انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

طواف النساء

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال :اگر شخصى بر اثر جهل يا فراموشى در عمره مفرده طواف النساء را قبل از تقصير به جاى آورد، تكليفش چيست؟

پاسخ: بنابر احتياط واجب پس از تقصير، طواف و دو ركعت نماز آن را دوباره به جاى آورد.

سؤال :اگر پس از طواف النساء تقصير كرد و سپس متوجه خطاى خود گشت، حكمش چيست؟

پاسخ: احتياط آن است كه طواف و نمازش را دوباره به جاى آورد.

سؤال :اگر حاجى يا عمره گزار پس از بازگشت از مكه مكرّمه در اين كه طواف النساء را به جاى آورده است يا نه شك كرد، تكليفش چيست؟

پاسخ: بايد برگردد و خودش آن را انجام دهد و اگر بازگشتش ممكن نبود يا بسيار دشوار بود، بايد نايب بگيرد و زن بر او حلال نمى شود تا آن كه خودش يا نايبش آن را به جاى آورد.

سؤال :اگر كسى طواف النساء را به جاى آورد، بى آن كه اين عنوان را نيت كند، بلكه همان طور كه ديگر حُجاج طواف مى كردند يا آن گونه كه تعليم دهنده مناسك حج به او فرمان داد، طواف كرد، آيا اين كارش مُجزى از طواف النساء است؟

پاسخ: براى نيت كردن اين عنوان معتبر نيست، بلكه اگر نيت طوافى كه پس از طواف زيارت است بكند مُجزى است.

سؤال :اگر مردى طواف النساء را به جاى نياورد، آيا بر زنش حرام است كه خود را در اختيار شوهر بگذارد؟

پاسخ: در فرض سؤال، احتياط آن است كه خود را در اختيارش نگذارد و تمكين نكند.

سؤال :كسى كه در حج نايب ديگرى است آيا طواف النساء را بايد براى خودش به جاى آورد يا به نيابت از منوب عنه؟

پاسخ: به نيابت از منوب عنه به جاى آورد.

سؤال :اگر كسى به نيابت از مستطيعى كه شخصاً عاجز از اداى حج بود، حج كرد و طواف النساء را ترك نمود، آيا زن بر منوب عنه حرام مى گردد يا بر نايب؟

پاسخ: بر نايب حرام مى شود.

سؤال :اگر زن مؤمن باشد و شوهرش از مخالفين و لذا طواف النساء حج را ترك نمود، آيا بر زن واجب است كه از آميزش او خوددارى نمايد، تا طواف كند؟

پاسخ: اين كار بر او واجب نيست.

سؤال :آيا مقدم داشتن طواف النساء براى كسى كه مى ترسد پس از حج بر اثر شدت ازدحام نتواند آن را به جاى آورد، جايز است؟

پاسخ: جايز است، ليكن پيش از به جاى آوردن مناسك منى; يعنى رمى، ذبح و حلق يا تقصير، زن بر او حلال نمى شود.

سؤال :حج گزارى از مكه مكرّمه بازمى گردد و ازدواج مى كند و خداوند چند فرزند به او مى دهد، سپس متوجه مى شود كه طواف النساء را به جاى نياورده است، در اين صورت ازدواجش و فرزندانش چه حكمى دارند؟

پاسخ: ازدواجش بنا به نظر ما صحيح است، زيرا آن چه پس از حلق بر حاجى حرام مى شود تمتع از زنان است، نه عقد آنان. فرزندانش نيز در هر صورت ملحق به او هستند.

سؤال :اگر شخص محرم پس از چهارمين شوط از طواف النسا با زنش همبستر شد، چه كند؟

پاسخ: از خداوند آمرزش بخواهد و استغفار كند و طوافش را كامل نمايد و كفاره ندارد.

سؤال :شخصى پيش از به جا آوردن طواف النساء، با زن خود بازى مى كند، حكمش چيست؟

پاسخ: اگر منى از او خارج شده باشد، بايد شترى كفاره دهد و در صورت ناتوانى از آن گوسفندى كفاره دهد و اگر منى از او خارج نشده باشد، استغفار كند و كفاره ندارد.

سؤال :زنى طواف حج و نماز آن را بر دو وقوف مقدم مى دارد و پيش از به جاى آوردن طواف النساء ناگاه عادت مى شود، آيا مى تواند كسى را نايب خود سازد تا به جاى او طواف كند؟

پاسخ: نمى تواند چنين كند، بلكه بايد طواف النساء را تا پس از پاكى اش و بعد از فراغت از اعمال روز عيد به تأخير اندازد. حال اگر كاروان منتظر پاك شدنش نماند و او نتواند از آن بازماند، برايش جايز است كه طواف النساء را ترك نمايد و با كاروان خارج شود. در اين حال احتياط آن است كه براى طوافش و نماز آن نايب بگيرد.

سؤال :شخصى در عمره مفرده طواف النساء را ترك مى كند و به يكى از ميقات ها مى رود تا از آن جا براى عمره تمتع مُحرم شود. حال مى پرسد :

۱- آيا اين كار برايش جايز بوده است، يا نه؟

۲- اگر اين كارش جايز نبوده باشد، آيا به صحت احرامش براى عمره تمتع ضرر مى زند، يا نه؟

۳- اگر به صحت احرامش ضرر نمى زند، چه وقت بايد آن را به جاى آورد؟ آيا مى تواند آن را تا پس از اعمال عمره تمتع به تأخير اندازد؟

پاسخ: ۱- خالى از اشكال نيست، گرچه اقرب جايز بودن آن است.

۲- در صورت اعتقاد به عدم جواز، اين حكم وضعى خواهد بود; يعنى تا طواف النساء را به جاى نياورد، احرامش صحيح نيست.

۳- تأخير برايش جايز است.

سؤال :اگر شخصى طواف نسا عمره مفرده را به تأخير انداخت تا آن كه اعمال حج را به جاى آورد، در اين صورت آيا بر او لازم است كه دو طواف نسا به جاى آورد يا يك طواف برايش كافى است؟

پاسخ: بنابر احتياط بر او لازم است كه دو طواف به جاى آورد.

سؤال :كسى كه چندبار عمره به جاى آورده است و طواف النساء را به جاى نياورده، آيا يك طواف نسا جهت همه آن ها برايش كافى است؟

پاسخ: بنابر احتياط كافى نيست، لذا بايد به تعداد عمره ها طواف نسا به جاى آورد.

سؤال :در مناسك فرموده ايد : «كسى كه عمره مفرده را در ماه هاى حج به جاى بياورد و تا يوم الترويه (روز هشتم ذى حجه) در مكه بماند و نيت حج كند، عمره اش، عمره تمتع خواهد بود.» حال اگر چنين كسى قبلاً طواف نسا را به جاى نياورده باشد، آيا بر او لازم است كه آن را به جاى آورد؟

پاسخ: بعيد نيست كه در اين صورت ساقط شود.

سؤال :اگر شخصى عمره تمتع را به جاى آورد و آن گاه نتوانست اعمال حج را به جاى آورد و به شهرش بازگشت، آيا برايش جايز است كه پيش از به جاى آوردن طواف نسا با زنش همبستر شود؟

پاسخ: احتياط در ترك آن است.

سؤال :آيا احرام براى عمره مفرده قبل از به جاى آوردن طواف نسا در حج جايز است؟

پاسخ: بعيد نيست جايز باشد، گرچه جاى احتياط دارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -