انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

احرام در مسجد شجره

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آيا كسي كه از ميقات اهل مدينه مي‎گذرد، حتماً بايد داخل مسجد شجره محرم شود يا بيرون مسجد در ذوالحليفة كافي است؟

پاسخ: بهتر واحوط اين است كه در داخل مسجد محرم شود و در بيرون مسجد هم كافي است.

سؤال: با توجه به توسعه جديد مسجد شجره، آيا احرام در قسمتهاي جديد التأسيس كفايت مي‎كند، با توجه به اينكه محدوده مسجد قديم مشخص نمي‎باشد يا تشخيص آن بسيار مشكل است؟

پاسخ: آنچه با توسعه جزء مسجد شده با قسمت اصلي در اين جهت فرقي ندارد.

وظيفه حائض نسبت به احرام در مسجد شجره

سؤال: هر گاه حائض يا جُنُب عصياناً وارد مسجد شجره شود، و مانند ديگران توقف نمايد، و محرم شود، آيا احرام او صحيح است يا نه؟

پاسخ: چنانچه قصد قربت از او متمشي شود، احرام صحيح است.

سؤال: وظيفه زنان حائض و كساني كه از وارد شدن به مسجد شجره معذورند، نسبت به احرام چيست؟

پاسخ: اگر طوري باشد كه بتوانند از يك در وارد و از در ديگر خارج شوند و مكث نكنند مي‎توانند درحال عبور محرم شوند و اگر نمي‎توانند، در بيرون مسجد پشت ديوار آن محرم شوند.

سؤال: بانواني كه در بعض از شرايط جمع بين تروك حائض و اعمال مستحاضه مي‎نمايند در زمان حج در صورت عدم تمكن از صبر كردن تا معلوم شدن حالشان اعمال عمره تمتّع يا حج را چگونه انجام دهند؟

پاسخ: در فرض سوال، وظيفه مردّد است بين اتمام عمره تمتّع به ورود در مسجد الحرام و انجام طواف و نماز طواف و سعي و تقصير و سپس احرام براي حج تمتّع و يا بقاء بر همان احرام كه به عنوان عمره انجام داده و قصد حج إفراد و رفتن به عرفات و انجام ساير مناسك تا طواف نساء و نماز آن و سپس انجام عمره مفرده تا طواف نساء و نماز آن و چون اكتفا به يكي از اين دو صورت اكتفا بامتثال احتمالي است و هر چند در صورت اولي مخالفت احتمالي نيز هست، مع ذلك به نظر مي‎رسد چون عمل به احتياط و يقين به امتثال واجب با ارتكاب مخالفت احتمالي به لحاظ ورود در مسجد الحرام ممكن است و تعيّن صورت ثانيه تحرزاً عن الوقوع في مخالفة الحرام الاحتمالي معلوم نيست و تحصيل قطع به امتثال واجب به ارتكاب حرام احتمالي مقدم بر اكتفا به امتثال احتمالي است به اين ملاحظه وظيفه اين است كه عمره را با دخول در مسجد الحرام و طواف و نماز به قصد احتياط تمام كند و به قصد حج تمتّع احتياطاً محرم شود و اعمال حج را به قصد ما في الذمّه اعم از حج تمتّع يا إفراد تمام كند و قرباني بنمايد و سپس احتياطاً عمره مفرده به قصد ما في الذمّه به جا آورد.

سؤال: اگر زن حائض نتواند تا وقت پاك شدن صبر كند و حتماً بايد از مدينه به مكه برود آيا مي‎تواند داخل مسجد شجره شود؟

پاسخ: اگر طوري باشد كه بتوانند از يك در وارد و از در ديگر خارج شوند و مكث نكنند مي‎توانند در حال عبور محرم شوند و اگر نمي‎توانند، در بيرون مسجد پشت ديوار آن محرم شوند.

سؤال: زن حائضي در مسجدشجره درحال عبور احرام‎بست آيا هنگامي كه به محاذات جحفه مي‎رسد تجديد احرام لازم است؟

پاسخ: لازم نيست.

سؤال: زن حائضي به‎خيال اينكه مي‎تواند در حال عبور در مسجداحرام ببندد وارد مسجد شد و بلافاصله احرام بست و تلبيه را نيز گفت و چند قدمي نيز به طرف دري كه مي‎خواست خارج شود رفت ولي چون ديد نمي‎شود عبور كرد برگشت واز همان دري كه وارد شده بود خارج شد احرامش چگونه است؟

پاسخ: احرامش صحيح است.

سؤال: زني به اعتقاد اينكه حائض نمي‎تواند وارد مسجد شود بدون احرام از ميقات عبور كرد وقتي به مكه رسيد متوجه اشتباهش گرديد وظيفه‎اش چيست؟

پاسخ: اگر برگشتن به ميقات ممكن است، برگردد و از ميقات محرم شود و اگر برگشتن به ميقات ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه هر مقدار ممكن است به سوي ميقات برگردد، و از آنجا محرم شود و اگر برگشتن به هيچ وجه ممكن نيست از همان مكان احرام خود را ببندد.

سؤال: بانواني كه عادت هستند جهت احرام داخل شدن آنان به مسجد شجره اشكال دارد آيا قبل از ميقات مي‎توانند با نذر محرم شوند؟

پاسخ: اشكال ندارد بلي اگر شوهر دارند بايد با اجازه شوهر نذر كنند.

سؤال: زن حائضي كه از مدينه عازم مكه بود گمان مي‎كرد كه در حال عبور در مسجد شجره مي‎تواند محرم شود و وظيفه‎اش را انجام دهد ولي وقتي به محوطه حياط رسيد ديد به جهت ازدحام نمي‎تواند با عبور محرم شود لذا از شوهرش كه حاضر بود اجازه نذر گرفت و چند قدمي از مسجد فاصله گرفت و با نذر محرم شد آيا كفايت مي‎كند يا خير؟

پاسخ: بلي كفايت مي‎كند. به نظر اينجانب احرام از پشت ديوار مسجد صحيح و كافي است.

وظيفه مستحاضه نسبت به احرام در مسجد شجره

سؤال: آيا زن مستحاضه (قليله متوسطه كثيره) جهت احرام مي‎تواند داخل مسجد شجره شود؟

پاسخ: در استحاضه قليله اشكال ندارد و در متوسطه و كثيره هم بعد از غسل اشكال ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -