انهار
انهار
مطالب خواندنی

زیر سایه رفتن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1- سوار شدن بر ماشین سقف دار در شب

 سؤال: آیا سوار شدن بر ماشین سقف دار در شب به حج یا عمره ضررى وارد مى کند و کفّاره دارد؟

 پاسخ: حج و عمره را باطل نمى کند و اگر شبهاى معمولى باشد کفّاره هم ندارد امّا در شبهاى سرد و بارانى کفّاره دارد.

2- سوار شدن بر ماشین سقف دار هنگام ضرورت

 سؤال: در موسم حج یک نفر از کارکنان گروه حج همراه زنها به عنوان راهنما در روز با ماشین مسقّف به مکّه مى رود آیا کفّاره لازم است؟

پاسخ:  در موقع ضرورت رفتن زیر سایه جایز است، ولى کفّاره دارد و کفّاره آن یک گوسفند براى هر احرام است. یعنى براى مجموع احرام عمره یک گوسفند و براى مجموع احرام حج نیز یک گوسفند کافى است.

3- استفاده از ماشین سقف دار برای کسی که از مسجد الحرام محرم شده

 سؤال: طبق فتواى حضرتعالى،محرم از منزل خود در مکّه تا مسجد الحرام مى تواند از ماشین سقف دار استفاده کند. آیا کسانى که در مسجد الحرام براى حج احرام مى بندند نیز مى توانند در مکّه زیر سقف بروند؟

 پاسخ: در شهر مانعى ندارد; هر چند در حال حرکت به سوى عرفات باشد، ولى هنگامى که به خارج شهر رسید سایبان جایز نیست; مگر این که شب باشد.

4- استظلال کسی که از تنعیم محرم شده

 سؤال: استظلال براى شخصى که از تنعیم محرم مى شود چه حکمى دارد؟

 پاسخ: با توجّه به این که تنعیم در حال حاضر جزء شهر مکّه شده و مکّه منزل است، استظلال در فرض سؤال اشکالى ندارد.

5- استظلال شخصی که بعد از طلوع آفتاب بیدار شده

 سؤال: افرادى که از مسجد شجره محرم شده، و شبانه با ماشین سقف دار به سمت مکّه حرکت کرده اند، نزدیک طلوع آفتاب در ماشین به خواب رفته، و پس از طلوع آفتاب بیدار شده، و بلافاصله ماشین را متوقّف کرده اند. آیا براى مدّتى که در حال حرکت روزانه در زیر سقف بوده اند کفّاره اى به آنها تعلق مى گیرد؟ اکنون که ماشین توقّف کرده و مى خواهند با حرکت در زیر سقف از ماشین پیاده شوند، چه حکمى دارد؟

پاسخ:  در این صورت کفّاره اى لازم نیست.

6- عبور از زیر سقف جلوی ماشین برای محرم

 سؤال: پیاده و سوار شدن از ماشینى که ایستاده، در صورتى که مستلزم گذشتن از زیر سقف جلو ماشین باشد، چه حکمى دارد؟

 پاسخ: مانعى ندارد.

7- سایه دیوارهای ماشین بدون سقف

 سؤال: آیا استظلال مربوط به سایه حاصل از تابش عمودى خورشید است، یا شامل سایه حاصل از تابش مایل خورشید هم مى شود؟

 پاسخ: سایه دیوارهاى ماشین بدون سقف و مانند آن مانعى ندارد.

8- اگر سایه استظلال فقط بر روی شانه بیفتد

 سؤال: آیا استظلال مربوط به سایه اى است که بر سر محرم مى افتد، یا اگر سایه فقط بر شانه بیفتد نیز حکم استظلال دارد؟

 پاسخ: در فرض سؤال، که سایه بر سر نیست، مانعى ندارد.

9- استفاده از چتر در عرفات

 سؤال: آیا در عرفات ـ همانند منى ـ مى توان در حال حرکت از چتر استفاده کرد؟

پاسخ:  حرکت کردن با چتر در عرفات نیز اشکال ندارد.

10- حرکت در تونلهای شهر مکه با ماشین سقف دار

 سؤال: در شهر مکّه تونلهائى وجود دارد که طول آن بیش از هزار متر است. آیا محرم مى تواند با اتومبیل مسقّف از آن عبور کند؟

پاسخ:  مانعى ندارد; زیرا داخل شهر است.

11- استظلال در شهر مکه

 سؤال: آیا محرم به محض رسیدن به شهر مکّه مى تواند از سایه استفاده کند، یا این کار بعد از رسیدن به محلّ اقامت و منزل جایز است؟

پاسخ:  با رسیدن به مکّه استظلال مانعى ندارد.

12- رفتن به جمرات از مسیر سقف دار در منی

 سؤال: اخیراً از آخر منى تا نزدیکى محلّ جمرات سایبانى دست کرده اند. عبور محرم از این راه، در صورتى که هنوز منزل نکرده و از مشعر الحرام مستقیم به سمت جمرات مى رود، چه حکمى دارد؟

پاسخ:  مانعى ندارد.

13- رفتن عمدی به قسمت مسقف اتوبوس

 سؤال: با ماشین بدون سقف در حال احرام به سمت مکّه حرکت کردیم، براى نوشیدن آب مجبور شدم به قسمت جلو اتوبوس که مسقّف است بروم. آیا مرتکب خلافى شده و باید کفّاره بپردازم؟

پاسخ:  این کار جایز نیست، و اگر عمداً باشد کفّاره دارد، و کفّاره آن یک گوسفند براى تمام مدّت احرام است; ولى اگر در شب غیر بارانى باشد اشکال ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -