انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم آشنائی باخانمی در فضای مجازی مرجع تقلید آیةالله العظمی مکارم شیرازی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام. باخانمی در فضای مجازی آشنا شدم که همسرش او را از لحاظ جنسی ارضاء نمی کند و زندگی خوبی هم دارد؛ حالا از من درخواست رابطه کرده است و من هم تقریبا از طرف همسرم شرایطی مشابه او را دارم حکم دین چیست؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله)
 

جواب: بسم الله الرحمن الرحیم.
و السلام علی عبادالله الصالحین و رحمةالله.
وقت بخیر و تشکر از اعتمادتان به «سایت انهار».
شماره پنج رقمی دفتر مرجع تقلید بزرگوارتان جهت سؤال و کسب تکلیف.
حضرت آیةالله العظمی مکارم شیرازی (مدّظلّه) در قم:۷۳ ۴ ۳۷- ۰۲۵

یکی از مفاسد فضای مجازی که دشمنان برای مسلمانان فراهم نموده اند این است تا عفّت و پاکدامنی را ریشه کن کنند و کشورهای اسلامی را مانند کشورهای خودشان بی بندوبار و بی عفّت و آلوده به فساد کنند.
متأسفانه در مناطق گردانندگان و مدیران فضاهای مجازی مانند تلگرام، و واتس آپ و اینستاگرام و.... فساد بیداد میکند و آنها در تلاشند تا کشورهای اسلامی به ویژه ایران را نیز به چنین روزی برسانند هرچند الآن فساد جنسی زیادی در کشورهای اسلامی و نیز کشورمان بوجود آمده است.
و البته باید بگویم: افرادی امثال آن زن بی حیا و نیز شما در بوجود آوردن چنین شرایطی بی تأثیر نیستید.
یاللعجب:
یکی می شود مانند: شهید حُجَجی و شهید ابراهیم هادی و...
یکی هم اینگونه در فضای مجازی و چت و گفتگو با نامحرم و آلوده شدن به گناه.
ــــــــــــــ
شاید اگر در غرب و مناطق غیراسلامی فرصت تحقیق پیدا کرده باشید و آمار فرزندان حلال را از حرام بگیرید تعداد فرزندان حرام آن مناطق زیاد هستند و مفاسد جنایی و کارهای پلید و خشونت و بی رحمی ها توسط همین فرزندان حرام انجام می شود.
ــــــــــــــ
مؤمن کدام عاقل نمی داند که ارتباط با ناموس دیگران بزرگترین خیانت به اجتماع و ناموس مردم است؟
ببخشید که صراحتاً به شما میگویم چون نه بنده شما را می‌شناسم و نه شما بنده را می شناسید.
اما می‌خواهم از شما گلایه کنم که شمایی که در کشوری زندگی می‌کنید که مهد قرآن و مهد اهل بیت (علیهم السلام) و کشور آقا امام زمان (علیه السلام) و مهد شهید و شهدا هست؛ چگونه به خودتان اجازه دادید با ناموس دیگران در ارتباط و تماس و چت در فضای مجازی باشید و آنچنان آزاد در گفتگو باشید که آن زن از مسائل جنسی خانواده خود و ناتوانی همسرش بگوید و شما که نامحرم هستید در جریان قرار گیرید و زن با بی حیایی از شما «العیاذ بالله» «العیاذ بالله» «العیاذ بالله» تقاضای رابطه کند.
البته در بی حیایی آن زن همین بس که گستاخانه به همسر خود خیانت کند و از مرد نامحرمی این تقاضای شوم و شیطانی را داشته باشد.
نمی‌دانم شما همسر دارید یا ندارید؛ ولی ظاهراً از نامه شما بر می آید که شما نیز همسر دارید چون نوشته اید که من هم مشکل آن زن را دارم؛ بنابراین شما که همسر دارید باید درک کنید که اگر کسی با همسر شما چنین آزادانه گفتگو کند غیرت اگر انسان داشته باشد اجازه نمی دهد چنین زمینه‌ای فراهم شود و مردی اینگونه راحت و آزاد با ناموس و همسر شما به گفتگو بنشیند و شما هم با چنین زنی به همسری به زندگی باشید.
البته جای بسیار تعجب هست که شما در پایان نامه نوشته اید که حکم دین چیست؟!!!.
در هر صورت:
دین حتی اجازه گفتگوی غیرضروری به دو نامحرم نمی دهد چه برسد به این همه صحبت آن هم چنین صحبت هایی و...
از نظر دین نگاه و گفتار شهوی زن و مرد نامحرم به یکدیگر حرام است.
توصیه دلسوزانه و پدرانه بنده به شما این است که از این چنین ارتباطی توبه و استغفار کنید و قطع رابطه کنید و حافظ عفّت و پاکدامنی خودتان باشید.
ــــــــــــــ
از نظر شرع مقدس اسلام هرگاه کسی گناه کند و از گناهش نادم و شرمنده و پشیمان شود و به درگاه الهی توبه کند البته خداوند بخشنده و آمرزنده هست و گنهکار نباید از رحمت الهی ناامید شود.
توبه و قبولى توبه از نعمت‌های كم نظير الهى است و داراى آثار و نتايج بسيار درخشانى در زندگی توبه کننده است.
توبه حقيقى طوری گنهكار را دگرگون مى‌كند، كه گويى اصلاً گناه نكرده است.
آقا امام باقر (عليه السلام) میفرمايد: «التائب من الذنب كمن لا ذنب له»؛ توبه كننده از گناه مانند آن است كه گناهى نكرده است.
توبه حقيقى موجب پرده‌پوشى و نابودى آثار گناه مى‌گردد.
آقا امام صادق (عليه السلام) میفرماید: «هنگامى كه بنده توبه حقيقى كرد، خداوند او را دوست مى‌دارد، و در دنيا و آخرت گناهان او را مى‌پوشاند، هر چه از گناهان كه دو فرشته موكل بر او برايش نوشته‌اند از يادشان ببرد و به اعضاى بدن وحى مى‌كند كه گناهان او را پنهان كنيد.و به نقاط زمين (كه او در آن گناه كرده) فرمان مى‌دهد گناهان او را پنهان كنيد. فيلقى الله حين اَلقاه و ليس شَيى يَشهد عليه بشىء من الذّنوب؛ پس توبه كننده با خدا ملاقات كند به گونه‌اى كه هيچ چيز نيست كه در پيشگاه خدا گواهى بدهد كه او چيزى از گناه را انجام داده است.
توبه حقيقى انسان را محبوب خدا مى‌كند، آن هم به عنوان محبوب‌ترين بندگان.
آقا امام كاظم (عليه السلام) میفرماید: «و اَحَبّ العِباد الى الله تعالى المُفَتَّنون التَّوابون»؛ و محبوب‌ترين بندگان در پيشگاه خدا، آنهايى هستند كه در فتنه (گناه) واقع شوند و بسيار توبه كنند.
آقا امام سجاد (عليه السلام) در فرازى از مناجات خود از مناجات‌هاى پانزده‌گانه‌اش به پيشگاه خداوند چنين عرض مى‌كند: «الهى انت فَتَحت لِعبادك باباً الى عَفوِك، سمّيتَه التّوبه، فقلت: توبوا الى الله توبة نصوحاً، فما عذر مَن اغفل دخول الباب بعد فتحه؟» اى خداى من! تو آن كسى هستى كه درى به سوى عفوت براى بندگانت گشوده‌اى و نام آن را توبه نهاده‌اى و فرموده‌اى: به سوى خدا باز گرديد و توجه خالص كنيد، اكنون عذر كسانى كه از وارد شدن به اين در گشوده غفلت كرده‌اند، چيست؟
البته يكى از اركان مهم توبه، جبران گناه است، كه موجب شستن آثار گناه و زدودن آثار و رسوبات گناه مى‌گردد.از اين جبران، در اسلام با عنوان «كفارات و تكفير» «پوشاندن و پاك كردن» ياد مى‌شود.«تكفير» در مقابل «اِحباط» است.
احباط يعنى: انسان با ارتكاب گناه، كارهاى نيك خود را پوچ و بى اثر كند.
تكفير يعنى: انسان با كارهاى نيك، آثار گناهان را از چهره جان خود بزدايد، به عبارت روشن‌تر توبه داراى دو مرحله است:
(1) قطع و ترك گناه؛
(2) تقويت روح و جان با اعمال نيك.
در توبه کردن فقط ترك گناه و پشيمانى، كفايت نمى‌كند. بلكه بايد آثارى را كه گناهان در زندگى انسان پديد آورده‌اند با كارهاى نيك، جبران و اصلاح نمود! به همین دلیل به: 1). قطع و ترك گناه؛ و 2) تقويت روح و جان با اعمال نيك. توصیه شده است.
امّا توبه دارای برکات و آثار نیک و زیادی هست: در روایتی آقا رسول اکرم (صلی الله علیه وآله و سلّم) میفرماید: اَلْمُؤْمِنُ إِذَا تَابَ وَ نَدِمَ:
۱- فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ أَلْفَ بَابٍ مِنَ اَلرَّحْمَةِ
۲- وَ يُصْبِحُ وَ يُمْسِي عَلَى رِضَا اَللَّهِ
۳- وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ رَكْعَةٍ يُصَلِّيهَا مِنَ اَلتَّطَوُّعِ عِبَادَةَ سَنَةٍ
۴- وَ أَعْطَاهُ بِكُلِّ آيَةٍ يَقْرَؤُهَا نُوراً عَلَى الصِّرَاطِ
۵- وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ ثَوَابَ نَبِيٍّ
۶- وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِنِ اِسْتِغْفَارِهِ وَ تَسْبِيحِهِ ثَوَابَ حِجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ
۷- وَ بِكُلِّ آيَةٍ فِي اَلْقُرْآنِ مَدِينَةً
۸- وَ نَوَّرَ اَللَّهُ قَبْرَهُ
۹- وَ بَيَّضَ وَجْهَهُ
۱۰- وَ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى بَدَنِهِ نُورٌ
۱۱- وَ كَأَنَّمَا تَصَدَّقَ بِوَزْنِهِ ذَهَباً
۱۲- وَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ بِعَدَدِ كُلِّ نَجْمٍ رَقَبَةً
۱۳- وَ لاَ يُصِيبُهُ شِدَّةُ اَلْقِيَامَةِ
۱۴- وَ يُؤْنَسُ فِي قَبْرِهِ
۱۵- وَ وَجَدَ قَبْرَهُ رَوْضَةً مِنْ رِيَاضِ اَلْجَنَّةِ
۱۶- وَ زَارَ قَبْرَهُ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفُ مَلَكٍ يُؤْنِسُهُ فِي قَبْرِهِ
۱۷- وَ حُشِرَ فِي قَبْرِهِ وَ عَلَيْهِ سَبْعُونَ حُلَّةً وَ عَلَى رَأْسِهِ تَاجٌ مِنَ اَلرَّحْمَةِ
۱۸- وَ يَكُونُ تَحْتَ ظِلِّ اَلْعَرْشِ مَعَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلشُّهَدَاءِ
۱۹- وَ يَأْكُلُ وَ يَشْرَبُ حَتَّى يَفْرُغَ اَللَّهُ مِنَ اَلْخَلاَئِقِ
۲۰- ثُمَّ يُوَجِّهُهُ إِلَى اَلْجَنَّةِ.

یعنی مؤمن هرگاه توبه كند و پشيمان شود:
۱- بگشايد خدا بر وى در دنيا و آخرت هزار در از رحمت
۲- و صباح كند و شام كند بر رضاى خدا
۳- و بنويسد خدا از براى او به هر ركعت نماز نافله كه ميكند عبادت يك ساله
۴- و بدهد او را خدا به هر آيه كه ميخواند آن را نورى بر صراط‍‌
۵- و بنويسد از براى او هر روز و شب ثواب پيغمبرى
۶- و او را است به هر حرفى از استغفار و تسبيح ثواب حج و عمره
۷- و به هر آيه از قرآن شهرى
۸- و نورانى گرداند خدا قبر او را
۹- و سفيد گرداند روى او را
۱۰ و او را است به هر موى كه بر بدن او است نورى
۱۱- و چنان باشد كه تصدّق كرده است به وزن خود طلا
۱۲- و آزاد كرده بعدد هر ستاره بندۀ
۱۳- و نرسد او را سختى قيامت
۱۴- و مونسى باشد او را در قبر او
۱۵- و يافت شود در قبر او روضۀ از روضه‌هاى بهشت
۱۶- و زيارت كند قبر او را هر روز هزار فرشته كه مونس باشد او را در قبر او
۱۷- و محشور شود در قبر خود و بر وى باشد هفتاد حلّه و بر سر او تاجى از رحمت
۱۸- و باشد زير سايه عرش با پيغمبران و شهيدان
۱۹- و ميخورد و مى‌آشامد تا آنكه فارغ شود خدا از حسنات خلايق
۲۰ پس ميفرستد او را ببهشت.
در حدیث دیگری وارد شده که زنی خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم رسید و عرض کرد: یا نبی الله! زنی فرزند خود را کشته است و مرتکب قتل شده است آیا راهی برای توبه دارد؟ حضرت فرمودند: قسم به کسی که جان من به دست اوست اگر آن زن هفتاد پیامبر را بکشد و سپس توبه کند و پشیمان شود و خداوند بداند که هرگز مجددا به معصیت باز نمی گردد خدای سبحان توبه اش را قبول می کند و اورا می بخشد! زیرا در توبه از بین مغرب تا مشرق باز است و کسی که توبه کند مانند آن است که اصلا گناهی انجام نداده است. یاحقّ.

چهارشنبه: 3/ 10/ 1399
منبع احادیث توبه: جامع الاخبار.



  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -