انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

خوردن و آشامیدن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

خوردن داروهايى كه جنبه  ى غذايى ندارند

سؤال: آيا خوردن داروهاى خوراكى كه هيچ جنبه ى غذايى نداشته باشد و جهت تسكين دردهاى بيمارى به كار مى رود، باطل كننده روزه مى باشد؟

پاسخ: به حسب ظاهر، مثل خوردن ريگ است و در خوردنى هايى كه موجب بطلان روزه مى شود، چيزهاى معمول و غير معمول فرقى نمى كند. بله، ممكن است اگر محتاج به خوردن آن باشد، مضطرّ به افطار باشد.

داخل شدن خون  دماغ در حلق

سؤال: اگر روزه  دار خون  دماغ شود، اگر سر را بالا بگيرد و خون  دماغ داخل حلق شود، آيا روزه اش باطل است؟

 پاسخ: مثل ترشّحات بينى است كه اگر به فضاى دهن نرسد و داخل حلق شود و در حال غير روزه هم اين كار معمول باشد، قطع نظر از عناوين ديگر مبطل روزه نيست.

چرك و خلط گلو

سؤال: آيا چرك و خلط گلو، روزه را باطل مى كند يا نه؟

 پاسخ: اگر به فضاى دهان نرسد، باطل نمى  كند.

جمع شدن اخلاط در دهان در حال نماز

سؤال:  اگر بين نماز در دهان روزه دار اخلاط سر و سينه جمع شود، به صورتى كه اگر فرو دهد، روزه اش باطل مى  شود و اگر بخواهد بريزد، بايد نماز را قطع كند. وظيفه  اش چيست؟

پاسخ: اگر گرفتن آن به دستمال و مانند آن ممكن نباشد، قطع نماز براى ضرورت و عذر جايز است.

مسواك زدن

سؤال:  آيا مسواك كردن با خمير دندان در حال روزه، اشكال دارد؟

 پاسخ: اگر چيزى به حلق نرسد، اشكال ندارد.

 تنفّس بخار آب در مواقع روزه  دارى

 سؤال: تنفّس بخار آب غليظ در حمام براى روزه دار چه حكمى دارد؟

 پاسخ: اگر مشكوك است كه به حدّ غبار غليظ مبطل رسيده است يا نه، اشكال ندارد.

 فرو بردن آب دهان مخلوط به خون

سؤال:  اگر روزه دارى به دستور پزشك، آب دهان مخلوط به خون را فرو ببرد، روزه اش باطل است؟ در صورت بطلان، آيا قضاى روزه كافى است يا كفّاره هم دارد؟

پاسخ: اگر خون را عمدا فرو دهد، روزه اش باطل مى شود و فرقى بين ضرورت و عدم آن نيست. بلى، در مورد ضرورت كفّاره ندارد؛ ولى دستور پزشك به تنهايى ضرورت آور نيست.

افطار كردن بعد از خوردن سهوى غذا

سؤال: اگر انسان در روزه ى واجب سهوا چيزى بخورد و به خيال اين كه روزه اش باطل شده است افطار كند، آيا غير از قضا، كفّاره هم بر او واجب است؟

پاسخ: اگر جاهل قاصر و غير ملتفت به سوال از اين مسأله بوده، كفاره ندارد.

 روزه  دارى كه هميشه از لثه  اش خون مى  آيد

سؤال: تكليف روزه  دارى كه از لثه  اش هميشه خون مى  آيد چيست؟

 پاسخ: تا ممكن و ميسور است بايد خون را خارج كند و اگر ممكن نشد و ضرورت بر فرو بردن داشت؛ چون ضرورت، مفطر را از ابطال ساقط نمى  كند، او از مصاديق مضطرّ به افطار است.

فرو بردن خلط سينه بدون اختيار

 سؤال: روزه  دارى كه خلط سينه به فضاى دهانش آمده، آن را نگه مى  دارد تا پس از مدّت كوتاه ى به بيرون دهان بريزد. امّا ناگهان بدون اختيار آن را فرو مى  دهد، آيا روزه اش صحيح است؟

پاسخ: صحيح است.

افطار با مالى كه خمس آن داده نشده است

سؤال:  روزه  دار با مالى كه متعلّق خمس است و خمس آن را نداده است، در ماه مبارك رمضان افطار مى نمايد، آيا كفّاره ى جمع دارد؟

پاسخ: كفّاره  ى جمع ندارد، مگر در بعض موارد كه در هر صورت به حكم خوردن چيز غصبى است، مثل اين كه در تمام عين متعلّق خمس تصرّف شده باشد و او نيز قصد اداى از مال ديگر را نداشته باشد.

خوردن سهوى

سؤال: اگر در هنگام روزه چيزى سهوا از گلو پايين رود، آيا روزه باطل است؟

 پاسخ: باطل نمى شود.

معيار خوردن در بطلان روزه

سؤال:  معيار در خوردن و آشاميدن چيست؟ آيا به محض رسيدن به حلق، روزه را باطل مى كند يا فرو بردن اشيا روزه را باطل مى كند؟

پاسخ: معيار، داخل شدن در حلق است.

استعمال ناس

سؤال:  مادّه  اى است به نام ناس كه اعتيادآور است. درهر نوبت مقدار دو گرم يا بيشتر از آن را زير زبان مى  گذارند و از اين طريق تأثير كامل آن ظاهر مى  شود و بعد از دهان خارج مى  كنند. آيا اين عمل در ماه رمضان باعث بطلان روزه مى  شود؟

پاسخ: اگر چيزى به حلق نرسد، از جهت روزه اشكال ندارد.

فرو دادن پوست هاى خشكيده لب

سؤال:  آيا فرو بردن پوست هايى كه گاهى اوقات از لب جدا مى  شود و خشك است، روزه را باطل مى كند؟

پاسخ: بله، باطل مى  كند.

افطار با اذان افق محل ديگر

سؤال:  اگر با شنيدن صداى اذان تهران گمان كند كه اذان اصفهان شده و افطار كند، چه حكمى دارد؟

 پاسخ: اگر غروب خورشيد (غايب شدن قرص خورشيد در زمين مسطح) به افق اصفهان شده بوده، اشكالى ندارد.

گرد و غبار گچ و سيمان

سؤال: آيا گرد و غبار اشيايى مانند آرد و گچ و سيمان، روزه را باطل مى كند؟

 پاسخ: اگر عمدا فرد رود، موجب بطلان روزه مى  شود.

 زمان افطار كردن

 سؤال: در ماه مبارك رمضان چه وقت مى توان افطار كرد؟

پاسخ: در وقت مغرب شرعى كه بنابر اظهر همان استتار (پنهان شدن) قرص خورشيد در افق مستوى (زمين مسطح) است.

استمناء چيست؟

سؤال: آيا استمناء يعنى آن كه انسان با خود كارى كند كه منى بيرون بيايد و يا اگر به تصويرى يا فيلمى نگاه كند و يا با تخيّل، منى از او خارج شود نيز استمناء است و روزه را باطل مى  كند؟

 پاسخ: فرقى نمى  كند.

افطار كردن قبل از اذان مغرب

سؤال: يك روز اشتباها اذان مغرب كمى زودتر گفته شد و ما افطار كرديم، آيا روزه آن روز صحيح است؟

 پاسخ: اگر بعد از غروب آفتاب بوده صحيح است، هر چند قبل از زوال حُمره مشرقيّه بوده است.

 عدم اعتماد به اذان راديو و تلويزيون

 سؤال: اگر كسى به اذان راديو و تلويزيون اعتماد نداشته باشد و يقين به دخول فجر صادق ننمايد، آيا مى تواند پس از پخش اذان از راديو و تلويزيون باز هم غذا بخورد؟

پاسخ: خلاف احتياط است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -