از پدر و مادرم متنفرم

جواب:بسم الله الرحمن الرحیم.
و السلام علی عبادالله الصالحین و رحمةالله و برکاته.
با تشکر از اعتمادتان به «سایت انهار».
دخترم دردنامه کوتاه شما خواندم.
اولاً: دعا می کنم خداوند متعال به شما شادی مرحمت کند و خوشبختی را برایتان مقدر فرماید تا در آرامش قرار باشید و از زندگی خشنود گردید.
ثانیاً: شما الحمدلله جوان جوان هستید و خداوند متعال وجود شما سرشار از انرژی قرار داده است تا بتوانید برای رسیدن به آرزوهای معقول و منطقی خود از انرژی هایتان استفاده های شایان و کلانی ببرید و خود را از صفر به ۱۰۰ برسانید.
ثالثاً: عبارات ناامیدانه ارسال فاز منفی به روح و روان است، جوانی مثل شما نباید از ناامیدی حرف بزند و البته تمام جوانهای کشور ولو ظاهراً شرایط موفقیت‌آمیز نداشته باشند اما مدام باید با ارسال فاز مثبت به روح و روان خود همیشه به موفقیّت و رسیدن به آرزوهایشان فکر کنند و به اصل «ما می توانیم» و «من می توانم» توجه کنند.
بزرگوار از پدر و مادرم متنفرم یعنی چه؟
هیچ امیدی ندارم یعنی چه؟
آخرش چی میشه خودکشی می کنم یا به آرامش میرسم یعنی چه؟
من که دارم با شما صحبت می‌کنم ۶۴ ساله ام اما فکر می‌کنم ۲۰ ساله ام.
بنابراین مایل نیستم بگویم نصیحتی پدرانه به شما دارم بلکه روانم میگوید به شما بگویم نصیحتی برادرانه به شما دارد.
ببخشید مجبورم کمی از خودم گفتگو کنم.
کودکی خود را در فقر مطلق گذراندم اما به دلیل آن که فعالیت وسیع و چشمگیری داشته‌ام به لطف الهی؛ تلاش هایم ثمر داد در حالی که هیچ شرط مثبت ظاهری برای موفقیت هایم مرا همراهی نکرد و فقط با همت و اراده و پشتکار و فعالیت شخصی خویش با توکل به خدا و توسل به اولیاء دین (علیهم السلام) بار خویش به منزل رساندم.
و البته کسان زیادی را می‌شناسند که آنها حتی از حقیر بدتر و دارای مشکلات بیشتری بودند اما چون با همت و اراده بوده‌اند و از انرژی های خود استفاده کردند صاحب عنوان و عزت و آبرو و… شدند.
شاید نام بوریس یلتسین را شنیده باشید.
او در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و زیر دست برادر و عمو و اقوام خشن قرار گرفته و مدام کتک می خورد اما به اراده آهنینش آسیبی وارد نشد تا جایی که از صفر به ۱۰۰ رسید و توانست مراتب به موفقیت علمی و اجرایی را یکی بعد از دیگری طی کند تا به ریاست ابرقدرت جهان یعنی شوروی سابق برسد.
دخترم نصیحتم به شما این است که خودتان به خودتان یاری کنید.
آیا خوانده یا شنیده اید که:
کس نخارد پشت من
جز ناخن انگشت من
گر بخارد پشت من انگشت من
بشکند از بار منت پشت من
همتی کو تا نخارم پشت خویش
وا رهم از منت انگشت خویش
معنا و مفهوم این چند بیت شعر این است که هر انسان باید فقط و فقط به توان ذاتی و همت خود تکیه کند و از همه کس و از همه چیز دل بِبُرَد و ناامید شود و فقط به خدا توکل کند و از سرمایه توانایی‌های کلان که خدا در وجودش قرار داده استفاده کند.
نتیجه:
به خودتان روحیه بدهید و توانایی بالقوّه خود را فعال و بالفعل برسانید و شرایط را برای موفقیت خود هموار کنید لذا مدام چهره خود را همیشه شاد و شاداب و روحیه خود را بالا نگه دارید و به زبان و لحن و گفتار؛ اهل ارتباط اخلاقی با هم سنّان سالم و البته هم جنس خود باشید و با پیدا کردن چند رفیق سالم و صالح همجنس {از فامیل و همسایگان و همکلاسان}؛ شاد باشید و به شاد بودن خود اهمیت بدید زیرا دنیا آنقدر کوتاه است که ارزش ندارد انسان عمرش را به تنفّر از این و آن و منفی بافی و روان پریشی بگذراند.
تلاش کنید إن شاء الله سریع خودرا بازیابی کنید و بدون واسطه به جایی برسید که دیگران به حال شما غبطه بخورند و ثابت کنید با دست خالی از هیچ می‌توانید به همه چیز برسید.
به ورزشکاران کوهنوردی که بدون داشتن دو پا و حتی یک دست از دامنه کوه بالا می‌روند و قله را فتح می‌کنند فکر کنید در حالی که افراد دیگری با داشتن پای سالم و دست سالم و هیکل مناسب چنین قدرتی ندارند زیرا همت و اراده ندارند.
هر خیر و شر و بدی در زندگی انسان باشد توسط خود انسان رقم می خورد درست است که ظاهراً دیگران عامل مسائل پیچیده در زندگی انسان هستند.
اگر انسان قوی و با اراده و با همت باشد تمام مسائلی را که دیگران و بدخواهان و بد اندیشان برایش ایجاد می‌کنند از خود دور و بر طرف می کند.
اگر انسان ضعیف و بی اراده باشد نه تنها در برابر هجوم مسائل و سختیها؛ بلکه حتی با کمترین شرایط تلخ به زانو در می آید و تسلیم می شود و مدام زانوی غم بغل می گیرد و به جای ایجاد طوفانی قوی برای ترقی خود در زندگی، در فلاکت و بیچارگی خویش دست و پا می زند و با افکار پوچ و کودکانه و سست؛ مانند انتحار و خودکشی و فرار از خانه؛ خود را بیچاره تر کرده و خود را به آخر خط زندگی حس میگند.
سؤال؟
دخترم؛ شما قوی هستید یا ضعیف؟ یاحقّ.

---