستحب .