انهار
انهار
مطالب خواندنی

اهمیت نماز جماعت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1- احساس ریا در نماز جماعت

سؤال: در هنگام نماز جماعت معمولا احساس تقرب و حال بیشتری احساس میکنم و این امر بعضا باعث طولانی شدن اذکار من در نماز میشود ولیکن از طرفی این شک برایم ایجاد میشود که مبادا این امر به ریا بیانجامد، تکلیفم چیست؟

پاسخ: این امور از القائات شیطان است به آن توجه نکنید و همچنان در نماز جماعت شرکت کنید.

2- شرکت بانوان در نمازهای جماعت یومیه

سؤال:آیا شرکت بانوان در نمازهاى جماعت یومیّه کراهت دارد؟

پاسخ:در شرایط فعلى شرکت آنها بهتر و گاهى لازم است.

3- اولویت نماز جماعت صبح بر عبادت شبانه

سؤال:روزى رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) نماز صبح را با جماعت خواند ولى على(علیه السلام) را در مسجد ندید. از فاطمه(علیها السلام) علّت را جویا شد، آن حضرت عرض کرد: «على دیشب تا سپیده صبح مناجات داشت، خستگى ناشى از سنگینى عبادت شبانه باعث شد که نماز صبح را در خانه بخواند». حضرت فرمودند: «به على بگو که مناجات شب را کوتاه کند، و قدرى استراحت نماید، تا نماز جماعت صبح را از دست ندهد».آیا حدیث فوق از نظر سند و دلالت مورد قبول شماست؟

پاسخ:روایت مزبور از نظر سند قابل گفتگوست; ولى به هر حال کم کردن مناجات شب براى شرکت در نماز جماعت صبح اولویّت دارد.

4- اولویت جماعت در غیر مسجد بر فرادای در مسجد

سؤال:در قطعه زمینى که در نزدیکى مسجد قرار دارد، نماز جماعت برقرار است. آیا اقامه نماز به جماعت در آن مکان اولویّت دارد، یا به صورت فرادى و در مسجد افضل است؟

پاسخ:جماعت ترجیح دارد.

5- تعطیل نمودن جماعت بعلت نبودن روحانی

سؤال:در صورتى که در مساجد دیگرى، دور یا نزدیک، به وسیله روحانیّون جماعت اقامه گردد، وظیفه اصحاب مسجدى که امام جماعت غیر روحانى دارند چیست؟ اقامه جماعت در همین مسجد با فرد غیر روحانى، یا تعطیل جماعت در این مسجد و اقامه جماعت با فرد روحانى در مسجد دیگر؟

پاسخ:اگر مسجدى در آن نزدیکى نیست، و دسترسى به امام جماعت روحانى نباشد، امامت غیر روحانى که واجد شرایط باشد مانعى ندارد.

6- ترک نماز جماعت به دلیل خواندن نافله

سؤال:درشرایطی که امکان خواندن نماز جماعت وجود داشته باشد و خواندن نماز جماعت مانع از خواندن نماز نافله شود (محدودیت زمان) آیا جایز است که نماز جماعت را به دلیل خواندن نماز نافله ترک کرد؟

پاسخ:نماز جماعت مقدم است.

7- ترک نماز جماعت از روی بی اعتنایی

سؤال:در رساله شما به این جمله برخوردم که «هر کس نماز جماعت را از روی بی اعتنایی و سبک شمردن ترک کند نماز او حرام است» سبک شمردن و بی اعتنایی یعنی چه؟ آیا کسی که نماز می خواند به صورت فرادا (بدون نماز جماعت) کار حرام و گناه انجام می دهد؟ بهتر نیست که این فرد نماز نخواند؟ چون در هر دو صورت فعل حرام از او سر می زند.

پاسخ:منظور این است که اگر شرایط رفتن به نماز جماعت برای انسان فراهم باشد و نرفتن شخص به نماز جماعت به خاطر بی اعتنایی و اهمیت ندادن به جماعت مسلمین باشد همین عمل حاضر نشدن در جماعت حرام است نه اینکه نماز حرام باشد و نخواندن نماز خودش عمل حرام دیگری است و سبب عذاب شدیدتر می شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -