انهار
انهار
مطالب خواندنی

مقدّمه گرد آورنده

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مقدّمه گرد آورنده
بی شک یکی از علومی که در اصلاح و الهی شدن جامعه نقش مهمی دارد «فقه» است لذا همواره از صدر اسلام تاکنون شخصیت هایی با اشراف و حمایت خدای متعال و اولیاء دین علیهم السلام پرچم فقاهت را به دوش گرفته و با نوشتن کتب فقهی و تشکیل جلسات و بررسی موضوعات مختلف زندگی فردی و اجتماعی، احکام مورد نیاز مومنین در هر عصر و زمان را به آنان ابلاغ می کنند.
بحمدلله امروزه ضرورت توضیح و دسته بندی احکام، در مراکز آموزشی ، مجامع فرهنگی و پژوهشی ، اردوها ، مراکز نظامی و انتظامی و غیره معلوم است. حقیر به همین دلیل با استعانت از ذات لا یزال الهی و توسل به عنایت حضرات معصومین علیهم السلام پس از چندین سال تلاش شبانه روزی ، احکام را به سبک و نگارش جدید به صورت دسته بندی و آموزشی، تنظیم نموده ام که اینک در پیش روی شما قرار دارد.
انشاءالله این کار ناچیز ، مورد رضایت خدای سبحان – جلّ و علی- و اولیاء دین علیهم السلام بویژه حضرت بقیة الله الاعظم حجة بن الحسن العسکری –روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه- واقع شود و خداوند پاداش آن را ذخیره قبر و قیلمت حقیر ، والدین ، اساتید و مربیانم قرار دهد.
تذکرات:
1- به دلیل رعایت اختصار، از ذکر القاب و عناوین مراجع عظام خودداری شده لذا از ارواح طیبه مراجع متوفی – رضوان الله علیهم- و ساحت مقدس مراجع حی – ادام الله ظلهم- عذر خواهی نموده و برای مراجع گذشته علو درجات و برای مراجع حاضر، طول عمرباعزّت را از خداوند منان خواهانم.
2- در تهیه این مجموعه از آخرین منابع فقهی مراجع عظام استفاده شده است.
3- در تنظیم این مجموعه دقت زیادی شد و وقت زیادی صرف گردیده در عین حال خود را مصون از خطا نمی دانم لذا رجاء واثق دارم اگر اهل فضل به خطایی برخورد نمودند نظر ما صلاحی خود را تذکر دهید یا ارسال نمایید تا مورد استفاده قرار گیرد.
وآخر دعوانا أن الحمدالله رب العالمین
سید محمد حسن بنی هاشمی خمینی
رمضان المبارک 1432 مرداد ماه 1390

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -