انهار
انهار
مطالب خواندنی

كيفيّت ذبح

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: ذبيحه را بايد در موقع ذبح، رو به قبله كرد، حال به طرف راست و يا چپ بخوابانند و يا ايستاده ذبح كنند تفاوت مي‎كند؟

پاسخ: ظاهراً تفاوت نمي‎كند.

سؤال: حيواني را كه براي هدي ذبح مي‎كنند، اگر قطع اوداج اربعه بكنند، و آن را رها نمايند، و حيوان به خودي خود پشت به قبله شود، و يا بعد از قطع اوداج اربعه، قبل از جان دادن، حيوان را روي بقيه اجساد حيوانات ذبح شده پرت نمايند، و حيوان در اثر اين كار از قبله منحرف شود، و در آن حال جان دهد، حكمش چيست؟

پاسخ: رو به قبله بودن در حال قطع اوداج اربعه كافي است.

سؤال: بعد از فري اوداج اربعه، اگر گردن قرباني و يا رگ نخاع را در حالي كه هنوز زنده است قطع نمود چه صورت دارد؟

پاسخ: كار حرامي است، لكن ذبيحه حلال است، و كفايت از قرباني مي‎كند.

پاسخ: رعايت اين امر بنابراحتياط است و در صورت امكان، مراعات آن احتياط لازم است و با فراهم نبودن امكانات رعايت آن لازم نيست.

سؤال: كسي كه از فقيري وكالت گرفته كه ثلث قرباني خود يا ديگران را براي او قبول كند، آيا قيمت ثلث گوسفند زنده را بايد به فقير بدهد، يا قيمت ثلث گوسفند ذبح شده را؟ چنانچه قيمت ذبح شده مراد باشد در مسلخ به هيچ قيمتي نمي‎خرند، پس اين وكالت براي موكّل چه سودي دارد؟

پاسخ: قيمت ثلث ذبح شده را بپردازد، و در صورتي كه هيچ گونه قيمتي ندارد ضامن قيمت آن نيست، و در صحت وكالت، رجوع سود مادي به موكل معتبر نيست، و همين قدر كه وكالت به واسطه بعض دواعي عقلايي باشد صحيح است.

سؤال: شخص حاج كه قرباني مي‎كند، آيا بايد گوشت قرباني را بين مستحقين تقسيم كند، و در صورتي كه براي قرباني، نايب بگيرد، و مطئمن نباشد از اين جهت كه نمي‎داند اولاً نايب گوسفند نر قرباني كرده يا ماده، ثانياً گوشت را بين مستحقين تقسيم كرده يا نه؟ آيا بر شخص حاج واجب است پس از رسيدن به وطن خود گوسفند بخرد، و قرباني كرده بين مستحقين تقسيم كند، يا عمل نايب مجزي است؟

پاسخ: قول نايب اگر خودش گفت به وظيفه عمل كرده‎ام كافي است، و لازم نيست گوسفند قرباني نر باشد.

سؤال: كسي كه رفته است به مكه معظمه و تمام اعمال حج را بجا آورده ولي بنا بر فرمايش و نظريه حضرتعالي قرباني را بايد سه تقسيم شود يكي براي هديه و سهم دوم براي خودش و سهم سوم مال فقرا يا محل سكونت دستگردان كند حالا اين شخص از مكه برگشته و قرباني ذبح كرده و سهم فقرا را دستگردان نكرده آيا چيزي بر عهده اين شخص هست يا خير بيان فرمائيد.

پاسخ: در مورد سوال، حج شخص مذكور صحيح است و اگر در محل ذبح قرباني اعطاء سهم فقير به فقير ممكن بوده ولي مسامحه نموده و يا در اثر جهل به مسئله سهم فقراء را نداده بنابراحتياط قيمت سهم فقراء را در محل خودش به فقير بپردازد.

سؤال: آيا مي‎توان قيمت گوشت گوسفند قرباني را به هر صورت در راه مشروعي مصرف نمود يا لازم است فقط به فقير داده شود؟

پاسخ: صرف قيمت آن در مصارف ديگر،كافي نيست وبايد به فقير داده شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -