انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۳۰) برخی از ادعیه معصومین (علیهم السلام) در قُنوت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علی مهدی الامم و جامع الکلم
و السلام علی عباد الله
برخی از ادعیه معصومین (علیهم السلام) در قُنوت
    
قنوت آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم)
مرحوم علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی در اواخر عمر شريفشان به فرزندشان ‌فرموده اند:
اين دعا را در قُنوت نمازها بخوانيد و به أولاد خود نيز سفارش كنيد تا آن را بخوانند و بدان مواظبت نمايند:
اللَّهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يوصِلُنى إلى قُربِكَ، وَ أَن تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَ أَن تَجعَلَ حُبّى إيّاكَ قآئِدًا إلى رِضوانِكَ، وَ شَوقى إلَيكَ ذآئِدًا عَن عِصْيانِكَ.
«پروردگارا! محبّت خود را روزيم گردان و محبّت كسى را كه تو را دوست دارد و محبّت هر عملى را كه مرا به جوار قرب تو مى‌رساند. و خود را نزد من محبوب‌تر از غير خودت قرار ده! محبّت و مهر مرا به خود، راهبر به روضه رضوانت، و شوق و وجد مرا به خود، مانع از سرپيچى و عصيانت قرار ده!»
اين جمله اقتباسى است از فقره‌اى از مناجات المحبّين، مفاتيح‌الجنان، ص ۱۲۵.
عارف نامی مرحوم آقا سید علی قاضی دستوراتی عجیب و بسیار قابل تامل می دادند که بعد از مدتی عمل به دستورات ایشان اثرات عجیبی برای عمل کننده آشکار می شود فلذا توجه به دستورات ایشان توصیه می شود و برای رهپویان حقیقت غفلت از آن سزوار نیست از جمله دستورالعمل هایی که ایشان به شاگردان خود دستور می دادند این دعا را در قُنوت نماز هایشان بخوانند:
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي‏ حُبَّك‏ وَ حُبَّ ما تُحِبُّه‏ وَ حُبَّ مَن‏ یُحِبُّکَ وَ العَمَلَ َ الَّذِي ْ يُبَلِّغُنِي اِلی حُبِّکَ وَ اجْعَل‏ حُبَّك اَحَبَّ الاَشیاءِ اِلیَّ.
خداوندا محبت خود را و محبت کسانی را که دوست داری و محبت کسی که تو را دوست دارد و عملی که مرا بسوی محبتت برساند را ؛ روزی ما بفرما و محبت خود را محبوب ترین چیزها نزد ما قرار بده.
سند دعا
عین متن این دعا در کتاب هایی که جستجو شده دیده نشده است و ممکن است مرحوم قاضی در کتب قدیمی دعا دیده باشند که آن کتاب به دست ما نرسیده باشد و یا در کتبی دیگر باشد که در جستجوها یافت نشده است ولی از حیث متن در مرتبه بالایی می باشد که یکی از راههای اثبات حدیث؛ متن می باشد که اینطور متنی آنقدر بالا و پر محتوا می باشد که از غیر معصوم نمی شود صادر شود مانند متن نهج البلاغه .
مرحوم سید بن طاووس نیز در فلاح السائل ص ۱۹۶ این عبارت را در دعاهایی که روایت می کند آورده است:
اللَّهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ کُلّ مَن اُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يقَرِبُنى إلى حُبِّكَ.
دوستى خود و دوستى هر كسى را كه تو را دوست دارد، و دوستى هر عملى كه مرا به دوستى‏ات نزديك مى‏گرداند، روزى‏ام گردان‏.
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان در مناجات خمس عشر در قسمت مناجات محبین این عبارت از مناجات امام سجاد (عَلَیهِ الصَّلاة وَ السَّلام ) را آورده است:
اَسْئَلُكَ حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنى‏ اِلى‏ قُرْبِكَ، وَاَنْ تَجْعَلَكَ اَحَبَّ اِلَىَّ مِمَّا سِواكَ
از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت و دوستى هر عملى كه مرا به قرب تو واصل گرداند و تو را در پيش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد
در صحیفه علویه ص ۵۸۵ این عبارت در دعای روز سه شنبه حضرت امیر(عَلَیهِ الصَّلاة وَ السَّلام ) آمده است:
اسئلك حبّك و حبّ من احببت و حبّ ما يقرّب حبّه الى حبّك‏.
از تو درخواست كنم دوستى خودت و دوستى هر كه را تو دوست دارى، و دوستى هر كس كه دوستيش سبب نزديك شدن بدوستى تو گردد.
فلذا توصیه می شود از این دعایی که مرحوم قاضی توصیه فرمودند غفلت نکنید انشاء الله شرح این دعا در آینده نزدیک آورده می شود.
    
قنوت آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
دعای آقا أمیراللمؤمنین علی (علیه السلام) در قنوت نماز
شیخ بزرگوار مرحوم تقیّ الدین ابراهیم عامِلی کفعمی در حاشیه کتاب شریف «المصباح» می فرماید:
این دعائی است عظیم الشّأن و رفیع المنزله که ابن عبّاس آن را از مولای ما آقا أمیراللمؤمنین علی (علیه السلام) روایت نموده است،
و این دعاء از غوامض اسرار و کرائم اوراد آقا أمیراللمؤمنین علی (علیه السلام) است که آن حضرت در روز و شب و وقت سحر بدان مواظبت می فرمودند، و آن را در قنوت نماز می خواندند و می فرمودند:
کسی که این دعا را بخواند همانند کسی است که در خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) در جنگ بدر، اُحد، و حُنَین یک میلیون تیر به سوی دشمن افکنده باشد.
متن کامل دعای شریف:
اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ العَن صَنَمَی قُرَیشٍ وَ جِبتَیها وَ طاغُوتَیها وَ إِفکَیها وَ إِبنَتَیهِما اللَّذینَ خالَفا أمرَک وَ أنکَرا وَحیَک وَ جَحَدا إِنعامَک وَ عَصَیا َرسُولَک وَ قَلَّبا دینَک وَ حَرَّفا کِتابَک وَ أحبا أعداءَک وَ جَحَدا آلاءَک وَ عَطَّلا أحکامَک وَ أبطَلا فَرائِضَک وَ ألحَدا فِی آیاتِک وَ عادَیا أولیاءَک وَ والَیا أعداءَک وَ خَرَّبا بِلادَک وَ أفسَدا عِبادَک.
اللّهُمَّ العَنهُما وَ أتباعَهُما وَ أولیاءَهُما وَ أشیاعَهُما وَ مُحِبّیهِما فَقَد أخرَبا بَیتَ النُّبُوَّة وَ رَدَما بابَه وَ نَقَضا سَقفَهُ وَ ألحَقا سَماءَهُ بِأرضِهِ وَ عالیَهُ بِسافِلِه وِ ظاهِرَهُ بِباطِنِه وَ استَأصَلا أهلَه وَ أبادا أنصارَه وَ قَتَلا أطفالَه وَ أخلَیا مِنبَرَه مِن وَصیِّه وَ وارِثِ عِلمِه وَ جَحَدا إمامَتَهُ وَ أشرَکا بِرَبِّهِما فَعَظِّم ذَنبَهُما وَ خَلِّدهُما فی سَقَرٍ وَ ما أدراکَ ما سَقَر لا تُبقی وَ لا تَذَر.
أَللّهُمَّ العَنهُم بِعَدَدِ کُلِّ مُنکَرٍأتَوهُ وَ حَقّ ٍاَخفَوهُ وَ مِنبَرٍ عَلوهُ وَ مُؤمِنٍ أرجَوهُ وَ مُنافِقٍ وَلَّوهُ وَ وَلیّ ٍآذُوهِ وَطَریدٍ آوَوهُ وَ صادِقٍ طَرَدوهُ وَ کافِرٍ نَصَرُوهُ وَ إِمامٍ َقهَرُوهُ وَ فَرضٍ غَیَّرُوهُ وَ أثَرٍ أنکَرُوهُ وَ شَرٍّ آثَرُوهُ وَ دَمٍ أراقُوهُ وَ خَیرٍ بَدَّلُوهُ وَ ُکفرٍ نَصَبُوهُ وَ إرثٍ غَصَبُوهُ وَ فَیءٍ اقتَطَعُوهُ وَ سُحتٍ اَکَلُوهُ وَ خُمسٍ استَحَلُّوهُ وَ باطِلٍ أسَّسُوهُ وَ جَورٍ بَسَطُوهُ وَ نِفاقٍ أسرَوُهُ وَ غَدرٍ أضمَرُوهُ وَ ظلمٍ نَشَرُوهُ وَ وَعدٍ أخلَفُوهُ وَ أمانٍ خانُوهُ وَ عَهدٍ نَقَضُوهُ وَ حَلالٍ حَرَّمُوهُ وَ حَرامٍ أحَلُّوهُ وَ بَطنٍ فَتَقُوهُ وَ جَنینٍ أسقَطُوهُ وَ ضِلعٍ دَقُّوهُ وَ صَکٍّ مَزَّقُوهُ وَ شَملٍ بَدَّدُوهُ وَ عَزیزٍ أذَلُّوهُ وَ ذَلیلٍ أعَزُّوهُ وَ حَقٍّ مَنَعُوهُ وَ کِذبٍ دَلَّسُوهُ وَ حُکمٍ قَلَّبَوهُ.
أَللّهُمَّ العَنهُم بِکُلِّ آیَةٍ حَرَّفُوها وَ فَریضَةٍ تَرَکُوها وَ سُنَةٍ غَیَّرُوها وَ رُسُومٍ مَنَعُوها وَ أحکامٍ عَطَّلُوها وَ بَیعَةٍ نَکَسُوها وَ دَعوى أبطَلُوها وَ بَیِّنَةٍأنکَرُوها وَ حیلَةٍ أحدَثُوها وَ خیانَةٍ أورَدُوها وَ عَقَبَةٍ اِرتَقُوها وَ دِبابٍ دَحرَجُوها وَ أزیافٍ لَزَمُوها وَ شَهاداتٍ کَتَمُوها وَ وَصیَّةٍ ضَیَّعُوها.
أَللّهُمَّ العَنهُما فی مَکنُونِ السِّر وَ ظاهِرِ العَلانیَةِ لَعناً کَثیراً أبَداً دائِمَاً دائِباً َسرمَداً لا انقِطاعَ لِأمَدِه وَ لا نَفادَ لِعَدَدِه لَعناً یَغدُو أوَّلُهُ وَ لا یَرُوحَ آخِرُهُ لَهُم وَ لِأعوانِهِم وَ أنصارِهِم وَ مُحِبّیهِم وَ مُوالیهِم وَ المُسَلِّمینَ لَهُم وَ المائِلینَ إلَیهِم وَ الناهِضینَ بِاحتِجاجِهِم وَ المُقتَدینَ بِکَلامِهِم وَ المُصَدِّقینَ بِأحکامِهِم.
سپس چهار مرتبه بگویید:
أَللّهُمَّ عَذِّبهُم عَذاباً یَستَغیثُ مِنهُ أهلُ النّار
آمینَ رَبَّ العالَمین
خدا درود بفرست بر حضرت محمد و ال پاک او , خدايا لعـنت کن دو بـت قريش و دو مشرک آنرا، و دو سرکرده ضلالت را، وآن دو دروغ پرداز را، و دو دختر آنان را، کسانيکه فرمانت را زير پا نـهادند، و وحي تو را نپـذيـرفتند، و نعـمت تو را انکار کردند، و نافرماني پيامبرت را کردند، و دينت را واژگون نمودند، و قـرآنـت را تحـريف کردند، و احکام تو را بي ثمر گذاردند و تـباه کردند احـکام واجـب تو را، و از در دشمني با آياتت برآمدند، و دشمني کردند. با دوستانت و دوستي کردنـد با دشمـنانـت، و شهـرهـاي تو را ويـران ساخـتند، و بـندگانت را به فساد کشاندند،
خدايا لعنت کن آن دوو پيروانشان و يارانشان و گرويدگان به آندو و دوستانشان را،زيرا آن دو ويران ساختند خانه نبوت (وحي) را، و در آن را کاملاً بستند، و شکستد سقف آن را، و آنرا زير و رو کردند، و بالاو پايين آن را يکي کردند، و ظاهـر و باطنش را ويران کردند، و اهـل آن را از بيخ برانداختند و ياوران آن را هلاک کردند،و کودکانـشان را کشتند، و منبر نبوت را از وصيّ نبي و وارث پـيـامبر، تـهي کردند، و انـکـار کردند امـامت وصيّ پيامبر را، و مـشرک به خدا شدند، پس خدايا گناه آن دو را بزرگ شمارو براي هميشه در جهنم سقر جايشان بده، جهنمي که بندگان نمي توانند شدت عذابش را درک کنند، جهنمي که نه چيزي را باقي ميگذارد و نه رها ميسازد.
خدايا آن دو و پيروانشان را به عـدد هـر کار نـاروايي که انجام دادند لـعنـت کن، و به عدد هر حقي که مخفي داشتند، و هر منبري که به ظلـم بر آن بالا رفتند، و هر مـنـافقي. که به کار گماردند،و هر مـؤمني که تبعيد ش کردند، و هر دوست خدا که آزردند، و هر تبعيد شده اي که پناهش دادند، و هرراستـگويي که راندند، وهر کـافري. که يـاري کردنـد، و هـرامام بر حقي که مقهورش کردند وهرواجبي که آن را تـغيـير دادند، وهـردليلي که انکـارش کردنـد، وهـرامر زشتي که اختيارکردند، وخون هايي که به ناحق ريختند وهرخبري که آن را عوض کردند،و هر حکمي که خلاف ان را انجام دادند و هرکـفـري که به پا داشتند،وهر دروغي که راست جلوه دادند و هرارثـي که به زورگرفتند،و هر غنيمتي که به ناحقّ ملک خود ساختند و هر مال حـرامـي که خوردند، و هـر خمسي که براي غـير اهـلش حـلال شمردند، و هر باطلي که اساس آن را نهادند،و هر ستمي که گسترش دادند، و وعده هايي که بدان وفا نکردند، و پيمان هايي که شکستند، و حلال هايي که تحريم نمودند،و حرام هايي که حـلال کردند، وهرنـفـاقي که پنهان داشتند،و هرنيرنگي که انجـامش را به دل گرفتند، و پهـلوهايي که شکافتند، وجـنـيني که سبب سقط آن شدند استخواني که شکستند، و هر سندي که آن را دريدند، و هر اجتماعي که پـراکندند، و هر خواري که عـزت بخـشيـدند،و هر عـزيـزي که خوارش کردند، و هر حـقي کـه از صـاحبانش باز داشتند،
خدايا لـعـنـت کن آنان را به عـدد هـر آيه اي که آن را تغيير داده و تحريف کرده اند،و هر واجبي که آن را ترک کردند و هـر روش پـسنديده اي که تغيـيرش دادند، و هر حکمي که آن را وارونه کردند،و جلوي انجام ان را گرفتند. و ارحامي که انها را ازبين بردند. و هر شهادتي که مخفي داشتندو وصيتي را که ضايع گردند و ايماني که از بين بردند و ادعاي باطلي را که داشتند و بيعتي را که انکار کردند و هر نيرنگي را که انجام دادند، و هر خيـانـتي که وارد ديـن کردند، و هر گردنه اي که بالاي آن رفتند (براي کشتن پيامبر«صلي الله عليه واله و سلّم») و هر تـقلبي که مـقيّد به او بودند، و هـر امانتي که به ان خيانت کردند
خـدايـا لـعنـت کن آن دو (عـمر و ابوبکر«لعنة الله عليهما») را درپنهان نهان و آشکار ظاهرلعنتي زياد، پيوسته، مدام، بي ابتدا و بي انتها، لعنتي که زمانـش پاياني ندارد و عددش را انتـهـايي نيست، لـعـنـتي که آغـازش را صـبحي باشد ولي انجامـش را شبي نباشد، لعنت تو باد بر آنان و يارانـشان و مـدد کـارانشـان و دوسـتـانـشان و پيروان آنها و آنان که به انها ايمان اوردند و کساني که خود را در اختيار آنان گذاشته اند و به آنان مـايـلنـد، و کـسـاني که ادعــاهـاي بي اسـاس آنــان را عَــلَــم کـردند. و پـيـروي کـردنـد از سخـنـان آنان، و قــضـاوت هــاي و احکام بـاطـل آنـان را تـصـديق نـمـودند.
پس چهار مرتبه بگویید :
خداوندا عذاب فرما آنانرا،عذابي که استغاثه وفرياد اهل آتش ازآن عذاب بلندست.
آمين رب العالمين.
قُنوت آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) درباره ظهور قائم
توصیه آقا امام صادق (علیه السلام) به ذکر قُنوت آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) درباره ظهور قائم
روایت این دعا را مرحوم محدث نوری در صفحه ۴۰۰ از جلد چهارم مستدرک الوسائل به این ترتیب نقل کرده است.
الشَّهِیدُ فِی الذِّكْرَى: وَ اخْتَارَ ابْنُ أَبِی عَقِیلٍ الدُّعَاءَ بِمَا رُوِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی الْقُنُوتِ:
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ شُخِصَتِ الْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ الْأَقْدَامُ وَ رُفِعَتِ الْأَیْدِی وَ مُدَّتِ الْأَعْنَاقُ وَ أَنْتَ دُعِیتَ بِالْأَلْسُنِ وَ إِلَیْکَ سِرُّهُمْ وَ نَجْوَاهُمْ فِی الْأَعْمَالِ رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحِینَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ غَیْبَةَ نَبِیِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا فَفَرِّجْ ذَلِکَ اللَّهُمَّ بِعَدْلٍ تُظْهِرُهُ وَ إِمَامِ حَقٍّ تُعَرِّفُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
بحار ج۸۵ ص۲۰۷.
قَالَ: وَ بَلَغَنِی أَنَّ الصَّادِقَ (علیه السلام) كَانَ یَأْمُرُ شِیعَتَهُ أَنْ یَقْنُتُوا بِهَذَا بَعْدَ كَلِمَاتِ الْفَرَجِ: وَ قَالَ ابْنُ الْجُنَیْدِ أَدْنَاهُ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَم‏.
«... بار خدایا، ما به تو شکایت می‌‌کنیم از فقدان پیامبرمان و غایب بودن اماممان و کمی افرادمان و زیادیِ دشمنانمان و دست به هم دادنشان علیه ما و افتادن فتنه‌‏ها در میان‌مان؛ پس ای پروردگار، گشایش این‏ها را با عدالتی که آشکار کنی و امام بر حقّی که می‌شناسیم فراهم کن، ای خدای حق اجابت فرما.
وی گفته: و به من رسیده که آقا امام صادق‏ (علیه‌السلام) شیعیانش را امر می‌کرد این دعا را در قُنوت نماز بعد از کلمات فرج «لااِلهَ اِلاَّ اللّه الْحَلِيمُ الْكَريم لااِلهُ الاّ اللّه الْعَلِيُّ الْعَظِيم سُبْحانَ اللّه رَبِّ السَّمواتِ السَّبْع وَ رَبِّ الاْءَرَضِينَ السَّبْع وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيم وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين» بخوانند.
دعایی که مرحوم آیة‌الله العظمی مرعشی نجفی برای قُنوت در بخشی از وصیت‌نامه خود فرموده:
سفارش می‌کنم به مداومت این دعای شریف در قُنوت‌های نمازهای واجب و آن را من روایت می‌کنم از پدر علامه خود، و نیز از جمال السالکین مرحوم شیخ محمدحسین شیرازی و آن دو بزرگوار از استاد خود مصباح السالکین مرحوم سید مرتضی رضوی کشمیری و او نیز به طریق خود از ستاره فروزان سید رضی الدین علی بن طاووس حسنی، مؤلف کتاب الاقبال که متصل به اصحاب موالی ما و پیوستگی به پیشوایان ما دارد روایت می‌کند و آن دعا این است:
اللّهُمَّ إِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ وَ اَبیها، وَ بَعْلِها وَ بَنیها، وَ السِّرِّ المُسْتَوْدَعِ فیها، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ تَفْعَلَ بِی ما اَنْتَ اَهْلُه، وَ لا تَفْعَل بِی ما اَنَا اَهْلُه.
پروردگارا! من تو را به حقّ فاطمه (سلام الله علیها) و پدرش، و شوهرش و فرزندانش، و رازی را که در او به امانت نهاده‌ای می‌خوانم، ‌که درود بفرستی بر محمد و آل محمد و آن‌گونه که خود شایسته آنی با من رفتار کنی نه آن‌گونه که من سزاوار آن هستم.
    

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -