انهار
انهار
مطالب خواندنی

شرایط ذبح

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1- روبه قبله بودن

سؤال: آیا برای ذبح حیوانات رو به قبله بودن سر و گردن حیوان کافی است یا تمام بدن باید رو به قبله باشد؟

پاسخ: باید قسمت سینه و پاها نیز به سمت قبله باشد.

2- ذبح حیوان با فلز

سؤال:  آیا در ذبح حیوان لازم است که ابزار حتماً آهن باشد یا هر فلز برنده اى کفایت مى کند؟

پاسخ: با هر فلز تیزى جایز است.

3- گفتن بسم الله توسط ذابح

سؤال:  آیا جایز است در هنگام ذبح، شخص دیگرى به جاى ذابح بسم الله بگوید و آیا در ذبح فقط لفظ بسم الله کافى است؟

پاسخ: بسم الله کافى است و باید خود شخص ذابح بگوید.

4- ذبح با چاقوی استیلی

سؤال: یکى از شرایط ذبح حیوان این است که با وسیله اى که از آهن است ذبح شود، با توجّه به این که امروزه چاقوهاى استیل در منازل رواج دارد و چاقوهاى آهنى از مُد افتاده و مردم نیز با همین چاقوهاى استیل حیوان را ذبح مى کنند، حکم آن را بیان فرمایید؟

پاسخ: اشکال ندارد.

5- گفتن بسم الله در ذبح با دستگاه

سؤال: آیا مى توان به یک بار گفتن نام خداى متعال در وقت روشن کردن دستگاه ذبح براى جمیع ذبیحه ها اکتفا نمود؟ یا آن که براى هر کدام یا هر چندتایى که دستگاه فرصت مى دهد یک بسم الله لازم است؟

پاسخ: اگر ماشین مرتّباً کار مى کند احتیاط آن است که مرتّباً نام خدا را تکرار کنند، هر چند همراه یک بسم الله چندین حیوان ذبح شود.

6- گفتن بسم الله توسط روشن کننده دستگاه

سؤال: آیا نام خداى متعال را باید همان شخص روشن کننده دستگاه و لو این که نزدیک و مقابل ذبیحه نباشد و فقط مثلا یا الله یا الله بگوید یا آن که اگر دیگرى هم بگوید کافى است؟

پاسخ: باید همان شخصى که دستگاه را روشن مى کند نام خدا را ببرد و گفتن یا الله نیز کافى است و حضور در محلّ ذبح لازم نمى باشد.

7- ذبح با تیغه های الماسی

سؤال:  اگر براى سرعت و سهولت و کند نشدن تیغهاى چرخان دستگاه ذبح، براده و نرمه الماس را با چسب هاى مخصوص به لبه تیغ ها محکم بچسبانند بطورى که ذبح به وسیله الماس انجام شود نه با آهن یا فولاد، اگر چه آهن به فاصله تقریباً یک میلى متر عقب تر از الماس باشد، آیا ذبیحه از این جهت حلال است البتّه در صورت عدم اضطرار و داشتن فرصت و اختیار؟

پاسخ: اشکالى ندارد، حلال است.

8- پخش آیات قرآن هنگام ذبح

سؤال: آیا صرف پخش آیات قرآن و یادآورى ذکر خدا در هنگام ذبح حیوانات، کفایت مى کند یا حتماً باید خود ذابح نام خدا را بگوید؟

پاسخ: احتیاط واجب آن است که ذابح بگوید.

9- گفتن یک بسم الله در ذبح با دستگاه

سؤال: در کشتارگاههاى مرغ معمولا یکباره پنج هزار قطعه مرغ را با هم ذبح مى کنند آیا گفتن یک بسم الله در اوّل کشتار کفایت مى کند؟

 پاسخ:احتیاط تکرار آن به طور عادى است.

10- پشت به قبله شدن حیوان پس از قطع رگهای چهارگانه

سؤال: هرگاه پس از قطع رگهاى چهارگانه حیوان را رها کنند، و خود به خود پشت به قبله شود و جان دهد، یا بعد از قطع رگهایى مذکور و قبل از جان دادن، حیوان را روى بقیّه اجساد حیوانات ذبح شده رها کنند، و در اثر این کار حیوان از قبله منحرف شود و در آن حال جان دهد، حکمش چیست؟

 پاسخ:رو به قبله بودن در حال قطع رگهاى چهارگانه کافى است، و پس از آن لازم نیست.

11- رو به قبله بودن حیوان در هنگام ذبح

سؤال: یکی از شرایط سر بریدن حیوان رو به قبله بودن حیوان است، حال اگر حیوان هنگام سر بریدن سر و گردنش به سمت آسمان باشد حکم مسئله چگونه است؟

 پاسخ:باید تمام جلوی بدنش رو به قبله باشد.

12- گفتن صلوات به جای «بسم الله»

سؤال: شرط دیگری که در ذبح بیان فرموده اید بردن نام خداوند است. آیا ذکر صلوات هم کفایت می کند یا خیر؟

 پاسخ:کافی نیست.

13- اگر قبله را نتوان تشخیص داد

سؤال: در حال شکار در کوه و جنگل و غیره که قبله مشخص نیست باید چه کار کرد ؟

پاسخ: سر بریدن حیوانات باید رو به قبله باشد و هرگاه قبله را پیدا نکند باید به گمان خود عمل نماید و اگر تحصیل گمان ممکن نیست و نیاز به سر بریدن حیوان دارد به هر طرف که انجام دهد صحیح است .


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -