انهار
انهار
مطالب خواندنی

احرام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: كسي كه براي عمره مفرده عازم مكّه است، آيا جايز است كه از جدّه ـ با نذر يا بدون نذر ـ احرام ببندد؟ و بر فرض جواز، آيا جايز است از حديبيّه و يا ادني الحلّ احرام ببندد؟ صور مسئله را بيان فرماييد.

پاسخ: عبور از ميقات يا محاذي آن براي قاصد مكّه، بدون احرام جايز نيست، هر چند بخواهد عمره مفرده بجا آورد، ولكن اگر معصيت نمود و از ادني الحل كه ميقات عمره مفرده است محرم شد، عمره او صحيح است، و كسي كه عازم عمره مفرده است جايز است قبل از رسيدن به ادني الحل نذر كند و محرم شود، خواه در جدّه باشد، و يا قبل از آن، و همچنين است اگر عابر، قاصد مكّه نبوده، و بعد از عبور از ميقات يا محاذي آن قصد نمايد به مكّه مشرّف شود جايز است با نذر از جده مثلاً براي عمره مفرده محرم شود.

سؤال: آيا مراد از ادني الحل كه در مواقيت فرموده‎ايد، ادني الحل في كلّ جانب است كه با حدود حرم منطبق مي‎شود، و جعرانه و وادي نمره را شامل مي‎شود، و يا مراد فقط همان حدي است كه مسجد تنعيم در آن بنا شده است، و نزديكترين حِلّ نسبت به كعبه محسوب مي‎شود؟

پاسخ: ادني الحل من كلّ جانب است، و منحصر به مسجد تنعيم نيست.

سؤال: زيد بعد از اتمام اعمال حج به دستور مطوّف با جمعي از حجاج و خود مطوّف عمره مفرده بجا آورده، و چون عمل مستحبي بوده لباس احرامي كه نجس بوده تطهير نكرده، و با همان جامه احرامي، عمره مفرده بجا آورده، و نيز خيال مي‎كرده كه طواف نساء در عمره مفرده لازم نيست، بعد از مراجعت فهميده كه عمره مفرده طواف نساء دارد، و يقين ندارد كه با مطوف طواف نساء را انجام داده يا نه؟ اكنون وظيفه او را بيان فرماييد.

پاسخ: در فرض مذكور اگر مي‎تواند واجب است خودش به مكّه برود، طواف عمره را با لباس احرام پاك انجام بدهد، و نماز طواف و سعيظ و تقصير و طواف نساء و نماز آن را بجا آورد، و اگر نمي‎تواند نايب بگيرد.

سؤال: اگر حمله‎دار و يا كارگران كاروان حج، براي اجاره منزل به مكّه بروند، و در مسجد تنعيم به نيّت عمره مفرده محرم شوند، و بعد از اعمال حج و عمره تمتّع از ميقات محرم شوند، جايز است يا خير؟

پاسخ: مانعي ندارد، به شرط آن كه اجير براي حج تمتّع بلدي نباشد ـ بنابراحتياط ـ لكن عبور از ميقات بدون احرام معصيت دارد.

سؤال: بعضي از زائران بيت الله الحرام يك ماه «30 روز» پس از انجام عمره مفرده از محدوده حرم خارج شده «مثلاً به عرفات رفته» و بر مي‎گردند، آيا در ورود به حرم نياز به احرام دارند يا خير؟ و آيا صورت اضطرار و غير اضطرار با هم فرق دارد يا نه؟

پاسخ: در فرض سوال، بايد هنگام ورود به حرم مجدّداً محرم شود و فرقي بين اضطرار ورود به حرم و عدم اضطرار نيست.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -